ไม่เหลืออะไรแล้ว…7/4

507 คำ

เมื่ออาการดีขึ้นจนคุณหมออนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาลได้ วันพรรษาก็กลับมาที่คอนโดมิเนียมซึ่งเธออยู่กับเลปกรมาเกือบหนึ่งปี จะว่าอยู่ด้วยกันก็คงจะไม่ถูกนัก เรียกว่าเลปกรให้เธออาศัยอยู่ที่นี่น่าจะเหมาะกว่า ชายหนุ่มไม่ได้มาที่นี่อีกเลยนับตั้งแต่วันที่เธอบอกเขาว่าท้องซึ่งถือว่าเป็นเรื่องดีสำหรับวันพรรษา เพราะถึงเธอจะทำใจได้บ้างแล้ว แต่การไม่เห็นหน้าเขาจะดีกับเธอมากกว่า หญิงสาวเริ่มเก็บข้าวของบางส่วนไว้เพื่อเตรียมย้ายออก เหลือเวลาอีกห้าวันที่เธอยังต้องไปเคลียร์งานที่บริษัทก่อนถึงสิ้นเดือนตามที่บอกไว้กับเลปกร ตอนนี้ทั้งพิฉัตรและเอกนฤณรู้เรื่องที่วันพรรษาลาออกแล้ว เลปกรรู้ว่าวันพรรษากลับมาทำงานได้ตามปกติแล้วจากพิฉัตร ระหว่างอาทิตย์สุดท้ายที่เธอทำงานเขาจึงไม่เข้ามาที่บริษัทมีแต่พิฉัตรและเอกนฤณที่สลับกันเข้ามา ทั้งสองคนมักจะแวะมาคุยกับวันพรรษาพร้อมกับบ่นเสียดายที่เธอลาออกและต้องหาเจ้าหน้าที่ธุรการคนใหม่เ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม