มาเฟียร้ายขังรัก
บทที่ 7. สิ่งที่รักและหวงแหน
เปลือกคาคู่บางกระพริบเล็กน้อย ก่อนจะค่อย ๆ ปรือขึ้นช้า ๆ เพื่อปรับแสงจากหลอดไฟที่สว่างจ้าจนแสบตา ร่างบางยันตัวขึ้นนั่งชันเข่าพร้อมกับยกมือขึ้นแตะขมับ และเมื่อสติของพราวมุกกลับมาครบถ้วน เธอพบว่าตัวเองอยู่ภายในห้องนอนขนาดใหญ่ที่ได้รับการตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์หรูหราบ่งบอกฐานะของเจ้าของได้เป็นอย่างดี
ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างมากยิ่งขึ้น เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านั้นขึ้นมาได้ ร่างบางผุดลุกขึ้น และรีบสาวเท้าไปที่ประตูห้องนอนทันที ก่อนจะพบว่ามันถูกล็อคด้วยรหัส
"เปิดประตูนะ ปล่อยฉันออกไปเดี๋ยวนี้!"
ขณะนั้นนักรบที่อยู่ในชุดเสื้อคลุมสีดำเดินออกมาจากห้องน้ำ และหยุดยืนแนบชิดกับร่างบางจากทางด้านหลังโดยที่พราวมุกไม่รู้ตัว ก่อนจะโน้มใบหน้าลงกระซิบเบา ๆ ข้างใบหูหอมกรุ่น
"ตะโกนให้คอแตก ก็ไม่มีใครเข้ามาช่วยเธอหรอก ทุกคนที่นี่ฟังแค่คำสั่งฉันเท่านั้น"
หญิงสาว
