เมียรับเชิญของลุง
1210 คำ
ตอนที่ 9
พอเห็นหน้า โสมแสด หล่อนยิ้มให้นิดหนึ่ง อรุณรตี ได้รับคำตอบจากนายแพทย์ว่าเวลานี้หล่อนตั้งครรภ์จริงๆ และพูดไป สามีของหล่อน จะเป็นใครไม่ได้นอกจากคุณอัยศูรย์ ไม่ใช่ คงคา
“ นี่ เธอคงคอยฉันนานเหมือนกันนะ”
โสมแสดยิ้มให้สาวรุ่นน้องนิดหนึ่ง ทักประโยคแรก
“ฉันเป็นตัวแทนของคุณอัยศูรย์มาตกลงเจรจา แทนท่าน เธอคงรับรู้มาก่อนแล้วสินะ ว่า ท่าน ไม่ว่าง”
อรุณรตีพยักหน้า คุณอัยศูรย์บอกหล่อนแล้ว จะให้ตัวแทนเป็นฝ่ายเจรจา หล่อนไม่อาจคาดเดาได้ว่าเป็นใคร พบเจอกันที่นี่ แต่ไม่นึกว่าจะเป็นโสมแสด เพราะหล่อนเคยรู้จักเคยเห็นมาก่อน แต่โสมแสดอาจไม่รู้จักหล่อน ที่ทำงานเก่า ในธนาคารที่โสมแสดถือว่าเป็นเจ้านายของหล่อนคนหนึ่งในอดีต
หากแต่อรุณรตีไม่เคยได้ทักทายและยอมรับว่า สาวใหญ่คนนี้ หล่อนสวยหวาน คม ดูสะดุดตา และดวงตาคมกริบทีเดียว บุคลิกท่วงท่า ปานนางพญาเลยทีเดียว
“ฉันชื่อโสมแสด”
หล่อนเอ่ย อรุณตีพยักหน้าตอบ
“ค่ะ อรุณ เคยรู้จักคุณ ตอนที่ยังทำงานในธนาคาร”
โสมแสดขมวดคิ้วเรียว กังขาไม่น้อย
“ยังงั้นรึ ก็ขอบใจ ที่รู้จักฉันมาก่อนดี ล่ะ ฉันจะได้ไม่ต้องเสียเวลามาแนะนำตัวอะไรมาก”
หากพอเอ่ยแล้วโสมแสดก็เบือนหน้าไปทางอื่น รู้สึกสมเพชเด็กสาวตรงหน้าที่มาเรียกร้องแสดงสิทธิ์ความเป็นภรรยาของนายอัยศูรย์ ลุงเธอ ท่าทางของอรุณรตี ไม่ยอมราถอยแน่
โสมแสด พิจารณามองดูอย่างเงียบ หากผู้หญิงตรงหน้า แม้อ่อนเยาว์กว่าหล่อนแต่ไม่ได้ไร้เดียงสา ไม่ได้หัวอ่อนสักนิด สีหน้าของหล่อนผู้นี้ เจ้าเล่ห์ไม่พึงพอใจ
จึงสร้างความหนักใจ และอึดอัด ให้แก่โสมแสดไม่น้อยเลย
“ ที่มานี่ ก็ แค่ฉันอยากจะให้มันจบๆ ให้เร็วๆหรอกนะ เธอคงเข้าใจสินะ ไอ้คำว่า ความหมายของคำว่าจบ นั่น มันก็ จะต้องจบทันที แบบ ไม่มีการยืดเยื้อ”
แล้วอรุณรตี ก็เป็นฝ่ายยิ้ม
“ก็ดีค่ะ”
“เธอแน่ใจหรือว่า ในท้องนั่นจะ เป็นลูกของคุณลุง”
“ ก็แน่ใจนะสิคะ เพราะอรุณ นั้นไม่ได้มีอะไรกับใคร เลยนอกจากว่าคุณอัยศูรย์ คนเดียว”
“เรียกร้อง หรือนี่ เฮอะ เธอต้องการอะไรล่ะ”
“ความรับผิดชอบนะสิคะ ในเมื่อท้องของดิฉันเป็นลูกของเขา เขาต้องเป็นพ่อของลูกให้ฉัน”
“ดูเธอ นี่ ช่างมั่นใจเหลือเกินนะ”
“ค่ะ อรุณมั่นใจแน่ เพราะไปตรวจกับหมอ แล้วหมอ ก็บอกว่าอรุณท้อง”
“แล้วเธอไม่คิดหรือว่า อาจจะเป็นของคนอื่นก็ได้ ที่เธออาจจะไปมั่วหรือยุ่งด้วย ฮึ”
“ไม่ค่ะ อรุณไม่เคยยุ่งกับใคร”
“แน่ใจเหลือเกิน”
“แน่ยิ่งกว่า แช่แป้งอีกค่ะ คุณโสมแสด”
ดูเหมือนตอนนี้อรุณรตีลอยหน้าท้าทายหล่อนด้วยซ้ำ
“เงินล่ะ ต้องการไหม จะเอาเท่าไหร่ แลกกับการไม่ยุ่งเกี่ยวกับลุงฉัน”
“ต้องการเอาเงินฟาดน่ะหรือค่ะ วิธีการแบบนี้ ฮึ อรุณไม่ต้องการ ถ้าคิดถือว่ามีเงิน ก็จะมาฟาดหัว”
“อ้าวก็เธอเสนอเองไม่ใช่หรือเรื่องเงินงั้นเธอต้องการอะไร”
“ความรับผิดชอบจากเขานะสิคะเขาจะต้องรับอรุณเป็นภรรยาที่ถูกต้องของเขา”เมื่อหล่อนยิ้มเย็นคอบ
โสมแสดรู้ทันทีเลยว่าเด็กสาวคนนี้ฤทธิ์แรงไม่น้อย
“ถ้าไม่ตกลงล่ะ”
“ไม่ค่ะเขาต้องตกลง ไม่งั้น อรุณจะไปแจ้งความ”
“เธอคิดว่าเธอจะชนะหรือไง”
“มันต้องลองดูสิคะ เพราะอรุณจะต้องให้เขารับผิดชอบอย่างแน่”
เลยกลายเป็นว่า เรื่องนี้มาตกลงกันไม่ได้เพราะว่าอรุณรตีแรงเหลือเกิน และโสมแสด หล่อนไม่อยากจะเสียเวลาไป มากกว่านี้
“ฉันว่าสามสิบล้านที่เธอเสนอมามันมากเกินไป ระวังเธอจะไม่ได้อะไรแม้แต่สตางค์แดงเดียว”
“ค่ะ ก็ฉันบอกแล้วว่า ฉันไม่ต้องการเงินจากเขา แต่ว่า ฉันต้องการให้เขารับผิดชอบ หรือว่าคุณ จะให้มันจบ แบบที่เขาไม่ยอมรับผิดชอบนะหรือคะ ไม่ได้ค่ะ คุณอัยศูรย์เขาจะต้องได้เห็นดี กับฉันอย่างแน่นอน”
ฮึ คุณอัยศูรย์ นั้นไม่กล้าออกหน้ามารับหน้า ตกลงกับปัญหานี้ ด้วยตัวเอง แต่ดันส่งผู้หญิงคนนี้ ซึ่งเป็นแม่หลานสาวตัวดีของเขา มาเจรจาแทน
โสมแสดพยายามที่จะระงับอารมณ์และสติ เอาไว้ เพราะการที่หล่อนมาที่นี่ เพื่อหาช่องทางเจรจา หาทางออกให้ที่ดีที่สุด ทั้งสองฝ่าย
“เอ นี่ ฉันแปลกใจเหลือเกิน เขากลัวมากมายหรือคะ ถึงไม่กล้าพบฉันด้วยตัวเอง คุณโสม เขาเป็นลูกผู้ชายหรือเปล่า ดิฉันตั้งท้องกับเขา และยืนยันแน่ว่าเขาเป็นสามีอย่างแน่นอน หรือให้แน่ใจที่สุด ก็ตรวจดีเอ็นเอเลยก็ได้ค่ะ ดิฉันต้องการพิสูจน์สายเลือดเหมือนกัน”
หล่อนมองตรงหน้ากับเด็กสาวที่เคยมองดูแล้วเหมือนหงิม แต่ไม่ใช่ เพราะ พอเรียกร้องขึ้นมาแล้ว อรุณรตี ร้ายกาจได้เหมือนกัน ทำให้โสมแสดจ้องมองแล้วยิ้มเยาะ
“แหม..ถ้ารู้กันมากขนาดนั้นฉันก็ไม่อยากจะคาดเดาหรอกนะ เพราะว่าใคร จะถูกหรือใครผิดนั้น แต่มันผิด อยู่แล้ว ตรงที่ลักลอบคบหากัน ฉันพอได้ข่าวนี่ว่าเธอเองก็มีสามี อยู่แล้วไม่ใช่หรือ แล้วมาทำตัวแบบนี้ละจ๊ะ สามีของเธอ เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนกันล่ะจ้ะ แม่สาวน้อย”
นั่นเพราะโสมแสดใช้ความจัดจ้านทางคำพูดและสูงวัยกว่าผ่านประสบการณ์ชีวิตมารอบตัวสารพัดแต่ว่า ประสบการณ์เสน่หา นั้นหล่อนยังอ่อนหัดนัก แค่เรียนเพิ่มเติมรู้จากชีวิตเพื่อนรอบข้างบ้างเท่านั้น แล้วนำมาสอนตัวเอง
เพราะว่าความผิดของตัว ที่เหมือนกับวัวสันหลังหวะ อรุณรตีเลยร้อนรนใจนัก จนหน้าชาที่อีกฝ่ายนั้นขุดประจานถากถางเธอขึ้นมา
“เพราะไอ้เรื่องแบบนี้ชาวบ้านเขาเรียกกันว่าว่า ฉาวโฉ่นั่นล่ะ”
“แหม ฉันว่าตัวคุณก็ไม่ได้ดีเด่น วิเศษวิโสมากมายอะไรหรอกค่ะ คุณโสมแสด ก็ในเมื่อคุณก็ประเภทไล่ตามจับผู้ชายเหมือนกัน”
เลยทำให้ โสมแสดสะอึก ที่รู้และเห็นว่าอรุณรตีโต้ตอบกับหล่อนอย่างไม่ลดละเช่นกัน
“อ้อ เธอแน่ใจยังงั้นหรือ ถึงฉันจะไล่ตามจับผู้ชาย อย่างที่เธอว่านั่น แต่ฉันก็ไม่เคยให้ผู้ชายคนไหน หิ้วไปนอน หรือมาครอบหัวสมองฉันได้หรอกนะแม่อรุณรตี”
“อุ้ยตาย ยังงั้นหรือคะ แล้วข่าวที่ว่า คุณนะอกหักดังเป๊าะ มาพักหนึ่งแล้ว นี่มันเรื่องจริงหรือเรื่องเท็จกันคะ”
โสมแสดเม้มเรียวปากแน่น แล้วดวงตาของหล่อนที่แสนจะคมกริบวับวาวจ้องมองไปที่อรุณรตีอย่างสมเพช
ผู้หญิงคนนี้นั้น คล้ายจะรู้เรื่องราวชีวิตส่วนตัวของหล่อนไม่น้อยเลยนี่
- ผู้เขียน
