บทที่ 12 สวรรค์ประทาน

1892 คำ

เสียงเอะอะโวยวายดังสนั่นไปทั่วบริเวรหอพัก ส่งผลให้ผู้ที่หลับใหลไม่ได้สติอย่างจ้าวหลิวลืมตาตื่นขึ้น เขาค่อยๆยันตัวลุกขึ้นมาจากเตียงไม้อย่างยากลำบาก เมื่อนั่งได้แล้วเขาก็เริ่มจัดแจงท่านั่งเพื่อคอยปรับลมปราณให้กลับมาปกติดังเดิม หลังจากที่วันนั้นเขาได้ใช้พลังปราณธาตุมากเกินไปจนเกินขีดจำกัด ทำให้ร่างกายไม่สามารถหมุนเวียนและซึมซับปราณธาตุได้ทันมันจึงทำให้ร่างกายของเขาเหนื่อยล้าเป็นอย่างมาก บัดนี้เขาพักผ่อนมามากพอแล้ว คงต้องรีบเร่งซึมซับปราณธาตุเข้าสู่ร่างกายให้มากที่สุดเพื่อที่จะได้ทดแทนพลังปราณธาตุชุดเก่าที่เขาได้ใช้ไปกับการต่อสู้ แสงสีทองค่อยๆปรากฏออกมาเป็นกลุ่มก้อนเล็กๆ แต่ละกลุ่มมีประกายสายฟ้าแวบไปแวบมา มันค่อยๆพากันหลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายของจ้าวหลิวอย่างช้าๆ ฉับพลันร่างกายของเขาก็ค่อยๆรู้สึกอบอุ่นและผ่อนคลายขึ้นมาหลายส่วน ในขณะเดียวกัน เมิ่งฉิงผู้เดินผ่านห้องของจ้าวหลิวก็ได้พบเข้ากับกลุ่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม