มาเฟียร้ายขังรัก
บทที่ 6.ลักพาตัว
กลางดึกคืนนั้น
พราวมุกแอบมาที่บ้านของเธอที่ตอนนี้มีแถบสีเหลืองกั้นเอาไว้เพื่อไม่ให้คนภายนอกและคนที่ไม่เกี่ยวข้องเข้าไป บรรยากาศยามกลางคืนช่างเงียบเหงา และให้ความรู้สึกวังเวงยิ่งนักในความรู้สึกของพราวมุก
หญิงสาวหันมองรอบกาย เมื่อแน่ใจว่าไม่มีใครผ่านมาเห็น ร่างเล็กก็รีบปีนรั้วเข้าไปในบ้านทันที เธอเดินเร็ว ๆ ไปยังประตูหน้าบ้าน พร้อมกับล้วงกุญแจไขเข้าไปอย่างรีบเร่ง แสงไฟจากไฟฉายมอบแสงสว่างให้แค่พอมองเห็น เป็นครั้งแรกที่พราวมุกได้กลับมาเหยียบบ้านหลังนี้อีก ตั้งแต่เดินจากไปเมื่อห้าปีก่อน ไม่คิดเลยว่า เธอจะได้กลับมาเหยียบที่นี่อีกครั้งในวันที่คนเป็นพ่อไม่อยู่แล้ว
ร่างบางเดินสำรวจไปทั่วทั้งบ้านด้วยความอาลัยวรณ์ ภาพความทรงจำต่าง ๆ ในสมัยวัยเด็กฉายชัด ไม่ว่าจะมองไปมุมไหน เธอจะเห็นภาพของบิดาทับซ้อนอยู่เสมอ
พราวมุกเดินมาหยุดยืนอยู่หน้าห้องทำงานของผู้เป็นพ่อ พลา
