ตอนที่ 1 ความแค้น
Part นาฟ
ทั้งชีวิตผมต้องเลี้ยงน้องชายด้วยตัวคนเดียวมาตลอด แม่ผมหนีออกจากบ้านไปกับเพื่อนสนิทของพ่อตั้งแต่น้องชายอายุ2ขวบตอนนั้นผมอายุ9ปี ต้องรับภาระทุกอย่างในบ้านแทนแม่ ทั้งเลี้ยงน้อง และดูแลพ่อที่เอาแต่ดื่มเหล้า
กิจการก็ปล่อยให้ลูกน้องดูแล ดีที่ฐานลูกค้าเยอะ เลยทรงตัวมาได้ จนผมอายุ19ปี แม่ก็กลับมา พ่อให้อภัยแม่ หวังจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่แล้วแม่ก็หอบเงินที่พ่อหามาได้หนีไปกับผู้ชายคนเดิม คราวนี้พ่อบุกตามไปยิงแม่กับอดีตเพื่อนสนิทตายคาที่ แล้วยิงตัวตายตาม
ผมจึงเกลียด เกลียดคนที่เข้ามาทำลายชีวิตครอบครัวคนอื่น
ผมก้าวเข้ามาดูแลกิจการต่อจากพ่อพัฒนาจนกลายเป็นไนต์คลับชื่อดังเพียงเวลาไม่กี่ปี โดยไม่ให้น้องชายต้องยุ่งเกี่ยวกับธุรกิจ ผมต้องการให้ชานนท์ตั้งใจเรียนให้จบ จนตอนนี้ชานนท์เข้าเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว
ผมให้ลูกน้องตามไปเรียนกับชานนท์โดยที่เขาไม่รู้ตัว ช่วงหลังๆ นี้ลูกน้องรายงานว่าชานนท์ไม่ค่อยเข้าเรียน ถ้าเข้าเรียนก็เหม่อไม่ตั้งใจเรียน สาเหตุก็มาจากผู้หญิงคนหนึ่งที่ชานนท์กำลังคบอยู่ และเขาเตรียมตัวเอาเรื่องทันทีที่จับได้
ผมเรียกชานนท์เข้ามาถาม
“นนท์ ทำไมช่วงนี้ไม่เห็นอ่านหนังสือ ใกล้สอบแล้วนี่ มีอะไรรึเปล่า?”
“ผมมีปัญหานิดหน่อย แต่ไม่ต้องห่วง ผมจัดการเองได้”
“เรื่องอะไร?” ผมถามเสียงจริงจัง ชานนท์รู้ว่าไม่ควรโกหกคนอย่างผม เพราะถ้าอยากรู้อะไรก็สามารถให้คนไปสืบมาได้หมด ยอมบอกตอนนี้จะดีกว่ารู้ทีหลัง
“ผมรู้สึกเหมือนแฟนผมกำลังแอบคบใคร ผมกำลังให้คนตาม” ชานนท์พูด มองหน้าผมประมาณว่า ผมรู้แล้วจะมาหลอกถามทำไม เพราะคนของชานนท์ก็คนของผมทั้งนั้น
“อย่าก่อเรื่องอีกได้ไหมนนท์ พี่อยากให้นนท์ตั้งใจเรียนมากกว่า อย่าให้เรื่องพวกนี้มาทำลายอนาคตตัวเอง อย่าทำให้พี่ผิดหวัง”
ชานนท์ยอมรับว่าตอนนี้กำลังระหองระแหงกับแฟน ผมเลยสั่งให้ชานนท์ตั้งใจเรียน ไม่อยากให้มีเรื่องกับใคร เพราะเทอมที่แล้วติดทัณฑ์บนไปแล้วครั้งหนึ่ง ไม่อยากให้มีครั้งที่สองตามมา
“แต่มันหยามผม ผมต้องรู้ให้ได้ว่ามันเป็นใคร” ชานนท์ฟึดฟัดขึ้นมาตามประสาน้องชายที่ถูกผมตามใจมาตั้งแต่เด็ก
“นนท์ตั้งใจเรียนอย่างเดียว ส่วนเรื่องนั่นพี่จะจัดการแทน ไม่ต้องห่วง นนท์ก็รู้ว่าพี่เกลียดคนที่มันชอบยุ่งกับคนที่มีเจ้าของ” ผมพูดเสียงเข้ม เอามือวางบนไหล่ เป็นการบอกให้รู้ว่าไม่ควรขัดใจผม
“ครับพี่นาฟ” ชานนท์รับปากอย่างเสียไม่ได้
ผมให้ลูกน้องสืบจนรู้ว่าแฟนของชานนท์ลอบมีสัมพันธ์กับใคร ผมให้ติดเครื่องติดตามไว้ที่โทรศัพท์ของแฟนชานนท์ จนรู้ว่าเธออยู่ที่ไหนกับใครบ้าง เพื่อผมจะบุกจัดการไอ้คนที่มันชอบมายุ่งกับคนมีเจ้าของด้วยตัวเอง
คนประเภทที่ผมเกลียด คนประเภทที่ทำให้พ่อผมต้องตาย
ในวันที่ชานนท์มีสอบวันสุดท้าย ลูกน้องแจ้งว่าเธอกำลังมุ่งหน้าไปยังที่พักของไอ้หมอนั่น ผมเอาลูกน้องตามไปสองคน ซุ่มรอจนเธอและไอ้หน้าจืดนั่นขึ้นห้อง แล้วผมก็ขึ้นไปยืนรอที่หน้าห้องเตรียมบุกเข้าไป ขณะรอก็เปิดฟังการสนทนาผ่านทางเครื่องติดตามตัวที่ติดเอาไว้
ปรากฏว่าทั้งสองฝ่ายตกลงยุติความสัมพันธ์กัน แต่ผมไม่ให้อภัยในสิ่งที่มันเคยทำ ผมต้องสั่งสอนให้มันรู้ว่า การที่มันเข้ามาทำลายความรักของคนอื่น มันต้องได้รับผลกรรมอย่างไร
ผมพังประตูห้องเข้าไปพบว่าสองคนยืนกอดกันแน่น ผมให้ลูกน้องทั้งสองพาตัวแฟนของชานนท์ออกไปเคลียร์กับชานนท์ ส่วนผมจะจัดการไอ้สวะนี่ด้วยตัวเอง
“พี่จะทำอะไรผม” มันพูดเพราะขึ้นหลังจากที่รู้ว่าพวกผมคือใคร
ผมรู้ว่าศักดิ์ศรีของลูกผู้ชายมันหยามกันไม่ได้ ดังนั้นผมคิดว่าการทำลายศักดิ์ศรีของมัน จะทำให้มันเจ็บปวดและไม่กล้าทำแบบนี้อีก ผมมีความสัมพันธ์ได้ไม่จำกัดเพศ ดังนั้นผมจึงเลือกที่จะลงมือแก้แค้นด้วยตัวเอง โดยไม่ให้ชานนท์รู้ว่าผมทำอะไร
ผมตั้งกล้องไว้ที่โต๊ะ เดินย่างสามขุมไปที่มัน มันตกใจต่อยหน้าผมโดยไม่ทันตั้งตัว ผมเลยสวนหมัดเข้าที่ท้องมันอย่างแรง จนมันตัวงอ นอนลงกับพื้น สีหน้าแสดงความเจ็บปวด
ผมถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก มันทำหน้าตกใจ พยายามขัดขืนตอนที่ผมถอดเสื้อผ้าของมัน และใช้เท้าถีบผม ผมเลยต่อยเข้าที่ท้องอีกครั้ง ครั้งนี้มันนอนนิ่ง
“มึงจะทำอะไรกู” มันถามเสียงสั่น
“มึงคิดว่าคนแก้ผ้าเขาทำอะไรกันล่ะ”
ผมลงมืออัดคลิปตอนที่ข่มขืนหมอนั่นเอาไว้แบล็กเมล์ เพื่อจะให้มันเชื่อฟังและทำตามคำสั่งผม ผมจะทำให้มันไม่เหลือศักดิ์ศรีและไม่มีหน้าไปทำเชี่ยๆ กับคนมีเจ้าของอีก
“มึงต้องการอะไรจากกู” มันตวาดถามออกมาหลังจากที่ผมเสร็จจากมัน
“พูดกับกูดีๆ !!” ผมตวาดกลับ
“พี่ต้องการอะไรจากผม” มันกัดฟันพูด แววตาก้าวร้าว
“กูต้องการให้มึง ให้ความสุขกับกู ทุกครั้งที่กูเรียก มึงต้องมา.....ไม่งั้นกูจะปล่อยคลิปมึง”
“ผมต้องทำนานแค่ไหน?”
“จนกว่ากูจะเบื่อมึง” ผมบอก
“อีกนานแค่ไหนพี่จะเบื่อผม?”
“ไม่รู้ แต่คนที่กูนอนด้วยนานสุดก็สามเดือน”
ผมก้าวเข้าไปหามันแล้วสั่งให้มันมอบความสุขให้กับผม แต่มันลีลาว่าไม่เคยทำ ผมเลยแอ่นสะโพกยื่นไปตรงหน้าให้มันใช้ปากสร้างความสุขให้กับผม
มันอมอย่างรังเกียจ ผมสะใจที่เห็นมันทำให้ผม สักพักมันสะอื้น ผมสังเกตว่าที่นอนมีคราบเลือดจางๆ ผมคงทำกับมันรุนแรงไปในครั้งแรก
ผมเลยตัดสินใจก้มลงไปจูบมัน และเล้าโลมให้มันมีอารมณ์ร่วมก่อนจะโชว์ลีลารักอีกรอบ
‘กูจะทำให้มึงรู้ ว่าลีลากูเด็ดแค่ไหน’
*********************
หลังจากผ่านไปหลายวัน ผมก็โทรเรียกให้มันออกมาหา โดยส่งลูกน้องไปรอรับมันมาหาผมที่ไนต์คลับ เพราะผมไม่อยากพามันไปที่บ้าน ไนต์คลับปิดตอนกลางวัน พนักงานยังไม่มีใครมา ตอนนี้จึงมีแค่ผมกับลูกน้องของผมไม่กี่คน
ผมส่องดูจากหน้าต่างห้องทำงานชั้นสอง รถเก๋งสีดำแล่นเข้ามาจอดที่ลานจอดส่วนตัวด้านหลังไนต์คลับ ไอ้หมอนั่นเดินลงมาจากรถด้วยสีหน้ากังวล ตามลูกน้องผมขึ้นมาจนถึงห้องทำงาน
“พวกมึงออกไปก่อน” ผมบอกลูกน้องที่เดินมาส่งมัน
“มึงชื่ออะไร?” ผมถามมัน ไอ้หน้าจืด หุ่นก็ไม่ได้มีกล้ามแน่นอะไร หน้าตาแสนจะธรรมดา แต่ทำไมแฟนน้องชายผมถึงได้ไปนอนกับมันได้
“พล” มันตอบเสียงห้วนๆ
“ชื่อเต็มมึงอ่ะ?” ผมถามอีกครั้ง
“นวพล”
“พูดกับกูเพราะๆ พูดให้มันนอบน้อมกว่านี่ กูแก่กว่ามึงตั้งหลายปี บ้านมึงไม่สอนเหรอ?”
“แก่กว่าแต่ก็ไม่ได้ทำตัวให้กูเคารพ ทำไมกูต้องพูดกับมึงเพราะ” นวพลเถียงเสียงห้วน ผมเดินเข้าไปเอามือตบแก้มมันเบาๆ สองสามที
“ก็เพราะกูมีคลิปมึงตอนโดนกูเสียบไง ครางซะดัง ถ้ากูอัพ ยอดวิวคงพุ่ง” ผมพูด
“....”
“ต่อไปนี้มึงต้องเรียกกูว่าพี่ แล้วพูดเพราะๆ กับกู ทำทุกอย่างที่กูสั่ง เพราะกูไม่รู้จะมือลั่นตอนไหน” ผมบอกนวพลที่ตอนนี้กำมือแน่น
“ครับพี่” นวพลรับคำ
ผมให้นวพลนั่งลงที่โซฟา แล้วผมนั่งตรวจบัญชีของร้านและเอกสารต่างๆ บนโต๊ะ นวพลหยิบมือถือขึ้นมากดนั่นนี่ไปเรื่อยๆ ผ่านไปนานพอสมควรก็เงยหน้าขึ้นมาถามผม
“พี่ครับ”
“อือ”
“ผมกลับได้รึยัง”
“ยัง ช่วงนี้มึงต้องอยู่ในสายตากู”
“งั้นผม..”
“เงียบก่อน กูจะทำงาน” ผมดุนวพลเสียงเข้ม แล้วก้มหน้าดูเอกสารในมือต่อ จนเวลาผ่านไปสักพักผมก็สั่งงานให้นวพลทำ
“ชงกาแฟให้กูดิ กาแฟ2 น้ำตาล2 น้ำครึ่งแก้ว” ผมสั่งนวพล ในมือก็ถือเอกสารอยู่ แต่รอสักพักก็ไม่มีกาแฟมาเสิร์ฟ ผมเลยเงยหน้าขึ้นจากเอกสารในมือ
นวพลนอนหลับ มือยังกำมือถือไว้แน่น ผมอยากด่ามันแต่สนใจมือถือของมันมากกว่า ว่าแอบคุยกับใครอยู่ ผมถือโอกาสตอนที่มันหลับ หยิบมือถือออกมา เอานิ้วมันมาสแกนปลดล็อก
หน้าจอล่าสุดที่มันเปิดค้างไว้ คืออัลบั้มรูปที่มันถ่ายรูปคู่กับผู้หญิงอวบๆ คนหนึ่ง ผมเลื่อนดูรูปเรื่อยๆ มีรูปคู่กันหลายรูป ผมคิดว่าเธอคงเคยเป็นแฟนของนวพล
‘มีแฟนอ้วนนี่เอง เลยนอกใจแฟนตัวเองมาหาแฟนของนนท์’
ผมเปิดไปดูแชท ก็ไม่มีคุยกับผู้หญิงคนอื่นในเชิงชู้สาว แชทกับแฟนเก่าหลังๆ ก็คุยกันเรื่องเรียน มีง้อบ้างแต่อีกฝ่ายเหมือนจะตัดสัมพันธ์แล้ว สาเหตุเพราะจับได้ว่านวพลนอกใจ
‘ยัยอ้วนนี่ใจเด็ดดี สมน้ำหน้ามึงไอ้พล’
ส่วนแชทของอีฟก็ไม่มีอะไรเคลื่อนไหวตั้งแต่วันที่เกิดเรื่อง
ผมเลื่อนดูแชทล่าสุดที่คุยกับครอบครัว นวพลโกหกพ่อแม่ว่าไม่ได้กลับบ้านช่วงปิดเทอม เพราะต้องลงเรียนซัมเมอร์และจะหางานทำส่งค่าเทอมเอง ไม่ต้องห่วงเขา
นอกจากนั้นก็ไม่มีอะไรน่าสนใจ ผมเลยเคลียร์ประวัติการเข้าแอพฯแล้ววางมือมือลงบนโต๊ะข้างโซฟาที่นวพลนอน แล้วปลุกนวพลขึ้นมา
“มึงกลับได้แล้ว” ผมบอกมัน นวพลยิ้มดีใจ
“พรุ่งนี้มาที่นี่แต่เช้า กูจะให้คนไปรับ”
“แต่พรุ่งนี้ผมจะไปทำงานพิเศษ”
“กูไม่ให้มึงทำ”
“ก็พี่ไม่ให้กลับบ้าน ผมต้องจ่ายค่าห้อง ถ้าไม่ทำงานจะเอาเงินที่ไหนมาจ่าย” นวพลพูดเสียงแข็ง ผมมองหน้า นวพลรู้สึกตัวเลยเสียงอ่อนลง
“พี่ครับ ผมจำเป็นต้องทำงานจริงๆ”
“งั้นมาทำงานกับกู” ผมเสนอขึ้น
“กูจะไม่ให้มึงอยู่พ้นสายตากูหรอก”
*********************