“ท่านพี่อยากจะดื่มชาสักหน่อยไหมเจ้าคะ”
“วันนี้อยากดื่มสุรา ขอภรรยาดื่มสักกาได้หรือไม่” เถียนเถียนหน้าแดงก่ำ กระทั่งผ้าคลุมหน้าก็ซ่อนความอายเอาไว้มิได้
ท่านพี่เอ่ยคำหวานไม่เก่ง ทว่าก็ยังยอมเรียกขานนางว่าภรรยาในวันที่อารมณ์ดี และดูเหมือนว่าตลอดสามสัปดาห์ที่ผ่านมานี้ สามีของเถียนเถียนจะอารมณ์ดีเกือบทุกวัน
โดยเฉพาะวันที่ขอดื่มสุรายามเย็น...
หยางเหวินเย่มักจะขอให้ภรรยาอาบน้ำให้หลังจากดื่มสุราสักหลายจอก ทีแรกเถียนเถียนกลัวเหลือเกินว่าท่านพี่จะมิทำตามคำพูด ขอร่วมเตียงกับนางทั้ง ๆ ที่ยังไม่พร้อม ปรากฏว่าเขาไม่เคยขออะไรเช่นนั้น
ทว่าก็มิได้ไม่ขออะไรเลยเสียทีเดียว
“ขอจูบภรรยาได้หรือไม่” หยางเหวินเย่มักจะเอ่ยคำนี้อยู่บ่อย ๆ
“เจ้าค่ะ” เถียนเถียนเห็นว่าเรื่องนี้พอยอมรับได้ จึงไม่ขัดใจสามี ทั้งยังนึกขอบคุณที่เขายอมหยุดมือ มิล่วงเกินนางต่อ
เพราะหากท่านพี่มิยอมหยุดมือ นางก็มิแน่ใจว่าจะเอ่ยถ้อยค
