บทที่ 1 ตอนที่ 3

1144 คำ
“อ๊ะ!!” “ที่รักเธอทั้งแน่นทั้งตอดพี่แบบนี้พี่ต้องขาดใจตายก่อนแน่ๆ” เขาผงกศีรษะมาพร่ำบ่นบางอย่าง ก่อนจะซุกลงไปยังกลางเต้าอวบอีกครั้ง ฟอนเฟ้นใช้สองแก้มที่ครึ้มไปด้วยตอหนวดเคราถูไถนัวเนีย ราคะอันแสนหวาน ฉันอยากจะรู้นักว่ามีมนุษย์ตนใดรอดพ้นวังวนนี้ไปได้บ้าง ถ้าถามฉัน...ฉันคิดว่าไม่มี จะมีใครหน้าไหนอดใจไหวกับความสุขและทรมานนี้ได้ล่ะ มันช่างเร่าร้อนและดึงอารมณ์ให้หลอมรวมแตกดับได้อย่างถึงแก่น “คุณเพิร์ท...อืม...” “เรียกพี่สิ เรียกแบบที่เธอเคยเรียกยามที่ต้องการให้พี่...” คำผรุสวาทหยาบโลนปลายประโยคนั้น ถูกกระซิบเข้าหูเบาๆ ให้ได้ยินเพียงสองเรา เขายิ่งกระตุ้นให้ร่างกายฉันเต้นระริกด้วยความร่านกระสัน ฉันไม่อายหรอกถ้าถูกมองเหมือนโสเภณียามนี้ เพราะฉันรู้ว่าพี่เพิร์ทก็ชอบให้ฉันทำ มีคนเคยกล่าวไว้...อยู่บนเตียงกับผัว ให้ทำตัวเหมือนกะหรี่แล้วจะดีเอง ฉันคอนเฟิร์มเลยว่าจริง! แต่ไม่ได้หมายความว่าทำพฤติกรรมต่ำช้าแบบนั้นกับผู้ชายทั่วไปนะ เขาสอนให้เอาใจสามีตัวเองให้มากๆ ก็เท่านั้น แล้วฉันล่ะ...กำลังเอาใจสามีของใคร... “อื้อ!” แรงกระแทกที่พี่เพิร์ทกระหน่ำเข้ามามันทำให้ความคิดเลื่อนลอยชั่ววูบเลือนหายไปอีกครั้ง ฉันรู้สึกได้ถึงการหลั่งรินในตัวแบบไม่ขาดสาย อุ่นระอุทุกครั้งที่ท่อนเอ็นยาวใหญ่กระทั้นกระแทกเข้าหา ฉันซบใบหน้าลงบนไหล่กว้างของพี่เพิร์ทหวังพักพิงและแนบชิดกับกลิ่นกายอันเย้ายวนของเขา “เรียก...สิ ขอสิ...ที่รัก” เขากระตุ้นฉันอีกครั้ง เพราะรู้ดีว่าฉันต้องการอะไร แต่ก็ยังแกล้งโดยการยั้งกำลังไม่ปล่อยมือฉันออกสู่ความเวิ้งว้างเสียทีมือข้างหนึ่งร่นรุดมาด้านล่างใจกลางระหว่างขาของฉัน กดบี้ตรงติ่งเนื้อและรอยปริแยกที่มีตัวตนของเขาเสียบสอดอยู่ ฉันแหงนหน้าทันควันครางกรีดร้องเหมือนจะสิ้นใจ “พี่เพิร์ท ที่รักคะ คุณกำลังจะฆ่าหนูให้ตาย” ฉันกรีดร้องด้วยเกินจะอดทนไหว ความเสียวซ่านบังคับให้ต้องโหยหาสิ่งที่เขาเท่านั้นสามารถให้ได้ “ร้องขอชีวิตจากพี่สิคนดี...” ฉันใช้มือจับใบหน้าเขาไว้ทั้งสองข้างท่ามกลางแรงโยกที่สร่างซาลง...จูบเบาๆ ที่ปลายคางซึ่งสากไปด้วยหนวดแหลมๆ ก่อนจะกดลิ้นอุ่นๆ ลากไปตามสองแก้มอย่างท้าทาย... ฉันย่ามใจเมื่อเขาครางฮือ ตวัดลิ้นไปตามไรหนวดเครานั้นจนเปียกชื้นแล้วมาจบลงตรงกลีบปากหยักหนา กัดริมฝีปากล่างที่สั่นระริกซ้ำนิดหน่อย “เข้ามาสิคะพี่เพิร์ท...ฉันต้องการให้พี่...” ฉันตอบกลับด้วยวาจาหยาบโลนบ้างพี่เพิร์ทแสยะยิ้มดวงตาแพรวพราว “อุ๊ย!!อา...” เขาจับตัวฉันยกห่างจากกำแพงกระจกทันควัน ฉันยิ้มยั่ว...สองขาถูกตวัดให้โอบสะเอวสอบของเขาไว้ ภายในประสานกันอยู่อย่างนั้น.. “อ๊ะ!!พี่เพิร์ท! แรง! แรงไปไหมคะ” ยามที่ถามฉันรู้สึกเหมือนเครื่องในกำลังถูกก่อกวนอย่างหนัก พี่เพิร์ทจับสะเอวของฉันไว้ กระแทกขึ้นลงในขณะที่เขาก็ส่งตัวเองเข้ามาด้วยในจังหวะนั้น ฉันต้องเกร็งตัวอย่างหนักเพื่อรองรับการเสียบสอดที่ล้ำลึกและทะลุทะลวงไปถึงไหนต่อไหนเสียงกระทบดังกึกๆ แข่งกับเสียงกระแทกกันระหว่างผิวเนื้อซึ่งเข้าหาเป็นจังหวะถี่รัวของเขา ฉันสูดปากครางจนลำคอแห้งผาก กระเพื่อมตัวช่วยเขาออกแรงรับส่งหน้าอกอวบอิ่มของฉันสั่นไหวชูชันปลายยอดยั่วยุเขาอีกแรง พี่เพิร์ทมองมันอย่างใคร่กระหายและใช้ปากงับรอบปานสีชมพูอมน้ำตาลอย่างที่ฉันคิด สองมือของฉันกอดคอเขาไว้ ซุกไซ้เรียวนิ้วซุกซุนไปบนศีรษะแทรกนิ้วผ่านปอยผมแล้วขยำดึงเป็นการหาที่ระบายความเปล่าเปลี้ย ฉันกำลังจะลงแดงตาย...พี่เพิร์ทก็รู้ดี...เขาดันตัวเองสุดกำลังแล้วแช่นิ่งไว้เศษเสี้ยววินาทีก่อนจะส่ายบดเบียดให้ความเป็นชายที่อยู่ในตัวฉันนั้นดันลึกเสียดสีกับความอุ่นชื้นที่กลืนกินเขาไว้ “อา...แฉะได้ที่ทีเดียว...” “พี่เพิร์ท...ได้โปรด...เข้ามาอีกนิด...แรงกว่านี้...นะคะ” ใจคือฉันสั่นสะท้านไปหมดยามเอ่ยปากขออย่างหน้าไม่อาย อ้าขาโอบแขนดันตัวตอบสนองเต็มที่ ร่างกายล่ำสันของพี่เพิร์ทกระแทกเข้าหาหนักหน่วง เขาไม่ระคายต่อการอุ้มฉันไว้ทั้งตัวแม้แต่น้อย มวลสารมากมายในตัวก่อกวนแทบจะปริแยก ฉันทรมาน...โหยหา...เป็นที่สุดจนตัวเกร็งแข็งเหมือนถูกสาป สติเลือนรางและกอดร่างใหญ่กำยำเอาไว้แน่นกว่าเก่า ความรู้สึกสุดท้ายที่ได้รับจากการถาโถมเข้าใส่ คือการได้ไขว่คว้าจุดสูงสุดแห่งเพศรสที่รอคอย พี่เพิร์ทยังคงไม่รามือ มิหนำซ้ำยังเร่งจังหวะหนักหน่วงกว่าเก่า เมื่อใกล้จุดที่ฉันเพิ่งผ่านมาร่างของฉันก็ถูกดันเข้าหากำแพงกระจกหนาอีกครั้ง “อ๊ะ!!พี่!...” ความรุนแรงที่เหมือนจะแยกให้ฉันปริแตกเป็นเสี่ยง ฉันต้องหยุดหายใจทุกครั้งที่เขากระแทกตัวเข้าหา เขากระหน่ำไม่ถนอมฉันเลยสักนิดขยับสะโพกถี่รัวไร้จังหวะและหนักหน่วงในที่สุดเขาก็ฟุบลงมาบนตัวฉันบ้างในจังหวะสุดท้ายที่ดันจนสุดกำลังแรง “อา...อืม...หนูไม่เคยทำให้พี่ผิดหวังเลยสักครั้งจริงๆ” เขาเอ่ยปากชมเมื่อเสร็จสมอารมณ์หมาย ธารรักอุ่นระอุพวยพุ่งเขาสู่ภายในจนรู้สึกได้ ก่อนที่มันจะไหลเอ่อออกมาเพราะมีปริมาณมากเมื่อผสมปนเปเข้าด้วยกัน ยิ่งตัวตนของเขาถูกถอดถอนออกก็ยิ่งดึงหยาดน้ำขาวขุ่นนั้นออกมาด้วย มันไหลลงเป็นทางตามแนวขาของฉัน เขาหายใจหอบกระเส่า จูบปากฉันอย่างดูดดื่มอีกครั้งก่อนจะพยุงเข้าไปอยู่ใต้ฝักบัวอันเดิม ส่วนตัวฉัน...ยังรวบรวมกำลังและสติไม่ได้เลย ร่างกายอ่อนแรงเหมือนถูกสูบเอาพลังงานไปจนหมดสิ้น ต้องให้เขาพยุงซบอยู่ด้วยตลอดเวลาพี่เพิร์ทกระซิบออกปากชมไม่ขาด เราอาบน้ำด้วยกันจนเสร็จเรียบร้อยทั้งที่ฉันยังเข่าอ่อนเป็นขี้ผึ้งลนไฟอยู่เลย จากนั้น...แทนที่เราจะได้ไปดินเนอร์ด้วยกันท่ามกลางแสงเทียน...กลับกลายเป็นว่า ฉันต้องตกเป็นมื้อค่ำอันโอชะของเขา...ทั้งคืน....
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม