ใบบัว..
คนเป็นแม่แทบหยุดหายใจ เมื่อเห็นเลือดเนื้อเชื้อไขที่ตนพยายามซุกซ่อนเอาไว้อย่างสุดชีวิต แต่เวลานี้หนูน้อยกลับมาอยู่ใกล้ผู้ชายที่ได้ชื่อว่า ‘พ่อ’ เพียงแค่ปลายจมูก
เธอมองซ้ายแลขวา เมื่อเห็นว่าอธิวรรธน์ไม่ได้อยู่แถวนี้ จึงรีบผลักประตูร้านแล้วก้าวฉับเดินไปที่โต๊ะ ซึ่งมีพรพระพายและเด็กหญิงณารานั่งอยู่
“กวาง! พาใบบัวมาด้วยทำไม” เธอโกรธจนเผลอตะคอกพรพระพาย
“เออคือ.. ไม่มีใครอยู่บ้านเลยค่ะ กวางเห็นว่าพี่เบลล์รีบใช้เอกสาร เลยพาน้องออกมาด้วย”
คนฟังพยายามสูดลมหายใจเข้าลึกๆ “พาใบบัวกลับบ้าน ทีหลังอย่าพาลูกพี่มาที่นี่อีก เข้าใจไหม”
คนที่ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น รีบพยักหน้าทันที “ค่ะ”
ใบบัวมองแม่ตาปริบๆ เด็กหญิงตกใจเพราะไม่เคยเห็นนีรนาราตะคอกใครเช่นนี้มาก่อน ใช่ว่าจะมีเพียงแค่ณารา พรพระพายเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมนีรนาราถึงได้โกรธเป็นฟืนเป็นไฟขนาดนี้
ราวกับว่าจะรู้ตัว นีรนารามองลูกสา
