เราสบตากันและเป็นฉันที่หลบสายตาเพราะไม่อยากจ้องมองสายตาที่ไร้ความรู้สึกนั้น
วอร์มยืนเช็ดผมให้ฉันอย่างเบามือ ต่อมาเขาหยิบไดร์เป่าผมมาเป่าให้ฉันจนแห้ง ใช้หวีจัดผมให้ฉัน และเขาก็เริ่มจับผมฉันเป็นช่อ และจับถักไขว้ไปไขว้มา หรือเรียกง่าย ๆ ว่า… ถักเปีย
ฉันมองการกระทำที่ดูค่อนข้างเพลิดเพลินกับการเล่นที่เส้นผมของฉัน
‘ผมสวย ๆ ของมอร์ฟีนวอร์มชอบนะ วอร์มขอเล่นได้ไหม’
‘เล่นอะไร เล่นผมฟีนเหรอ’
‘ใช่ ขอนะ’
ภาพที่เด็กผู้ชายยิ้มกว้างเมื่อเด็กผู้หญิงพยักหน้าอนุญาต เด็กผู้ชายลุกมานั่งด้านหลังเด็กผู้หญิง แล้วเริ่มจับลูบที่ผมยาวสลวย และเริ่มจับเป็นช่อแล้วถักเปีย
ทั้ง ๆ ที่เป็นสิ่งที่เด็กผู้ชายไม่น่าจะทำได้ แต่ผลที่ออกมามันทำให้เด็กผู้หญิงยิ้มพอใจ
‘สวยที่สุด เปียแรกในชีวิต วอร์มสัญญาว่าฟีนจะเป็นคนเดียวที่วอร์มถักเปียให้’
‘สัญญาแล้วห้ามลืมนะ’
‘มอร์ฟีนสำคัญ วอร์มไม่มีทางลืม’
“สวยที่สุด” เสียงของวอร์มกร
