หลังท้องฟ้าเปลี่ยนสีได้ครึ่งชั่วยาม หญิงงามเลื่องชื่อของเมืองเทียนโจวก็ยอมก้าวขาออกจากบ้านเหลียนซาน นางสะอึกสะอื้นร่ำไห้ตลอดทั้งบ่าย และหยางเหวินเย่ทำอันใดมิได้ นอกจากกล่าวคำปลอบใจให้อดีตคนรักรู้สึกดีขึ้น แก้มซ้ายของเซี่ยซูหนี่ว์บวมแดงบอบช้ำ เพราะสามีได้ข่าวเรื่องนางลอบออกมาเยี่ยมเยียนคนรักเก่า
‘เจียเหยียนตบข้า และห้ามมิให้มาหาท่านพี่อีก’
ทว่าซูหนี่ว์กลับยืนยันว่าจะมิยอมรับฟังคำของสามี อย่างไรก็จะต้องพบหน้าของอดีตคนรักให้ได้ พอมีโอกาสได้หวนคำนึงถึงความหลังมากเข้า หยางเหวินเย่กลับลืมเวลา เผลอตัวนึกถึงเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นในอดีต
ยามยังเยาว์ เขาใจร้อนเหลือเกิน พอทราบเรื่องของซูหนี่ว์ก็รีบบุกเข้าจวนคหบดี อาละวาดเสียยกใหญ่ จนถึงขั้นได้จดหมายตักเตือนจากทางการ และในระหว่างที่กำลังใจลอยอยู่นั้น โฉมงามจากจวนคหบดีก็อาศัยจังหวะทีเผลอ ตรงเข้าสวมกอดและประทับจูบแผ่วเบา ทำเอาหยางเหวินเย่ต้องรีบผลัก
