Chapter 1 สิบนาที

2091 คำ

Chapter 1 สิบนาที ปัจจุบัน... “ฉันให้เวลาเธอสิบนาทีรีบมาให้ถึงห้องฉัน ไม่งั้นคลิปเธอปลิว” เสียงทุ้มออกคำสั่งโดยไม่รอคำตอบก็ตัดสายไปทันทีก่อนจะโยนโทรศัพท์มือถือไว้บนเตียงแล้วสาวเท้าไปทิ้งตัวนั่งบนโซฟาในห้องรับแขก “ไม่น่าให้พวกเวรนั่นมากินเหล้าที่ห้องเลย สกปรกฉิบหาย!” เรียวขายาวนั่งไขว่ห้างกอดอก นัยน์ตาดำขลับทอดมองสภาพห้องเลอะเทอะเต็มไปด้วยกระป๋องเบียร์และขวดเหล้า ใบหน้าหล่อ เรือนผมสีน้ำเงินเข้มสะดุดตา จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาดุดันดั่งหมาป่า เครื่องหน้าสวรรค์ปั้นแต่ง บนกายสวมช็อปสีแดงเลือดหมูของวิทยาลัยช่วยขับผิวให้เขาดูโดดเด่นยิ่งขึ้น “เก้านาที” นัยน์ตาลุ่มลึกจับจ้องเข็มนาฬิกาบนข้อมือด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความเบื่อหน่าย ผ่านไปสักพักเขาก็เริ่มนับถอยหลัง “ห้า สี่ สาม สอง...” แกร็ก! “มาแล้ว แฮ่ก ๆ!” เสียงใสพร้อมกับเสียงบิดลูกบิดประตูโผล่มาได้ทันเวลาแบบเส้นยาแดง ในใจก็นึกด่าคนเอาแต่ใจที่ใช้เรื่องชั่ว ๆ มาบังคับเธอ ดวงตาคมเข้มไล่สำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้าเห็นสภาพคนตัวเล็กหัวฟูเปียกน้ำจนซึมใส่เสื้อยืดสีขาวตัวบางก็หลุดหัวเราะในลำคอ “คราวหลังทำเวลาให้ดีกว่านี้ด้วย” “นายจะบ้ารึไงคนกำลังอาบน้ำอยู่ รีบกว่านี้ก็ห่อผ้าขนหนูมาแล้ว!” “ถ้าเธอไม่กลัวว่าใครจะอุบาทว์ตาก็ตามสะดวก” น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยอย่างไม่แยแส นิ้วเรียวยาวคีบบุหรี่ในกระเป๋าเสื้อก่อนจะเหยียดตัวลุกขึ้นเต็มความสูงแล้วก้มหยิบถังขยะข้างเท้าวางไว้บนโต๊ะกลางโซฟา “อะไร?” อย่าบอกนะว่าเรียกเธอมาเพื่อใช้เก็บขยะที่เขากิน? “เก็บกวาดให้สะอาด” นั่นไง!! “ทำไมฉันต้องเก็บด้วยในเมื่อฉันไม่ได้กิน!” “เพราะฉันมีคลิป เก็บให้สะอาดล่ะ รกหูรกตามาก” สายตาคมเข้มส่งไปยังขวดเหล้าขวดเบียร์ที่วางระเกะระกะสื่อความหมายพร้อมกับคาบบุหรี่ไว้ในปาก “เมื่อไหร่นายจะเลิกเอาคลิปมาขู่ฉันเพื่อใช้งานเสียทีฮัก! มันยังไม่สาแก่ใจนายอีกรึไง ฉันว่างนักเหรอที่ต้องวิ่งไปวิ่งมาระหว่างห้องฉันกับห้องนายเนี้ย!” เมื่อเห็นว่าฮักเรียกเธอมาใช้ราวกับแม่บ้าน ชานม ก็สิ้นความอดทน “งั้นก็หอบข้าวของเธอมาอยู่นี่จะได้ไม่ต้องวิ่งไปวิ่งมา” “เรื่องอะไรที่ฉันจะต้องมาอยู่กับคนเลว ๆ แบบนายด้วย?” “งั้นก็เลิกบ่นแล้วทำไป” ฮักไหวไหล่ไม่แยแส จะเรียกเขาว่าคนเลวหรืออะไรก็ตามแต่ เขาชินแล้ว ไม่สิ! เขาไม่เก็บมาใส่ใจเลยต่างหาก เรียวขายาวสาวเท้ายกข้ามขวดและกระป๋องเบียร์ตรงไปยังหน้าระเบียง เขาเลื่อนประตูกระจกปิดไว้ก่อนจะเอนกายนั่นลงบนเก้าอี้ ขายาวยกพาดโต๊ะกระจกแล้วหยิบไฟแช็กจุดบุหรี่สูบผ่อนคลายอารมณ์ “ขอให้สูบจนเป็นมะเร็งตายเร็ว ๆ ทีเถอะ” ชานมได้แต่กัดฟันแอบสาปแช่งลับ ๆ เพราะสุดท้ายเธอก็จำต้องทำอยู่ดี ให้ทำไงได้ในเมื่อเธอดันพลาดเมาแล้วไปมีอะไรกับคนสารเลวจนตกเป็นลูกไก่ในกำมือเขา คิดแล้วก็เกลียด! “หึ!” ฮักปรายหางตาเข้าไปในห้องพบว่าคนในนั้นขยับปากอุบอิบก็เพียงหัวเราะในลำคอ คงสาปแช่งเขาอีกตามเคยแต่เขาไม่ถือสาหรอก อยากแช่งอยากอะไรก็ตามใจ ยิ่งเห็นสายตาคู่นั้นเกลียดเขามากเท่าไหร่ เขาก็จะยิ่งบีบเธอให้เป็นเพียงลูกไก่ในมือเขาเท่านั้น… ควันสีเทาถูกพ่นออกมาครั้งแล้วครั้งเล่าจนเหลือเพียงครึ่งมวน สายตาดำขลับมองบุหรี่ในมือก่อนจะทิ้งมันลงบนที่เขี่ย ขณะที่ชานมเก็บกวาดข้าวของสกปรกเต็มห้องรับแขกจวนจะเสร็จฮักก็เดินตรงจากระเบียงพร้อมกับค่อย ๆ ถอดเสื้อช็อปสีแดงและเสื้อยืดสีดำด้านในออก “นายจะทำอะไร!?” แม้ปากจะถามออกไปด้วยน้ำเสียงกล้า ๆ กลัว ๆ แบบนั้น แต่ดวงตากลมโตกลับมองไม่กะพริบ มือที่กำลังถือผ้าเช็ดโต๊ะก็ถึงกับค้างอยู่กลางอากาศ “หึ” ฮักหัวเราะในลำคอด้วยความชอบใจ เมื่อเสื้อทั้งสองชิ้นอยู่ในมือของเขาพลันเผยให้เห็นกล้ามเนื้อเรียงตัวสวยงามสะท้อนแสงแดดยามเย็น รอบตัวอบอวลไปด้วยกลิ่นบุหรี่ที่เขาเพิ่งสูบยิ่งเพิ่มความดิบเถื่อนในตัวเป็นทวีคูณ “อึก!” ต้องยอมรับเลยจริง ๆ ว่าเรือนร่างของฮักสูงโปร่งสมส่วนพอดีตัว ไหล่ก็กว้างน่าซบ กล้ามเนื้อก็สวยงามเหมือนคนออกกำลังกายอยู่ตลอด ทั้งดูเย้ายวน แข็งแกร่ง ดึงดูดสายตาเป็นอย่างมาก ตึกตัก ตึกตัก… “…” ชานมมองด้วยหัวใจที่สั่นระรัว แต่อย่าได้คิดเธอใจเต้นแรงเพราะชอบ นั่นเพราะเธอกลัวว่าหมอนี่จะทำอะไรไม่ดีไม่ร้ายกับเธอต่างหาก สาบาน! ขายาว ๆ ของฮักสาวเท้าเข้ามาใกล้จนชานมต้องยืดตัวยืนขึ้นแล้วกำหมัดเตรียมตั้งรับ ใบหน้าใสจ้องเขม็งพร้อมสู้ คิ้วสวยปราศจากเครื่องสำอางขมวดจนผูกเป็นปม “จะทำอะไรของนายห๊า!?” พรึ่บ! ฮักโยนเสื้อยืดและเสื้อช็อปคลุมหัวของชานมเอาไว้ก่อนจะส่ายหน้าระอาให้กับลูกแมวตัวน้อยที่ขู่เขาฟ่อ ๆ “เอาไปซักให้ด้วย คิดว่าฉันพิศวาสเธอรึไงยัยเฉิ่ม?” “พิศวาสหรือไม่พิศวาสนายก็ถึงขั้นทำอย่างนั้นกับฉันแล้วถ่ายวิดีโอไว้ก็แล้วกัน แน่จริงก็ลบสิ!” ชานมคว้าผ้าออกจากหัวด้วยสีหน้ายุ่งเหยิงพร้อมกับจ้องเขม็งคนตัวสูงอย่างขุ่นเคือง ยังไม่ทันได้ขยับตัวไปไหน ฮักก็โน้มหน้าลงมาระดับเดียวกับใบหน้าของชานมก่อนจะใช้นิ้วดีดเต็มแรงที่หน้าผาก โป๊กกก! “อ๊ะ!!” “คิดว่าฉันจะหลงกลกับมุกตื้น ๆ ของเธอเหรอ?” “เจ็บนะไอ้บ้า!!” ชานมรีบกุมหน้าผากอัตโนมัติก่อนจะลูบด้วยความเจ็บ ดีดมาได้! น้ำตาแทบเล็ด ดวงตาคู่สวยตวัดมองคนตรงหน้าด้วยความเกลียดชัง แต่ฮักกลับเมินเฉยต่อสายตานั้นทั้งยังเดินผ่านหน้าเธอไปก่อนจะกระดิกนิ้วเรียก “มาอาบน้ำให้ฉัน” “ห๊า!!?” “มาขัดหลังให้หน่อย” “เป็นบ้าเหรอ นายไม่ใช่หมาจะต้องให้อาบน้ำให้?” “ถึงไม่ใช่หมาแต่ฉันท่าหมาได้นะ อย่าลีลาไม่งั้นจะเจ็บตัวไม่น้อย” น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยขึ้นขณะก้าวขาเข้าไปในห้องน้ำ “ไอ้คนบ้า ไอ้โรคจิต!!” ชานมได้แต่สูดหายใจเข้าปอดลึก ๆ พยายามข่มอารมณ์โทสะให้หายลงไปในท้อง ในสมองของเธอตอนนี้กำลังจินตนาการภาพว่าบีบคอฮักแล้วกดลงน้ำให้ตายเพื่อระบายความแค้นเคืองในใจ “ไอ้คนเลว ไอ้คนวิปริต!” นอกจากแอบด่าชานมก็ไม่สามารถทำอะไรฮักได้ เพราะสุดท้ายเธอก็ต้องจำยอมไปอาบน้ำให้ฮักตามคำสั่งอยู่ดี ใช่ ก็เธอมันเป็นแค่ลูกไก่ในกำมือของเขานี่! ฟองสบู่เต็มน้ำพร้อมกับร่างเปลือยเปล่าอยู่ในอ่างสีขาว ต่อให้ภาพตรงหน้าจะดูดีราวกับนายแบบมาอาบน้ำให้ดูต่อหน้าต่อตามากแค่ไหน แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ชานมรู้สึกชอบหรืออยากชายตามองเลยสักนิด สักนิดก็ไม่อยาก! หากผู้ชายคนนี้จมน้ำในอ่างตายไปเลย เธอคงจะดีใจมากกว่าการได้เห็นเขาเปลือยร่างอันดูดีให้เชยชม แม้จะเสียดายของอยู่เล็กน้อยก็ตาม “ฉันจะคิดเสียว่าอาบน้ำให้ไอ้โบ้แล้วกัน” “ปากดี…ระวังโดนไอ้โบ้เลียปาก” เห็นสีหน้าเบื่อหน่ายของชานมที่มองตรงมายังเขาด้วยความเกลียดชัง ฮักเพียงรู้สึกชินชา เขาเอนตัวพิงอ่าง ปิดเปลือกตารอให้คนตัวเล็กมาขัดตัวให้ราวกับเจ้านายรอทาสรับใช้มาบริการ “เฮ้ออออ!” ชานมถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะยื่นมือไปหยิบฟองน้ำขัดตัวมาขัดให้เขาตามคำสั่ง ลำแขนแกร่งเต็มไปด้วยเส้นเลือดและเส้นเอ็นถูกเคลือบด้วยฟองสบู่ ชานมค่อย ๆ ถูไปตามหน้าที่ ด้วยความหมั่นไส้บางครั้งก็แอบขัดแรง ๆ หวังให้เขาเจ็บ แต่นั่นกลับยิ่งทำให้ฮักพอใจราวกับโดนนวดอยู่กลาย ๆ “ดีมากตรงนั้นแหละ…” เห็นสีหน้าเพลิดเพลินของเขาชานมก็ได้แต่กัดฟันด้วยความแค้นใจ อยากหยิบแปรงขัดส้วมมาขัดให้หนังถลอกจริง ๆ “นี่ฮัก…ฉันอาบให้นายแล้ว นายก็หอนให้ฟังหน่อยสิ” “อยากให้ฉันเป็นหมาให้ได้เลยสินะ?” “นายก็เป็นอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?” “ใช่ ฉันเป็นหมา…แต่เธอรู้ไหมว่าหมามันตะล่อมกินลูกไก่ยังไง?” ดวงตาที่กำลังหลับไหลเบิกขึ้นก่อนจะแสยะยิ้มร้าย ลำแขนแกร่งออกแรงกระตุกเรียวแขนเล็กเบา ๆ โดยไม่ให้ชานมได้ตั้งตัว ตู้มมมมมม! “กรี๊ดดดดด! ไอ้บ้า นายเล่นอะไรของนายเนี่ย!?” หลังจากยันตัวนั่งได้ มือขาวซีดก็พยายามลูบฟองสบู่ออกจากใบหน้าไม่ให้บดบังการมองเห็นก่อนจะทุบอกกว้างด้วยความโมโห แว่นของเธอตกไปในอ่างน้ำเหลือเพียงดวงตาพร่ามัวของคนสายตาสั้น ชานมรีบคลำหาแว่นในอ่างทว่า… “กรี๊ดดดดดดด!” มือเจ้ากรรมของเธอสัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่กำลังพองตัวอยู่ในน้ำ ความลื่นและความใหญ่โตทำเอาตกใจจนต้องร่นถอยไปอยู่ท้ายอ่าง เมื่อกี้นั่นมัน!!? “หึ” ฮักหัวเราะในลำคอด้วยความชอบใจ ริมฝีปากได้รูปกระตุกยิ้มราวกับนึกสนุกก่อนจะถลาตัวใช้แขนกั้นชานมเอาไว้ไม่ให้เหลือทางหนี กล้าจับของเขาแล้วกล้าหนีรึไง? “เล่นอะไรของนาย?” ชานมโดนประชิดก็รีบถอยหลังหนีแทบไม่ทัน ใบหน้าของฮักอยู่ห่างจากเธอไม่ถึงคืบ ถึงแม้ในอ่างจะมีฟองเยอะแต่มันก็มีช่องว่างที่จะทำให้มองผ่านน้ำลงไปเห็นส่วนต่าง ๆ ได้ ริมฝีปากเล็กเม้มแน่นเบือนหน้าหนีทันที ให้ตายเถอะ! ก็ไม่คิดจะใส่กางเกงในเลยรึไง? “อยากจับก็ไม่บอกดี ๆ แอบลวนลามแบบนี้ฉันไม่ชอบนะ” รอยยิ้มร้ายพร้อมกับสายตาแพรวพราวสำรวจใบหน้าใสปราศจากแว่น ดูเหมือนพอไม่มีแว่น ยัยเฉิ่มก็หน้าตาดีอยู่เหมือนกัน “คะ…ใครอยากจับของนายไม่ทราบ!?” “ก็ไม่ใช่เธอเหรอ?” ดวงตาลุ่มลึกเหลือบมองมือเล็ก ๆ ที่กำลังสั่นเทาวางแหมะดันอยู่บนหน้าอกของเขาริมฝีปากหนาก็โค้งขึ้นหนึ่งข้างก่อนจะขยับไปกระซิบข้างหูด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “หลักฐานคาตาขนาดนี้” “อย่ามาใส่ร้ายฉันเด็ดขาด! ขนาดมองยังไม่อยากมองเลย ใครจะอยากจับกันเสนียดมือ!!” “ปากดีจริง ๆ” นิ้วเรียวยาวเชยคางมนให้มาสบตากับตัวเอง นัยน์ตาดำขลับไล่มองอย่างพิจารณา… ดวงตาคู่สวยเป็นประกายที่มักแสดงออกว่าเกลียดชังเขานักหนากำลังสั่นระริกด้วยความหวาดกลัวแต่ก็พยายามสบตาสู้อย่างท้าทาย เห็นแล้วอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอยากแกล้งขึ้นมา… “ขนาดหน้านายฉันยังไม่อยากมองด้วยซ้ำแล้วทำไมฉันต้องอยากจับไอ้ฮักน้อยของนาย อี๋~” “แน่ใจ?” คิ้วเข้มเลิกขึ้นเป็นเชิงถามก่อนจะขยับมือใหญ่มากุมมือเล็กที่วางอยู่บนหน้าอกของเขาแล้วเลื่อนต่ำลงไปในน้ำ… หมับ! “!!!” ชานมแน่นิ่งราวกับโดนกระแสไฟช็อต ดวงตากลมใสเบิกตากว้างเท่าไข่ห่านไม่แม้แต่จะกะพริบตา นิ้วเรียวขาวสั่นระริกอยู่ในน้ำพร้อมกับความรู้สึกขรุขระที่ได้คว้าบางสิ่ง โดยมีมือสากของคนตรงหน้าคอยบังคับให้เธอลูบคลำจนสัมผัสได้ถึงเส้นเลือดที่โอบล้อมแท่งใหญ่โตนั่น นี่มัน!!!? “ติดใจล่ะสิ ไม่วางมือเลยนะ” “กรี๊ดดดดดดด!!”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more