หลังจากเอ่ยสิ่งที่อยู่ในความคิดออกมาแล้ว เซี่ยอิงลั่วก็ไม่ได้คาดคั้นเอาความจริงจากปากของเสี่ยวชิง แต่สายตาเวลาที่มองเสี่ยวชิงนั้นกลับเต็มไปด้วยความรู้ทันทำเอาแผ่นหลังของนางกำนัลขั้นหนึ่งที่ถูกฝึกปรือมาอย่างดีเสียวสันหลังวาบ จะปรนนิบัติอะไรก็ล้วนระมัดระวังเป็นอย่างยิ่ง กระทั่งส่งพระชายาเข้านอนเรียบร้อยนั่นแหละ ถึงได้ลอบออกจากตำหนักอิ๋งชุน ตรงไปยังเขตหวงห้าม หากแต่ไม่ใช่ในเขตห้องหนังสือของท่านอ๋อง เพราะเสี่ยวชิงใช้เส้นทางลับทางทิศใต้ของตำหนักอิ๋งชุน ผ่านเส้นทางเคี้ยวคดเป็นวงกต นานทีเดียวถึงได้มาหยุดอยู่ตรงประตูหินบานใหญ่ ใต้ประตูหินบานนั้นมีรูปสลักสัญลักษณ์องครักษ์หน่วยทมิฬสลักอยู่ พอกดลงไปประตูบานใหญ่พลันเปิดออก
ลมพัดผ่านมาวูบหนึ่ง ไต้ด้านในก็สว่างไสว เสี่ยงชิงเดินเข้าไปอย่างคุ้นชิน มุ่งตรงไปยังห้องลงทัณฑ์ก่อนจะคุกเข่าลง
เสียงคุกเข่าดังตุ้บทำเอาองครักษ์ที่ประจำการอยู่ต้องเคลื่อนไหวทันที เ
