บทที่ 11 ไม่คาดฝัน

1252 คำ

"แม่ร้องไห้ทำไมคะ แม่หยุดร้องก่อนนะคะ ไม่งั้นเราจะคุยกันไม่รู้เรื่องนะคะ" เธอพยายามให้มารดาตั้งสติ "นริน นริน" "นรินทำไมคะแม่ เกิดอะไรขึ้น" "นรินถูกรถชนพร้อมกับดารินที่ทางเข้าหมู่บ้านจ้ะ" "อะไรนะคะ ตอนนี้แม่อยู่ไหน อยู่โรงพยาบาลไหนคะ" "แม่อยู่ที่... รีบมานะลูก แม่เป็นห่วงหลานใจจะขาดอยู่แล้ว" "ค่ะ นดาจะรีบไปให้เร็วที่สุด" "ใครเป็นอะไรคุณ" "นายรีบพาฉันไปโรงพยาบาล... ด่วนเลยนะ" "โอเคๆ" หญิงสาวต้องข่มใจเอาไว้ทั้งที่จริงๆแทบจะร้องไห้ออกมา แต่เธอทำอย่างนั้นไม่ได้ เธอต้องมีสติแก้ไขกับสิ่งที่กำลังจะเผชิญต่อจากนี้ "ไหนคะ ไหนนรินอยู่ไหน" "อยู่ในห้องฉุกเฉินลูก แม่เป็นห่วงจังเลย" "ใครเป็นญาติคนไข้ครับ" "ดิฉันเองค่ะ" "เนื่องจากน้องยังเล็กมากทำให้อุบัติเหตุการเฉี่ยวชนก็อันตรายได้ น้องเสียเลือดมากครับ ผมต้องการเลือดกรุ๊ปบีโดยด่วนใครเป็นญาติพอจะบริจาคได้บ้างครับ" "ดิฉันกรุ๊ปเอค่ะ" "แม่ก็เอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม