ตอนที่6 ผู้ชายหน้าด้าน
1193 คำ
EP6
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง...
แกร๊ก~
ประตูห้องน้ำถูกเปิดออก เจนนี่ที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำ เดินออกมาด้วยใบหน้าเรียบเฉย เธอหันไปมองเปอร์เซียที่สูบบุหรี่อยู่ริมระเบียงด้วยท่าทางสบาย ผู้ชายหน้าด้าน ที่ไล่แล้วก็ยังไม่ไปเสียที จนเธอเริ่มเอือมระอา
เธอเดินไปหยิบชุดในตู้เสื้อผ้าโดยไม่สนใจสายตาของชายหนุ่ม ถึงแม้เรื่องเมื่อคืนเธอจะเสียสิ่งที่หวงแหนไปแล้ว ในเมื่อมันเอากลับคืนมาไม่ได้ เธอก็เลือกที่จะไม่สนใจ
ครืด~ ครืด~
เสียงมือถือของหญิงสาวดังขึ้น เจนนี่เดินไปหยิบมือถือที่วางอยู่หัวเตียง ก่อนจะกดรับสาย
"ฮัลโหล"
(อีเจน วันนี้มึงจะมาเรียนไหม) เสียงของหญิงเพื่อนรักดังออกมาจากมือถือ
"วันนี้คงไม่ไหวว่ะ" เธอเอ่ยบอกเสียงเบา
(นี่มึงดื่มจนเมาเลยเหรอวะ พวกกูบอกแล้วไง ว่าถ้าจะไปผับให้โทรเรียกพวกกู จะได้ไปเป็นเพื่อน มึงไปคนเดียวมันอันตราย) หญิงบอกด้วยความหวังดี เพราะเวลาที่เจนนี่มีปัญหา เธอมักจะไปดื่มคนเดียว จนทำให้เพื่อนเป็นห่วงทุกครั้ง
"ขอบใจมึงมากนะ แต่วันนี้กูไปไม่ไหวอะ ฝากเลคเชอร์งานด้วย"
(อ่าๆ โอเคๆ งั้นแค่นี้แหละ) ว่าจบหญิงก็ตัดสายไป เจนนี่ยกมือขึ้นมานวดที่ขมับตัวเองเมื่อรู้สึกปวดหน่วงๆ
เปอร์เซียเดินกลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง หลังจากที่ยืนฟังเจนนี่คุยโทรศัพท์
เจนนี่ที่เห็นอย่างนั้น เธอหันมาเอ่ยถามเขาทันที "รถฉันอยู่ไหน"
"รถเธอยางแบน แต่ฉันให้คนจัดการให้แล้ว เดี๋ยวก็มีคนเอามาส่ง"
"ยางแบน? ทำไมรถฉันถึงยางแบนได้" เธอขมวดคิ้วถาม เปอร์เซียยักไหล่ทำเป็นไม่รู้ร้อนรู้หนาว เขานั่งลงบนขอบเตียงด้วยท่าทีที่สบาย
"นี่! ออกไปจากห้องของฉันได้แล้ว"
"ไม่ วันนี้เธอต้องไปกับฉัน" โอ้ย!! ผู้ชายอะไรเนี่ย หน้าด้านจริงๆ เจนนี่คิดในใจอย่างหัวเสีย เธอมองเขาอย่างไม่สบอารมณ์ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร นอกจากเดินไปหยิบเสื้อผ้าในตู้แล้วเดินเข้าไปใส่ในห้องน้ำแทน
10นาทีต่อมา..
เจนนี่ที่ใส่เสื้อฮู้ดแขนยาวสีดำตัวใหญ่ โดยมีเสื้อยืดสีขาวอยู่ด้านใน และใส่กางเกงยีนส์ขาสั้นสีขาว ที่เธอใส่เสื้อฮู้ดเพราะต้องการปกปิดลำคอที่มีรอยแดงที่เปอร์เซียทำเอาไว้
เธอยืนมองตัวเองในกระจกหน้าโต๊ะเครื่องสำอาง โดยมีเปอร์เซียนั่งมองเธออยู่ไม่วางตา ทำเอาเจนนี่ทำตัวไม่ถูกกับสายตาของเขา
"เสร็จรึยัง?" เสียงทุ้มของเขาเอ่ยถามขึ้น หลังจากที่นั่งมองเธออยู่นาน เจนนี่หันมานิ่วหน้าขมวดคิ้ว
"อะไรของนาย จะไปไหนก็ไปสิ เราสองคนไม่ต้องมาเจอกันแล้ว"
"เธอต้องไปกับฉัน"
"ไปไหน?"
"ไปกินข้าวไง หิวนะเนี่ย" ว่าจบเขาก็หยัดกายลุกขึ้นเดินมาหาหญิงสาว หมายจะคว้าข้อมือของเธอ แต่เจนนี่กลับถอยหลังออกห่าง
"ไม่ไป ฉันไม่ไปไหนกับนายทั้งนั้นแหละ แล้วนายก็ออกไปจากห้องของฉันเลยนะ เราไม่ควรเจอกัน"
"อะไรกัน ไปกินข้าวกับผัว ทำไมต้องเล่นตัวด้วย" คำพูดหน้าไม่อายของเขา ทำเอาเจนนี่ไม่ชอบใจ
"อย่ามาพูดจาหยาบคายกับฉันนะ!"
"หยาบคายตรงไหน ก็ฉันพูดความจริง" อะไรกันเนี่ย ปากเสีย หน้าไม่อาย ผู้ชายนิสัยไม่ดี
"ไปเร็ว" เปอร์เซียรีบคว้าข้อมือของหญิงสาว ในตอนที่เธอยืนเงียบ
"เฮ้ย!? นี่! ปล่อยนะ" เจนนี่พยายามดึงมือกลับ แต่ก็ไม่เป็นผล เปอร์เซียดึงเธอให้เดินตามออกจากห้องไป
ลานจอดรถ...
"ไอ้บ้า! ใครบอกว่าฉันจะไปกับนายห๊ะ!" เจนนี่ร้องเสียงดังลั่น เธอพยายามแกะมือหนาออก เมื่อเดินมาถึงโรงจอดรถ
"อย่าพูดมากน่า" นี่เขาเป็นผู้ชายประเภทไหนเนี่ย ไล่ก็ไม่ไป แล้วยังจะลากเธอมาด้วยอีก
เปอร์เซียปล่อยข้อมือหญิงสาวให้เป็นอิสระ ก่อนจะหันไปหยิบหมวกกันน็อคสีดำ ที่วางอยู่บนรถบิ๊กไบค์ของตัวเองมาสวมให้กับหญิงสาว
"อะ..อะไรเนี่ย" เจนนี่ที่กำลังจะเบี่ยงตัวหลบในตอนที่ชายหนุ่มกำลังสวมหมวกกันน็อคให้ แต่ก็ถูกมือหนาคว้าเอวคอดของเธอแล้วดึงเข้าหาตัว จนเจนนี่ถลาเข้าหาอกแกร่ง
"อยู่เฉยๆ" คำพูดและแววตาของเขาที่มองมาที่เธอมันดูมีเสน่ห์ ทำเอาเจนนี่นิ่งเงียบไป ก่อนที่เปอร์เซียจะสวมหมวกกันน็อคให้
"นายจะพาฉันไปไหน" เธอถามอีกครั้ง ทั้งๆที่รู้คำตอบอยู่แล้ว
"ไปกินข้าวไง" ว่าจบเปอร์เซียก็เดินไปขึ้นคร่อมรถบิกไบค์ของตัวเองทันที "มาขึ้นรถสิ"
เจนนี่ที่ไม่มีทางเลือกอื่น เธอมองเขาครู่หนึ่งก่อนจะเดินไปหาชายหนุ่ม
"ฉันขึ้นบิ๊กไบค์ไม่เป็น" เสียงเล็กเอ่ยออกมาเบาๆ ทำให้เปอร์เซียได้ยินถึงกับอมยิ้ม
เขาไม่พูดอะไร นอกจากก้าวขาลงจากรถ แล้วหันมาอุ้มตัวเธอขึ้นไปนั่งคร่อมประจำที่คนซ้อน ก่อนที่เขาจะยกขาขึ้นมานั่งคร่อมประจำที่คนขับ โดยที่เจนนี่นั่งซ้อนอยู่ด้านหลัง
"กอดแน่นๆล่ะ" เขาบอกพร้อมบิดคันเร่ง ทำให้เจนนี่รีบยกแขนขึ้นมาโอบกอดเอวหนาไว้ทันที เปอร์เซียถึงกับหลุดยิ้ม ก่อนที่จะขับออกไป
@คาสิโนเปอร์เซีย
เปอร์เซียขับรถเข้ามาจอดในโรงจอดรถของคาโน เขาใช้เวลาขับจากคอนโดของเจนนี่แค่ไม่กี่นาทีก็มาถึง
ชายหนุ่มดับรถยนต์สนิท เจนนี่ที่กอดเอวหนาแน่นตลอดทาง เธอรีบปล่อยแขนออกจากเอวหนาทันที ก่อนจะรีบก้าวเท้าลง
"นายพาฉันมาที่นี่ทำไม" เธอเอ่ยถาม เปอร์เซียไม่ตอบอะไร เขาก้าวขาลงจากรถ แล้วหันมาหาหญิงสาว
"ก็มากินข้าวที่นี่ไง"
"กินข้าว?"
"อืม..ใช่" ไม่ว่าเปล่า ชายหนุ่มยื่นมือมาปลดล็อคหมวกกันน็อคให้กับเธอ เจนนี่ได้แต่ยืนนิ่ง ก่อนที่หมวกกันน็อคจะถูกถอดออกไป ทำให้เธอและเขาสบตากันพอดี
ดวงตาสีน้ำตาลของเปอร์เซีย สะกดให้เจนนี่มองอย่างหลงใหล
"มองขนาดนี้..อยากกินรึไง" คำพูดของเขา ทำเอาเธอถึงกับสะดุ้ง เจนนี่รีบเบือนหน้าหนีในทันที
"พูดบ้าอะไรของนาย"
เปอร์เซียยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย เขาหันไปวางหมวกกันน็อคไว้ที่รถ แล้วหันกลับมาคว้าข้อมือหญิงสาวให้เดินตามเขาไปยังลิฟต์
- ผู้เขียน
