พรหมจารีสีดอกไม้

คงคากับเรื่องท้าทาย

ตอนที่ 8

ตั้งแต่มีครอบครัว แต่งงานกับผู้หญิงที่ในตอนนี้ หล่อนกลายเป็นอดีตภรรยา ที่ไม่มีวันหวนกลับมาดังเดิม เนื่องจากอรุณรตี กระทำในสิ่งที่เขายอมรับไม่ได้ และจะกี่ปีกี่ชาติ คงคาจะไม่มีวันยอมรับมันกับเรื่องภรรยามีชู้ ที่หล่อนสวมเขาให้เขา

และเขามีสติมีสมอง รับรู้ความจริง เท้าทั้งสองก้าวเดินไปข้างหน้า ไม่มีถอยหลังอย่างเด็ดขาด

ท่ามกลางแสงไฟที่ฉูดฉาดประดับสีสัน ในผับบาร์ยามค่ำคืนแห่งนี้ แต่แสงไฟริมถนนจากเสาไฟฟ้า ก็สาดสว่าง เมื่อเขาเข้าไปจอดรถด้านใน เป็นร้านอาหารกึ่งผับ อยู่ในเนื้อที่ค่อนข้างกว้างขวาง

น่าแปลกใจยิ่งภาพในหัวสมองเป็นภาพรักร้าว มันได้ตอกย้ำ ว่าเขากระทำผิดหรือเปล่า คงคาตอบว่ามันไม่ใช่ความผิดของเขาเพราะมันมีเหตุผลและน้ำหนักรองรับ

คนที่ใจโลเลคือฝ่ายหญิงต่างหาก คงคาไม่ปล่อยให้ เรื่องนี้ยืดเยื้อยืดยาว เพราะหากอยู่กันไปจะต้องมีแต่เรื่องที่บานปลาย หนักและรุนแรง นำไปสู่กระทบกระทั่งทะเลาะกันประชดถากถางด่าทอ ไม่มีความสุขเอาเสียเลย

ส่วนหนึ่งคงคาได้เคี่ยวเข็ญวางกรอบชีวิตเอาไว้ ถึง แม้ว่าฐานะครอบครัวเข้าขั้นมหาเศรษฐีก็ตาม แต่คงคาไม่ได้ใช้ชีวิตสนุกสนานระเริงละลายหมดกับการเที่ยวเตร่ ซื้อข้าวของฟุ่มเฟือย ครั้นเมื่อเขายังใช้ชีวิตกับอดีตภรรยา นั้น คงจะเป็นแบบมัธยัสถ์กับหล่อนมากเกินไป แต่ก็ช่าง เพราะ เขาคิดว่า ทำเพื่ออนาคต นี่คือการสร้างครอบครัวร่วมกัน มันหมายถึงสามีภรรยา และลูก ที่จะเกิดในอนาคต แต่มันก็เหมือนความฝัน ที่แตกสลายพริบตา

เพราะในเมื่อ ผู้หญิงอย่างอรุณรตีไม่เหมาะที่จะเป็นแม่ของลูกเขา ที่หล่อนพลาดพลั้งเพราะการกระทำที่ตัวเองก่อขึ้นมาเอง

คงคานั้นได้นั่งร่วมกลุ่มเพื่อนสนิทของเขาคือ เพื่อนจักรพาทย์อีกที ที่มีอีกสามสี่คนทั้งชายและหญิง

ชายหนุ่มนิ่งเงียบเขาไม่รู้จักใคร เห็นอาการนิ่งเงียบของเพื่อนคงคาเข้าใจดี แต่คงคาก็ส่งยิ้มทักทายตามมารยาท ที่ถูกแนะนำชื่อให้กับเพื่อนของจักรพาทย์ที่ไม่รู้จักเขา

หนุ่มหน้าขาวหน้าตาดีแต่ไม่น่าไว้ใจดูหลุกหลิกกะล่อน และเขาก็ไม่สนใจ ว่าชื่ออะไร คงคาชอบนิ่งเงียบมากกว่า แม้ว่าจะดูราบเรียบ ในแววตาและบุคลิกคือนิ่ง แต่ หากว่าคงคา เขาเป็นคนที่น่ามองเขาดูเสมอสูงสง่า บวก กับหน้าตาหล่อเหลาจัด

แต่เด็กหนุ่มคนนั้นดูทั้งเย่อหยิ่งและดูผยองในสีหน้าและแววตาเหมือนกับไม่พึงพอใจเขาเหมือนไม่อยากรับเขามาร่วมวง ช่างเถอะ ใครจะคิดยังไงก็ตาม แต่คงคาพึงพอใจในความเป็นของตัวเอง

จนแล้วจนรอด ก็ไม่รู้ว่าหมอนี่ ชื่ออะไร

จนกระทั่งสาวสวยมาดเปรี้ยวที่มองดูแล้วพวกหล่อนไม่ได้อยู่ในขอบข่ายความปรารถนาหรือชื่นชอบของเขาแน่ แต่ไม่ใช่ผู้หญิงประเภทนี้ที่เซ็กซี่ยั่วยวน และเขาไม่นึกชอบและพิศวาสผู้หญิงดาษดื่นพวกนี้

พร้อมกันนั้น เขานึกถึงโสมแสด เพราะหล่อนสวยสะดุดตาเขาเสมอ แล้วป่านนี้หล่อนทำอะไรอยู่ คงจะกำลังหลับสนิท แบบนี้ ใช่เลย

เขาชอบผู้หญิงที่ฉลาดถึงพริกถึงขิง นั่นเพราะคงคาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหน ที่จะกล้าตอบโต้เขาได้อย่างหล่อน คนนี้เลย หากแต่โสมแสดมีบุคลิกที่สวยหวานตรึงเสน่ห์ เขาไว้ได้ และหล่อนอาจจะดูร้าย บางทีหล่อนอาจจะร้ายไม่จริงก็ได้ เพราะเป็น แค่ปราการปกป้องตัว

หากคงคายังเคยสังเกตจับตาและจับคาดเดาจิตใจเบื้องลึกของหล่อน ซึ่งเป็นผู้หญิงที่น่าค้นหาและเปี่ยมด้วยความดี ตรงที่จิตใจของหล่อน นั้นมีจิตใจ ที่อยากจะช่วยเหลือคนอื่น

“ก้อง ทำไม แก ดูเงียบเหลือเกิน พูดออกมาบ้างสิ ใครทำอะไรให้แกเจ็บช้ำหรือเปล่า นอกจากเรื่องที่แกทะเลาะกับแฟน” รินรุจา เพื่อนในกลุ่มของจักรพาทย์ เอ่ยกลางวง

คงคาเพียงแค่รับฟังนิ่งเขาเคยได้ยินชื่อนี้มาจากที่ไหนสักแห่ง เลยมองจ้องไปที่ชายหนุ่มที่ ชื่อนายก้องที่รินรุจาเอ่ย

ก็ถือว่า ไม่รู้ตื้นลึกบางหนา ของผู้ชายคนนี้เท่าไหร่ นิ่งฟังอีก เขาแกล้งทำแบบไม่สนใจ เพื่อกลบเกลื่อน ความสนใจ และให้ได้ยิน เสียงสาวอีกคน ชื่อดาราไดย ดูแล้วท่าทางหล่อนสนิทสนมกับเด็กหนุ่มคนนี้พอสมควร คำพูดที่สนิทปาก

“ทะเลาะกับยัยนาถมาอีกล่ะสิพวกแกนี่นางอนทะเลาะกัน เพราะเรื่องนี้ล่ะ ขี้หึง ไม่แกก็ ยัยนาถ นั่นแหละโกมุทแล้วแบบนี้ความรักจะลงเอยแบบไหน แกเคยบอกว่า แกหลงรักยัยนาถ เพื่อนสาวของฉัน กว่าแม่สาวเปรี้ยว ไก่แก่แม่ปลาช่อนคนนั้น ที่แกไปทำให้หล่อนหลงเสน่ห์ ได้พักใหญ่ แล้วแกก็ชิ่งหนีหล่อนมา”

โกมุทตอบโต้

“ นี่ อย่าพูดถึงคุณโสมเขาอย่างนั้น ฉันคิดว่าคุณโสมแสด นะ มีอะไรดีตั้งมากมาย น่าคบกว่ายัยนาถด้วยซ้ำ ที่เอาแต่ใจตัวเอง คุณโสม เธอเอาอกเอาใจเก่งนะดารา”

สนุกล่ะสิ ทีนี้ เมื่อ คงคาตั้งใจฟัง ตั้งนาน อ๋อ หมอนี่เอง ที่เป็นคู่กรณีกับโสมแสดที่เขารักหล่อนและติดตามหล่อนในเวลานี้ หมอนี่ สนิทสนมเหมือนกับเป็นแฟน ทำผิดอย่างหนักจนโสมแสดตัดขาด เขารู้สึกสงสารโสมแสด แล้วรู้สึกเดียดฉันท์หมอนี่แทนทันที

“วันนี้ ยัยนาถ ก็ไม่ยอมมาด้วย”

รินรุจาเอ่ย โกมุทพยักหน้าตอบ

“คงนอนแล้วล่ะ”โกมุทตอบเพื่อตัดบท

“กลับไปนี่แกก็ง้องอนมันหน่อยนะยัยนาถน่ะ ชอบคนที่เอาอกเอาใจ ยิ่งเป็นคนขี้น้อยใจอยู่ด้วย”

เมื่อเพื่อนเอ่ยจบแล้ว โกมุทพยักหน้ารับปาก

หากเวลานั้นเพียงแค่สองทุ่มตรง ถือว่า มันก็ตามเวลาดีที่นัดไว้เป๊ะเลยล่ะ ลุงของหล่อนหวาดกลัว นั่น เขาไม่กล้า ที่จะออกมารับหน้า เพื่อพูดคุยด้วยทั้งๆที่ความ เป็นจริงแล้ว ไอ้ความผิดทั้งมวลตกอยู่ที่เขา นี่ยังจะให้เธอมา ช่วยประสานเป็นกาวใจเสียอีก

เมื่อเวลานี้ สุภาพสตรีตรงหน้าหล่อนมีใบหน้าที่อ่อนหวานแต่ดูซีดจนขาวเผือด ค่อนข้างผอม แต่งกายด้วยชุดกระโปรงสีครีม คงจะเป็นฝ่าย ที่ต้องยืนคอยโสมแสดนานแล้ว หล่อนสั่งน้ำส้มคั้นมาดื่มฆ่าเวลา ก่อนนั้นสั่งข้าวผัดกุ้งหนึ่งจานแก้หิว

บรรยากาศเงียบๆด้านนอกไม่มีใครเข้ามาปะปน ที่สวนอาหารซึ่งร่มรื่นด้วยแมกเงาไม้ของเหลืองปรีดิยาธร ดอกสีเหลืองนวล มักปลูกอยู่ริมเส้นทางด่วนและเกาะกลางถนนใหญ่นอกชานเมืองกรุงเทพ