"เธอเป็นยังไงบ้าง..." ร่างใหญ่ที่นั่งพิงเก้าอี้หวายตรงระเบียงด้านนอกของตัวบ้านพักชั้นบนเอ่ยถาม โดยไม่ต้องหันมองคู่สนทนาเมื่อได้ยินเสียงประตูห้องเปิดออก
"มีไข้นิดหน่อยไม่ได้ร้ายแรงหรอกค่ะ พักผ่อนกินยาเดี๋ยวก็หาย" คุณหมอสาววางกล่องอุปกรณ์ลงบนโต๊ะด้านหลังของเขาแล้วตอบคำถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
"แล้ว..."
"รอยช้ำรอยจ้ำต่างๆ แพรจัดยาไว้ให้ทาแล้วค่ะ อาจจะรู้สึกระบมนิดหน่อยอีกวันสองวันก็คงทุเลา" ร่างระหงในชุดกาวน์สีขาวเอ่ยบอกโดยไม่ต้องให้อีกฝ่ายถามจนจบประโยค
"ที่ผมให้หมอเช็กล่ะ..."
"..." คุณหมอสาวเม้มริมฝีปากเข้าหากันเล็กน้อย แล้วก็คลี่ยิ้มทั้งๆ ที่คนฟังไม่ได้มองเห็น
"ก็...มีร่องรอยบาดแผลอยู่ค่ะ สันนิษฐานได้สองข้อ คือคุณมู่ลี่ยังไม่เคยผ่านการมีเพศสัมพันธ์มาจริงๆ กับ...เธออาจจะผ่านการผ่าตัดตกแต่งมา แต่...จากที่แพรตรวจดูคิดว่าน่าจะเป็นกรณีแรกมากกว่า เพราะ...อืม จะพูดยังไงดี" หล่อนก็เป็นผู้หญิง
