นี่ฉันเป็นอะไรเนี้ย ทำไมต้องหงุดหงิดคนรอบข้างไปทั่วเลย ตั้งสติหน่อยสิพิกเล็ท!! ทำใจให้สบายแล้วก็เลิกคิดเรื่องไร้สาระของเขาได้แล้ว
ตกเย็นฉันมานั่งรอแม่ตามปกติที่หน้าโรงเรียน แต่ที่ไม่ปกติคงจะเป็นนายแฟรงก์ที่มานั่งรอเป็นเพื่อนฉันโดยที่ฉันก็ไม่ได้เอ่ยปากขอ
“จริงๆ นายกลับไปทำงานก็ได้นะไม่ต้องมาอยู่เป็นเพื่อนฉันหรอก”
“ไม่ได้หรอกจะปล่อยแฟนนั่งรอคนเดียวได้ยังไง เดี๋ยวผมรอส่งนะ ถ้าผมไม่ได้เห็นคุณขึ้นรถกลับบ้านอย่างปลอดภัยผมคงจะไม่สบายใจ”
“ใครเป็นแฟนนาย ฉันยังไม่ได้ตกลงอะไรกับนายเลยนะ อย่ามาพูดมั่วๆได้ไหม-0-”จริงๆเลย นี่ชีวิตฉันคงเจอแต่พวกจอมบงการสินะ
“ตอนนี้ไม่เป็นอีกหน่อยก็เป็นเองแหละคุณ”
“นายนี่ชอบพูดเองเออเองแบบนี้ตลอดเลยหรอ พูดเองคิดเองโดยที่ไม่ถามความสมัครใจจากคนอื่นเลย-_-”ฉันเริ่มที่จะระอากับนิสัยแบบนี้ของเขาแล้วนะ
“ก็ผมชอบคุณ ไม่รู้ล่ะผมจะจีบคุณก็ได้แต่มีข้อแม้ว่าคุณจะต้องเปิดใจให้ผม
