27
“อากาศวันนี้ร้อนกว่าทุกวัน คุณหญิงแพทก็เลยเป็นลม ดีนะครับที่ปันช่วยปฐมพยาบาลให้ ไม่อย่างนั้นคุณหญิงแพทต้องนอนสลบบนพื้นแน่ๆ”
คนสูงวัยที่ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุที่แท้จริงพูดราวกับว่าเป็นโชคดีของมนัสนันท์ที่วิษณุเข้ามาปฐมพยาบาลได้ทันท่วงที แต่สำหรับคนที่เป็นลมกลับคิดว่า เป็นคราวซวยของเธอมากกว่าที่ได้พบเจอกับหนุ่มปากไวคนนี้
“ค่ะ ใช่ค่ะ พอดีอากาศมันร้อนหญิงแพทเลยเป็นลม”
เธอไหลไปตามน้ำ ไม่กล้าโวยวายหรือฟ้องบรรสันต์เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้น หนึ่งเพราะความอาย สองคือไม่อยากให้เป็นเรื่องราวใหญ่โต เพราะคนที่จะเสียหายคือตัวเธอเอง สู้นิ่งเงียบเก็บความอายในครั้งนี้ไว้ในใจดีกว่า ซึ่งมันไม่ใช่วิสัยของเธอเลยแม้แต่น้อย
“ถ้าอย่างนั้นอาจะแนะนำตัวให้รู้จักกันนะครับ” บรรสันต์พูดจบก็หันมาทางหนุ่มร่างสูง
“ปัน คนที่ปันช่วยปฐมพยาบาลชื่อหม่อมราชวงศ์มนัสนันท์ นารารักษ์เป็นเพื่อนสนิทของคุณเมฆ คุณหญิงแพทครับ
