บทที่ 12 ดูแล

1351 คำ

"เมื่อวานทำไมไม่ได้กลับบ้านละลูก" "พอดีมีเรื่องยุ่งๆนิดหน่อยครับ" "แล้วนี่จะออกไปแต่เช้าเลยหรอลูก ทานข้าวเช้าก่อนดีไหมลูก" "นั่นสิคะ พี่บิ๊กมีอะไรไม่สบายใจบอกพวกเราได้นะคะ" "นั่นสิลูกแม่พร้อมรับฟังลูกเสมอนะ" "ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมไปหาทานเองนะครับ ไม่ต้องเป็นห่วงกันนะครับ" ณ โรงพยาบาล "ผมซื้อของกินมาฝากครับ คุณป้าทานก่อนนะครับ เดี๋ยวผมดูแลนดาต่อเองครับ" "จ้ะ ป้าฝากด้วยนะ" "นดาคุณทานอะไรหน่อยสิ ตั้งแต่เมื่อวานก็แทบจะไม่ได้ทานเลย" "ฉันทานไม่ลงหรอก" "ทานสักหน่อยเถอะนะ หากคุณล้มป่วยไปอีกคนแล้วตอนนั้นลูกต้องการคุณคุณจะทำยังไงละ" หญิงสาวนึกตามเหตุผลของชายหนุ่มซึ่งมันก็คือเรื่องจริงทำให้เธอตัดสินใจไปนั่งทานอาหารกับผู้เป็นแม่ "งั้นฉันฝากคุณมองลูกหน่อยนะ" "ไม่ต้องห่วง ไปทานข้าวเถอะ" "ก๊อกๆ" "เชิญครับ" "ขออนุญาตมาถอดสายที่ต่อกับน้องออกค่ะ" "เอาออกได้แล้วหรอคะ" "ได้แล้วค่ะ น้องอาการ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม