ร้อนรุ่มเหมือนดั่งไฟสุมอก 1

1389 คำ

ใบบัว.. คนเป็นแม่แทบหยุดหายใจ เมื่อเห็นเลือดเนื้อเชื้อไขที่ตนพยายามซุกซ่อนเอาไว้อย่างสุดชีวิต แต่เวลานี้หนูน้อยกลับมาอยู่ใกล้ผู้ชายที่ได้ชื่อว่า ‘พ่อ’ เพียงแค่ปลายจมูก เธอมองซ้ายแลขวา เมื่อเห็นว่าอธิวรรธน์ไม่ได้อยู่แถวนี้ จึงรีบผลักประตูร้านแล้วก้าวฉับเดินไปที่โต๊ะ ซึ่งมีพรพระพายและเด็กหญิงณารานั่งอยู่ “กวาง! พาใบบัวมาด้วยทำไม” เธอโกรธจนเผลอตะคอกพรพระพาย “เออคือ.. ไม่มีใครอยู่บ้านเลยค่ะ กวางเห็นว่าพี่เบลล์รีบใช้เอกสาร เลยพาน้องออกมาด้วย” คนฟังพยายามสูดลมหายใจเข้าลึกๆ “พาใบบัวกลับบ้าน ทีหลังอย่าพาลูกพี่มาที่นี่อีก เข้าใจไหม” คนที่ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น รีบพยักหน้าทันที “ค่ะ” ใบบัวมองแม่ตาปริบๆ เด็กหญิงตกใจเพราะไม่เคยเห็นนีรนาราตะคอกใครเช่นนี้มาก่อน ใช่ว่าจะมีเพียงแค่ณารา พรพระพายเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมนีรนาราถึงได้โกรธเป็นฟืนเป็นไฟขนาดนี้ ราวกับว่าจะรู้ตัว นีรนารามองลูกสา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม