“ท่านพี่อยากจะให้ข้าวาดรูปให้หรือเจ้าคะ” “ภรรยาเคยบอกว่าสามีน่ารัก และจะวาดภาพให้มิใช่หรือ” หยางเหวินเย่ทวงคำสัญญาที่นางเคยให้ไว้เมื่อครั้งยังรักกันดี รักกันดีเช่นนั้นหรือ... หรืออย่างน้อยก็ควรเรียกได้ว่าวันที่ยังไม่ทะเลาะกัน “ท่านพี่ร่วมมือกับจางฉวนและเสี่ยวเหมยหรือเจ้าคะ” นางถามเสียงเรียบ ก่อนจะทำมือส่งสัญญาณอะไรบางอย่าง จางฉวนและเสี่ยวเหมยออกจากศาลาหลังน้อยไปในทันที “ข้านึกว่าลูกค้าคือคุณหนูสกุลหลาน แต่ที่แท้ก็คือท่านพี่ เอาเถิดเจ้าค่ะ ไม่ได้วาดรูปเสียนานแล้ว ใครจะเป็นแบบก็คงไม่ต่างกัน” เถียนเถียนถอนหายใจยาว “ภรรยาอย่าใจร้ายนักเลย” หยางเหวินเย่นึกยินดีที่นางแสดงอารมณ์ออกมาบ้าง มิใช่นิ่งเงียบและยิ้มน้อย ๆ เช่นหลายวันที่ผ่านมา “อยากให้เถียนเถียนวาดรูปให้นักหรือเจ้าคะ” “เถียนเถียน...” ภรรยาอายุแค่สิบเก้าปี ไปเรียนรู้วิธีต่อรองเรียกร้องสิทธิ์มาจากผู้ใดกัน “เช่นนั้นก็ถอดเสื้อ” เถ