ขนมเค้กก้อนนั้นถูกวางไว้บนโต๊ะอาหาร ไม่มีใครสนใจจะหยิบมันขึ้นมารับประทานหรือลิ้มรสสักนิด อาหารหวานหลังมื้ออาหารวันนี้ ได้รับอภินันทนาการมาจากนายแพทย์รัชชานนท์
“คุณหมอซื้อขนมมาจากไหนหรือคะ เผื่อวันหลังน้าจะให้เบลล์ไปซื้อมาให้กินอีก อร่อยมาก ไม่ได้กินขนมไทยโบราณที่ถึงเครื่องขนาดนี้มานานแล้ว”
วันวิสาเอ่ยชมไม่ขาดปาก ส้อมขนาดเล็กที่อยู่ในมือของนาง แทบจะไม่ได้วางลงบนจาน ด้วยว่ามันถูกใช้งานไม่ว่างเว้น
“ไม่ได้ซื้อหรอกครับ แม่ผมเป็นคนทำ ขนมไทยสูตรชาววัง คือคุณแม่เป็นลูกหลานชาววังเก่านะครับ”
“อ้าวเหรอ แล้วทำขายหรือตั้งใจทำกินเฉยๆ ถ้าทำขาย น้าจะได้ไปอุดหนุน”
“ตั้งใจทำมาฝากคุณน้าครับ เสียดายที่ใบบัวยังกินอะไรไม่ได้ ขนมหวาน เด็กน่าจะชอบ” เขาหันไปมองเจ้าตัวเล็กที่นั่งดูการ์ตูนกับพี่กวางและลุงบูมอยู่หน้าทีวี
คนผ่านโลกมามาก มองแค่ปราดเดียวก็รู้ว่ารัชชานนท์คิดยังไงกับลูกสาวของตน วันวิสายิ้มเมื่อแอบเ
