ตอนที่2
1175 คำ
"ไง...ไอ้ธันว์กับสาวโรงงานคนนั้นไปถึงไหนแล้ว?"
เข็มทิศเพื่อนสนิทของธันว์กล่าวขึ้นในขณะที่นั่งจิบกาแฟด้วยกันอยู่ในห้องทำงานสุดหรูของธันว์
"ทำไม.. ?"
"ก็เห็นปกตินายคบนานที่ไหน นี่ปาเข้าไปสามเดือนแล้ว แสดงว่าเด็ดไม่ใช่เล่น"
"ก็...น่าจะเร็วๆนี้แหละ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ "
หน้าหล่อคมคายของธันว์ตอบเพื่อนสนิทด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ราวกับว่าเรื่องเหล่านี้เป็นธรรมดาในชีวิตเขาไปแล้ว
"อย่าเผลอใจรักก็แล้วกัน แต่ถ้านายรักน้องเค้าจริงก็ดีสิ หัวใจตายด้านของนายจะได้มีความรู้สึกซักที"
"บ้าน่า กูมีคู่หมั้นอยู่แล้วปีนี้ก็คาดว่าจะแต่งเลย อีกอย่างที่คบน้องเค้านานเพราะว่ากว่าจะได้แต่งงานมันอีกหลายเดือน กลัวเหงาอ่ะ..ไม่อยากไปหาผู้หญิงที่ต้องซื้อกินทั่วๆไปมันไม่สะอาด ชั้นไม่สนิทใจที่จะมีอะไรด้วย..แค่นั้นเอง"
"ให้มันจริง"
ธันว์พูดขณะยกแก้วกาแฟขึ้นจิบ ใช่!เขาเห็นฉันชนิตเพียงแค่ของเล่นเหมือนกับผู้หญิงที่ผ่านมาทุกคนของเขา
เพียงแต่อาจจะพิเศษตรงที่เขาคบฉันชนิตได้นานที่สุด เขาพึงพอใจที่จะได้ร่วมเตียงกับเธอมากกว่าใคร และอีกอย่างเขาได้ความสาวของเธอมาเป็นคนแรก เลยกะจะใช้เวลาเชยชมให้นานหน่อย
"มาคุยเรื่องงานกันดีกว่า.."
ธันว์ตัดบทเมื่อเห็นว่าเข็มทิศขยับปากที่จะถามต่อ เพราะเขายังไม่มีกำหนดกฏเกณฑ์ที่จะเลิกกับฉันชนิตในตอนนี้
"เปลี่ยนบทไวเลยนะมึง"
"เออ..เรื่องงานสิสำคัญกว่าเยอะน่า"
ธันว์หนุ่มหล่อ คม คิ้วเข้ม จมูกโด่ง อายุ35ปี เจ้าของธุรกิจหลายอย่างในประเทศและต่างประเทศ เขาเป็นนักลงทุนที่ประสบความสำเร็จมากมาย ถึงแม้จะเจอวิกฤตโควิดที่ผ่านมา ก็ไม่ได้ทำให้ธุรกิจของเขาต้องสะดุดลงเลย
ชีวิตส่วนตัวเขาค่อนข้างจะเป็นเสือผู้หญิง แต่ ส่วนมากเหยื่อของเขาจะเป็นหญิงสาวบอบบางอ่อนต่อโลกเพราะเขามองว่ามันสะอาด เมื่อไหร่ที่เขาเบื่อก็จะสลัดรักกับพวกเธอเหล่านั้นด้วยเงินก้อนใหญ่
จึงไม่แปลกที่เขาจะไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องผู้หญิงตามมา เพราะเงินของเขาปิดปากพวกเธอเหล่านั้นได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว
22: 00 น.
ก๊อก ! ๆ ๆ ๆ
เสียงเคาะประตูแบบนี้ฉันชนิตก็พอจะรู้ว่าใครมาหาเธอ หญิงสาวยิ้มกว้างออกมาก่อนจะรีบจ้ำอ้าวไปเปิดแทบจะเป็นการวิ่งกระโจนไปเลยทีเดียว
แอ๊ด!
"คุณธันว์"
ทันทีที่ประตูเปิดออก หญิงสาวก็โผเข้าหาอ้อมกอดของเขาทันที ชายหนุ่มอ้าแขนรับร่างบางเข้ามามืออีกข้างรีบปิดประตูอย่างไว
"เมามาเหรอคะ?"
"นิดหน่อย"
ปัง!
ธันว์ปิดประตู
"กินข้าวมาหรือยังคะ?"
"ไม่หิวข้าว ผมหิวนิต"
ธันว์มองเธอปานจะกลืนกินเข้าไป สายตาวาบหวามคู่นั้นจ้องริมฝีปากอวบอิ่มนิ่ง แล้วค่อยๆโน้มลงมาปิดปากอวบอิ่มอย่างอดรนทนไม่ไหวอีกแม้แต่สักนาทีเดียว ลิ้นอุ่นร้อนตวัดเข้ามาพัวพันกับลิ้นเล็กของเธอลิ้นแลกลิ้นจูบแลกจูบ ต่างคนต่างก็โหยหาและเร่าร้อนพอๆกัน
คลื่นแห่งความเสน่หาถาโถมเข้ามาอย่างไม่หยุดยั้ง ทำให้ความเป็นชายของเขาพองโตเต็มที่จนแทบจะดันกางเกงออกมา
"หิวก็กินสิคะ"
ฉันชนิตก็เร่าร้อนพอๆกับเขาในตอนนี้ ธันว์อุ้มเธอมานั่งตรงปลายเตียง กางเกงของเขาถูกมือเรียวค่อยๆแกะออก ต่างคนต่างก็ช่วยกันถอดจนเหลือร่างอันเปลือยเปล่า
"นิต..ช่วยผมหน่อย"
ฉันชนิตรู้ว่าเขาต้องการอะไร เธอจัดการให้เขาอย่างไม่อิดออด มือเล็กของเธอจับลงไปที่แก่นกายของเขารูดขึ้นลงจนมันแข็งเต็มที่ ปากเล็กก็ค่อยๆดูดงับสิ่งนั้นในขณะที่มือก็รูดขึ้นลงพร้อมๆกับปาก ลิ้นก็เลียตรงไปที่ปลายหัวของเจ้าแท่งร้อนอย่างรัวเร็ว
"โอว~ เก่งที่สุดเมียผม"
ธันว์ลูบหัวเธอเบาๆ ในขณะที่เขานั้นยังยืนอยู่ ภาพตรงหน้าเขาตอนนี้ช่างน่ามองเหลือเกิน ลูกศิษย์ของเขาก็เก่งขึ้นทุกวันทำทุกอย่างตามคำสั่งและทุกท่วงท่าอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง
"นิตพอก่อนครับ"
ธันว์จับเธอให้นอนราบลงไปบนเตียงกว้าง ร่างแกร่งแข็งแรงของเขาก็ตามทาบทับลงไปผนึกเป็นคนคนเดียวกัน แก่นกายใหญ่ถูกสอดแทรกเข้าไปกลางกลีบฉ่ำ
"อื้อ...เบาๆค่ะธันว์"
"ยังเจ็บเหรอ?"
"เปล่าค่ะ..นิตเสียว อ๊า~"
ธันว์จับสะโพกผายกลมกลึงเข้ามาให้แก่นกายเข้าไปจนสุด แล้วเริ่มขยับจังหวะเข้าออกจากเบา ๆ ก็เริ่มควบแรงขึ้น
"อูย แรง ๆ เลยค่ะ"
พั่บ ! ๆ ๆ ๆ
"อ๊า ๆ ~ เสียวค่ะ"
"ผมก็เสียวร่องคุณอร่อยที่สุดเลย ~"
ธันว์เปลี่ยนไปนอนหงายบ้าง แล้วจับร่างบางขึ้นไปขย่มทำหน้าที่บังคับจังหวะเอง ฉันชนิตก็ไม่รีรอเธอเธอขย่มลงไปอย่างรัวเร็วและแรง เนื่องจากตอนนี้ความเสียวซ่านมันเล่นงานจนเธอแทบจะไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกแล้ว
"นิตจะแตกแล้ว อ๊า แตกแล้วค่ะ!"
ร่างบางเกร็งกระตุกสองสามครั้งแล้วอ่อนระทวยลงบนอกกว้างของเขา ธันว์เสร็จสมไปพร้อมๆกับเธอ ชายหนุ่มโอบกอดร่างบางไว้พร้อมกับพรมจูบไปทั่วไปหน้างาม ลมหายใจของคนในอ้อมกอดของเขายังคงถี่ๆด้วยความเหนื่อยหอบ
"นิต ผมลืมใส่ถุงยาง คุณอย่าลืมกินยานะ"
"ค่ะ"
ธันว์นอนกอดฉันชนิตจนมั่นใจว่าเธอหลับไปแล้ว เขาก็ลุกขึ้นกลับบ้าน เขาต้องการจากเธอเพียงแค่นี้เอง ทุกครั้งที่มาหาฉันชนิตก็เพียงแต่เรื่องเซ็กส์เท่านั้น ซึ่งเธอก็ไม่เคยขัดใจแม้แต่ครั้งเดียว ไม่เคยที่ฉันชนิตจะโกรธหรือน้อยใจเขาจริงๆสักครั้ง
ไม่เคยเรียกร้องขอเงินหรือสิ่งของจากเขา นอกจากธันว์จะคะยั้นคะยอให้เธอเท่านั้น และนี่คือเหตุผลที่ธันว์คิดว่าทำให้เขาคบกับฉันชนิตได้นานเพราะเธอเป็นคนที่ไม่น่ารำคาญและไม่น่าเบื่อเหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ผ่านมาของเขา
แต่ก็นั่นแหละ...เขาไม่สามารถจะจริงจังกับฉันชนิตได้เขากับเธอมันต่างกันเกินไปทั้งสังคมและฐานะ ฉันชนิตสู้เขมจิราคู่หมั้นของเขาไม่ได้แม้แต่นิด ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าคนฉลาดๆแบบธันว์จะเลือกใคร
- ผู้เขียน
