ไม่อยากเจอหน้าใคร

910 คำ

ส่วนคนที่นอนอยู่บนเตียง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพี่สาวสุดแซ่บหนีไปเมื่อไหร่ เพราะเขาหมดเรี่ยวแรงจนแทบจะลุกไม่ขึ้น หลับสนิทจนไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ และสายมากแล้วจนไปส่งคนสำคัญไม่ทัน กริ้ง! กริ้ง! กริ้ง! เสียงโทรศัพท์ของเขตแดนดังขึ้น ขณะที่เขายังไม่รู้สึกตัว คนปลายสายยังคงต่อสายรัวๆ กริ้ง! กริ้ง! กริ้ง! “อะไรของมันวะเนี่ย นี่เมาจนตื่นไม่ไหวเลยเหรอ” อัษฎาเอ่ยลอยๆ เครียดๆ ทว่าเมื่อโทรไม่ติดก็หยุดการต่อสาย เพื่อจะได้ออกจากบ้านไปรอรับใช้เจ้านาย ซึ่งเวลานี้ก็พากันออกมายังหน้าบ้าน เพื่อเตรียมจะไปส่งคเชนทร์ จันทรภา รวมถึงพ่อตาแม่ยายกลับกรุงเทพ แต่ที่ยังไปไม่ได้ ก็เพราะคเชนทร์อยากให้เกตุวดีมาส่งด้วย และไม่มีวี่แววว่าเกตุวดีจะโผล่มาเลย จนทำให้แสนลักษณ์ต้องเป็นคนโทรหาเสียเอง กริ้ง! กริ้ง! กริ้ง! เสียงโทรศัพท์ของเกตุวดีดังขึ้น ขณะที่เจ้าตัวกำลังนั่งกอดเข่าอยู่บนเนินเขาแห่งหนึ่ง ดวงตาแดงก่ำ พร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม