“นี่เป็นเงินก้อนสุดท้ายที่สกุลเหอติดค้าง ประทับตราการจ่ายหนี้สินให้ข้าด้วย” วันนี้สกุลเหอนำเงินมาใช้หนี้ก้อนสุดท้าย เป็นจำนวนสิบตำลึงทอง กว่าจะหาเงินก้อนนี้มาได้ ทุกคนในสกุลเหอต้องทำงานกันแทบมิได้หยุดพัก ทั้งนายทั้งบ่าว
“ครบถ้วนตามจำนวนขอรับ ส่วนนี่สัญญาหนี้สิน ข้าประทับตราให้แล้ว” หลี่น่าหยิบสัญญามาอ่านอย่างถี่ถ้วน ก็พบว่าสัญญาได้ระบุไว้ชัดเจนว่าสกุลเหอจ่ายหนี้สินได้ครบตามที่หยิบยืมไปจนหมดแล้ว
“ขอบใจมาก” เข่อซิงพาครอบครัวกลับเรือน จากนี้เงินที่พวกเขาได้จากการขายสุรา ก็จะสามารถนำมาสร้างเนื้อสร้างตัวได้เสียที มิต้องแบ่งไว้ใช้จ่ายหนี้สินอีกต่อไป
“ท่านพ่อ ท่านแม่ เย็นวันนี้เราเลี้ยงฉลองกันดีหรือไม่เจ้าคะ ถือเป็นการตอบแทนทุกคนที่เหน็ดเหนื่อยกันมานาน”
“จริงขอรับ” เหิงเยว่กะพริบตาออดอ้อนบิดาปริบๆ
“ก็ดีนะเจ้าคะท่านพี่”
“ประเดี๋ยวกลับถึงเรือน พ่อจะให้อาเผิงนำรถม้าไปรับเหวินจงมาทานมื้อเย็นที่
