วันต่อมา...
"อื้อ.." ฉันตื่นมาในช่วงเช้าของวันดวงตากลมโตกระพริบถี่ๆเพื่อปรับแสงให้มองเห็นชัดขึ้นข้างกายไม่มีแฟนหนุ่มนอนเคียงข้างเพราะเฮียมาคัสมักจะตื่นก่อนเพื่อลงไปสั่งงานลูกน้องแล้วไปนั่งรอที่โต๊ะอาหาร
"ปวดหัวชะมัด!" เสียงหวานพึมพำกับตัวเองเบาๆด้วยอาการปวดหนึบหนับที่ศีรษะ
"สงสัยคืนนี้ต้องไปซ้ำ ฮ่าๆๆ"นั่งคิดอะไรไปเรื่อย แล้วลุกขึ้นเดินหายเข้าไปในห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวออกมาแต่งตัวชุดนักศึกษาแต่งหน้าทำผมม้วนเกลียวปลายดูสวยใสสมวัย หมุนซ้ายหมุนขวาเช็คความเรียบร้อยของตัวเอง'เราก็สวยเหมือนกันนะเนี่ย แหะๆ!'
ตึก! ตึก!
เสียงเท้าเล็กเดินลงบันไดมาจากชั้นสองของบ้านหลังใหญ่ โดยมีสายตาคมกริบของมาคัสมองดูอยู่
"หึ!วันนี้ไม่วิ่ง?" เสียงทุ้มของมาคัสเอ่ยถามร่างบางเรียวปากหนายกยิ้มมุมปาก
"เฮีย~อย่าแซวกันสิคะ" เสียงหวานพูดตอบ ฉันโดนดุทุกวันจนจำได้แล้ว
"มานี่มา เฮียมีอะไรจะให้ดูครับ" ผมต้องการให้จีเ
