Chapter 11
“ฉัน ก็ฉันขอโทษเธอแล้วไง เธอจะให้ฉันทำยังไงเพื่อชดเชยก็บอกมา ต้องการเงินค่าทำขวัญเท่าไหร่”
“คุณคงแก้ปัญหาด้วยเงินอย่างเดียวสินะคะ” เธอยิ้มหยัน
“แล้วเธอจะให้ฉันทำยังไง”
“เลิกยุ่งกับฉัน” ปลายฝนมองเขาอย่างขอร้อง
“ไม่มีทาง” คชาเสียงกร้าวในทันที สีหน้าของเขาแปรเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินเธอพูดประโยคนั้น
“ตอนนี้เธอเป็นของที่ฉันหวง ฉันไม่มีวันปล่อยเธอไป” ได้ยินแบบนั้น ปลายฝนก็ถึงกับปาดน้ำตาทิ้งในทันที
“ของหวงแต่คุณก็ทำร้ายให้ฉันเกือบตาย”
“ฉันไม่ได้ตั้งใจ แต่ฉันจะไม่มีวันให้เธอไปเสวยสุขอยู่กับไอ้ธนาเด็ดขาด” เข้าเดินเข้าไปข้างเตียงก่อนจะลูบผมนุ่มสลวยของเธอไปมาเบา ๆ น้ำเสียงของเขาทำให้เธอขนลุกซู่
“ทำไมคุณถึงเกลียดพี่ไทน์ขนาดนี้”
“เดี๋ยวเธอก็รู้เองว่าทำไมฉันถึงเกลียดมัน แต่ที่รู้ ๆ ก็คือมันเข้ามาแย่งความรักและทุกสิ่งทุกอย่างไปจากฉัน”
“แย่งความรักจากคุณพ่อของคุณน่ะเหรอคะ ไม่จริงเลย คุณ
