นางคิดว่าจะต้องใช้เงินมากกว่านี้ แต่กลับกลายเป็นว่าการแอบลอบข้ามไปยังหน้าด่านทางใต้ของแคว้นชิงยังง่ายอย่างมาก
เหมยฮวาใช้เงินไปไม่กี่ร้อยตำลึงในการติดสินบนทหารและพ่อค้า เนื่องจากอยู่ในช่วงพักรบทำให้มีเพียงทหารยามแน่นหนาเท่านั้น แต่หากใช้เส้นทางธรรมชาติบุกป่าเสียหน่อยก็ข้ามไปได้อย่างง่ายดาย
“อาเหม่ยจินเป็นเด็กดี ไม่ร้องงอแงสักนิดเลย” เหมยฮวาหยอกลูกที่นั่งอยู่บนตัก คนจากสำนักคุ้มกันยืนอยู่ห่างๆสองคน อีกสองคนนั่งอยู่หน้ากองไฟด้วยกัน
นอกจากเหมยฮวาและหนี่หลิงแล้ว ยังมีชาวบ้านอีก2กลุ่มที่เดินทางมากับขบวนนี้ด้วย เนื่องจากความขัดแย้งแบ่งแยกดินแดน หากใครร้อนใจก็มักจ้างสำนักคุ้มภัยให้ส่งตนข้ามแดนไปหาครอบครัว
เหมยฮวาไม่ได้ปลอมตัวแต่อย่างใด หากแต่ใบหน้าถูกปิดไว้ด้วยหน้ากากไปเสียครึ่ง ซ้ำยังสวมหมวกที่ติดม่านมุ้งอย่างดีไว้ หนี่หลิงเองก็เช่นกัน
“อายุเท่าไหร่แล้วล่ะแม่นาง ลูกของเจ้า” ชายหนุ่มจากสำนักค
