จากการไม่ได้พบหน้าไม่ได้พูดคุยกันนานเจ็ดวัน ทำให้ความคิดถึงของเขาถาโถมรุนแรงดังเกลียวคลื่นในท้องทะเลที่กำลังซัดกระหน่ำเรือลำน้อย หนึ่งสัมผัสบางเบากลับชวนร้อนเร่าจนยากจะต้านทาน
เพียงริมฝีปากถูกจุมพิตเคลียคลอ เซี่ยอิงลั่วก็ส่งเสียงครางออกมา ดีหน่อยที่เสียงฝนยังตกกระทบหลังคารุนแรงจนสามารถกลบเสียงครางหอบได้ ไม่อย่างนั้นถ้าหากพวกนางกำนัลขันทีที่อยู่เวรด้านนอกได้ยินเข้าต้องเกิดเรื่องใหญ่เป็นแน่ แต่หารู้ไม่ว่าเวรยามเหล่านั้นล้วนถูกองครักษ์ข้างกายจิ่นอ๋องจัดการจนสลบไปแล้ว รอบๆ ตำหนักหลังใหญ่ไม่มีเงาของผู้อื่น ยกเว้นองครักษ์หน่วยทมิฬที่แฝงกายซ่อนเร้นคอยคุ้มกันอารักขาอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเท่านั้น
เพราะรู้ดีว่าด้านนอกถูกคนของตนจัดการไปเรียบร้อย ดังนั้นในยามที่พระชายาเป็นฝ่ายรานรุกเว่ยจิ่นอิ่งก็ไม่เบาเสียงของตัวเองเอาไว้อีก ทำเอาคนเพิ่งเปลือยร่างแล้วนั่งบนแผ่นท้องแน่นขนัดไปด้วยมัดกล้ามต้องยกมือปิดปากเขา
