“ข้าคิดว่าข้าขอตัวก่อนจะดีกว่า เพราะตอนนี้ข้าเริ่มจะหิวขึ้นมาอีกแล้ว ลาก่อน!”
ข้าหันหลังกลับและหลับตาลงเตรียมที่จะกลับสู่โลกของความเป็นจริง แต่กระบี่หนุ่มพยายามที่จะขัดขวางการกลับโลกความเป็นจริงของข้าด้วยคำพูดที่กำลังจะออกจากปากของเขา แต่ทว่าข้าก็โบกมือตัดบทสนทนาของเขาไป
แสงสว่างโอบล้อมรอบตัวของเด็กสาวมากขึ้นเรื่อยๆ ก่อนที่จะหายไป โดยทิ้งกระบี่หนุ่มเอาไว้ท่ามกลางความมืดมิดเพียงลำพัง
กระบี่หนุ่มหน้าเสียเล็กน้อยก่อนจะแยกร่างของตนให้กลับไปเป็นธาตุทั้งหกดังเดิม
เด็กสาวกลับมายังโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว นางทำหน้าเบื่อหน่ายก่อนจะแผ่ร่างของตนไปบนพื้นหญ้า ดวงตากลมโตจ้องมองไปยังท้องฟ้าที่ยังคงสว่างจ้าอยู่เหมือนเดิม ท้องของข้าเองก็ร้องประท้วงขออาหารด้วยความรุนแรงอย่างห้ามไม่อยู่
ระหว่างที่ข้ากำลังนอนเพลินๆอยู่นั้นก็ได้มีเงาของชายชราพาดทับร่างของข้า ข้าหันมองไปยังอาจารย์เฒ่าก่อนจะหันกลับมายังท
