ความต้องการทางกายของบุรุษหลายครั้งก็มิอาจบรรเทาได้ด้วยมือ ยิ่งมิได้แตะต้องนวลนางที่นอนร่วมห้อง ก็ยิ่งต้องการจนยากที่จะข่มอารมณ์ได้อีก หยางเหวินเย่ก็คือหนึ่งในเหล่าบุรุษมักมาก นับตั้งแต่คืนที่ภรรยาอัปลักษณ์เผลอตัวเผยโฉมให้ยลความงามดั่งนางสวรรค์ ใจของเขาก็มิเคยสงบลงเลยแม้แต่วันเดียว
ดวงตากลมโตสีน้ำผึ้งออดอ้อนให้หยางเหวินเย่ต้องยอมใจอ่อน อดทนรอให้นางพร้อมที่จะร่วมรักโดยไม่ฝืนใจ แต่ดูคล้ายกับว่าความใจดีของท่านแม่ทัพ กลับทำให้ภรรยารู้สึกหายกดดันมากเกินไปหน่อย นางจึงเผลอตัวหยอกเย้าเขาอย่างไม่นึกเกรงกลัว
เถียนเถียนปีนขึ้นมาบนตัวเขาเมื่อวาน นับว่าเป็นเรื่องที่ไม่น่าให้อภัยอย่างยิ่ง ทว่าสิ่งที่ไม่น่าให้อภัยที่สุดคือเรื่องที่เขาเกือบจะขืนใจนาง หยางเหวินเย่ถามนางว่าพร้อมที่จะร่วมรักหรือไม่ ครั้งแรกที่นางตอบว่าไม่ เขากลับไม่ยอมฟัง และจูบนางอย่างดูดดื่มราวว่าเถียนเถียนน้อยนั้นคือสตรีมากประสบการณ์
ห
