ตำหนักหมิงเฟิ่ง ยามค่ำคืนที่เรือนส่วนพระองค์ สายลมค่อนข้างเย็นสบาย เหมาะแก่การพักผ่อนย่อนใจนั่งมองดาวที่สุกสกาวบนท้องฟ้า
ราตรีที่มืดมิดเช่นนี้ย่อมมองเห็นดวงดาราชัดเจนยิ่ง
ฟ่านเจิ้งปรนนิบัติจ้าวหมิงอวี่รับมื้อเย็นเสร็จก็มาเฝ้าเจ้านายที่นี่เพื่อให้อีกฝ่ายทอดอารมณ์ผ่อนคลายตามวิสัย
“องค์ชายสี่ คุณหนูสวีผู้นั้นอาจสละสิทธิ์ไม่เข้าเรียนร่วมตำหนักกระมังพ่ะย่ะค่ะ เห็นว่ายังยุ่งวุ่นวายอยู่ที่จวน เมื่อเป็นเช่นนี้นางคงไม่ใช่นักฆ่าที่คิดจะปลอมตัวเข้าตำหนักแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ”
ฟ่านเจิ้งว่าพลางรวบแขนเสื้อ นั่งลงจุดเตากำยาน จากนั้นหันไปชงชาส่งให้ผู้เป็นนาย ท่วงท่าองอาจสง่างามเป็นธรรมชาติสมเป็นคุณชายตระกูลใหญ่ที่ได้รับสิทธิ์ติดตามเชื้อพระวงศ์สูงศักดิ์ เพียงแต่สายตากลับมิได้สุขุมสงบนิ่ง ยังคงแอบชำเลืองมองเจ้านาย คล้ายคนสอดรู้สอดเห็น
ในขณะที่จ้าวหมิงอวี่เพียงนั่งนิ่งพิงพนักเก้าอี้หลับตา
ท่าทางเย็นชาปานยอ
