ตอนที่ ๒๒ งานแรกที่หนักหน่วง

1131 คำ

ตอนที่ ๒๒ งานแรกที่หนักหน่วง เป้าเป้ยกับเสี่ยวเจียงได้เริ่มงานที่โรงครัวทันทีที่พวกนางเก็บของและพักผ่อนจนครบเวลาที่ฉงซีลั้วบอกกับนางทั้งสอง “เจ้าใช่หรือไม่ชื่อเป่าเป้ย” นางรับใช้ตัวกลมเดินมาทักทายเป่าเป้ยอย่างเป็นมิตร “ใช่ข้าชื่อเป่าเป้ยส่วนนั่นเพื่อนของข้าชื่อเสี่ยวเจียงแล้วเจ้าชื่อว่าอย่างไร” เป่าเป้ยถามนางกลับทันทีเพราะการที่นางจะอยู่ที่นี่อย่างน้อย ๆ นางต้องรู้จักผูกมิตรกับคนอื่น ๆ ไว้ “ข้าชื่อซิงอีมีอะไรให้ข้าช่วยบอกข้าได้เสมอเลยนะ” นางยิ้มแย้มแจ่มใสอย่างเป็นมิตร “ข้ากับเสี่ยวเจียงขอฝากเนื้อฝากตัวกับเจ้าด้วยนะ” เป่าเป้ยยิ้มอย่างดีใจที่ข้างในนี้อย่างน้อย ๆ ก็มีคนที่เป็นมิตรกับเธออยู่บ้าง “นี่พวกเจ้ามัวแต่ยืนคุยกันเรื่องอะไร เหตุใดไม่มาทำงานที่ตนเองได้รับมอบหมาย” ฉงซีลั้วเมื่อถึงเวลาทำงานนางจะเป็นคนที่นิ่งและดูน่าเกรงขาม “นางรับใช้ที่มาใหม่สองคนมาหั่นผักตะกร้านี้ให้เสร็จ” ฉงซีล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม