"อื้อ...อย่าพี่...อย่า..."
"จุ๊ๆ อย่าดิ้น ให้พี่ชิมเธอหน่อยมู่ลี่ เธอสวยเหลือเกิน" เสียงทุ้มพร่างพร่าชะงักเพียงนิดเมื่อร่างเล็กดิ้นขัดจังหวะการเล้าโลม เขารับรู้ได้ถึงอาการเกร็งเครียดและกระสับกระส่ายของหล่อน อดแปลกใจไม่ได้ว่าผู้หญิงที่เคยผ่านเรื่องอย่างว่ามาก่อนจะมีอาการสับสนอย่างนี้ได้อย่างไร แต่มันก็ไม่ได้เป็นประเด็นสำคัญ พอที่จะทำให้เขาหยุดยั้งความต้องการได้
สองมือใหญ่กำกอบเต้าอวบสะล้าง...เนื้อนุ่มหยุ่นเต่งตึงสัมผัสกับฝ่ามือและล้นหลามเล็ดลอดไปตามร่องนิ้วยามเขากำแล้วนวดคลึงเบาๆ โมรียาแอ่นหยัดบิดส่ายร่อนหนี คลื่นกระแสร้อนผ่าววูบวาบไปทั้งตัว หล่อนไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดีให้หลุดพ้นจากความทรมานจนหายใจไม่ออกแบบนี้
"เป็นของพี่นะลี่...อืม" อุ้งปากอุ่นระอุลอบเล็มตรงยอดถันชูชันก่อนจะครอบครองเอาไว้ดื่มกินให้สมใจ ลิ้นร้ายตวัดหยอกเย้า ใช้ปากดูดเม้มรอบๆ ฐานเต้าสีอ่อน ในขณะที่ทรวงอกอีกข้างก็ถูกกำเคล้
