บุปผาวารี สลับวิญญาณ สยบมังกร

ปฐมบท 3 สลับวิญญาณ1

โลกความจริงโหดร้ายเสมอ ต่อให้เก่งกาจปานใด กลับยังมีคนที่สามารถบงการชีวิตของเจ้าได้มิหยุดหย่อน

ดังนั้นเมื่อเจอคนชั่ว เจ้าต้องโหดเหี้ยมอำมหิตยิ่งกว่า และหากปรารถนาครองใต้หล้าต้องตามหาเดรัจฉานสยบฟ้า

ยังต้องเลี้ยงดูสัตว์เทพ โปรดปรานอสูร เอ็นดูปีศาจ สืบสานอสรพิษแห่งตำนาน สำเร็จวิชามาร บงการจักรพรรดิ

เดรัจฉานสยบฟ้า สัตว์เทพ อสูร และปีศาจ อาจมิได้มาครองโดยง่าย ทว่าอสรพิษและวิชามาร ศาสตราปีศาจ ย่อมไม่ยากเย็นอันใด

เพื่อสุดยอดสรรพวิชาอันไร้เทียมทาน หลิ่งหลินจำต้องเสียสละความสุขส่วนตัวทั้งหมดที่มีในชีวิตฝึกฝนตนในถ้ำผนึกมารแห่งนี้ ซึ่งตั้งอยู่ในจุดเร้นลับที่สุดและลึกที่สุด อยู่ในจุดของหุบเขาศักดิ์สิทธิ์ไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน

วิชามารที่ฝึกฝนนั้นกึ่งบำเพ็ญตบะตามตำราบรรพการอันหายากยิ่ง และใต้หล้านี้เกรงว่าคงมีเพียงหลิ่งหลินที่ร่างกายมีพลังปราณแข็งแกร่งที่สุดเท่านั้น ถึงจะฝึกได้สำเร็จ

ทว่าสุดท้าย ความพากเพียรอันยาวนานหลายราตรี กินเวลากว่านับพันหมื่นวันกลับสูญเปล่า เมื่อจู่ๆ หลิ่งหลินพลันเกิดธาตุไฟเข้าแทรก บัดซบ!

หญิงสาวกระอักเลือดออกมา ดวงตาเบิกโพลง

นางไม่อยากเชื่อ

ทุกระดับขั้นที่ฝึกฝนตั้งแต่ต้น ไม่มีทางเป็นไปได้เลยที่จะเกิดความผิดพลาดเช่นนี้

หลิ่งหลินมั่นใจมาก เป็นไปมิได้เด็ดขาด ไม่ว่าจะคิดหรือคำนวณอย่างไร นางไม่มีทางผิดพลาด

เสี้ยวเวลาที่กำลังคิดนั้น ทั่วทั้งร่างรู้สึกถึงไอเย็นจัดเหมือนมีเกล็ดน้ำแข็งค้างแล่นลามไปตามกระแสเลือด

เย็นเยือกจนขยับเขยื้อนตัวมิได้

อั่ก! นางสำลักโลหิตออกมา

เลือดอุ่นจัดสีแดงขุ่นคลั่กเจิ่งนองพื้นถ้ำที่เย็นเยียบ จังหวะนั้นหยดเลือดพลันเกิดควันจางกลุ่มหนึ่งแล้วหายไปอย่างรวดเร็ว

ชัดเจนแล้วว่าตนมิใช่แค่ธาตุไฟเข้าแทรก แต่กำลังถูกพิษจนเลือดในกายคล้ายกลายเป็นกรด

ใครกัน?

ชั่วเสี้ยวอึดใจนั้น คำถามห้วนสั้นเพียงชั่วแล่นคล้ายได้รับคำตอบทั้งหมด เป็นคำตอบเกินคาดฝัน เมื่อสตรีผู้หนึ่งปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้า

นางเผยโฉมอันคุ้นตาท่ามกลางม่านพลังที่ก่อเกิดจากการฝึกวิชาขั้นสุดยอด

เจียเย่

สมุนคนสนิทข้างกายหลิ่งหลิน

เจียเย่มาพร้อมลูกแก้วตาทิพย์ในมือซึ่งถือมาวางลงตรงพื้นถ้ำที่เบื้องหน้าหลิ่งหลิน

ภาพที่ปรากฏในนั้นคือบนเตียงของห้องนอนหรูหราในเรือนแห่งหนึ่ง

บนเตียงสลักลวดลายร้อยบุปผานั้นมีเงาร่างสองสายกำลังกอดกระหวัดรัดรึงกันด้วยลีลารักร้อนอันถึงอกถึงใจ

ฝ่ายชายคือเขา หลิ่งเฮ่อ สามีของหลิ่งหลิน

ส่วนฝ่ายหญิงคือศิษย์ผู้น้องของสามี อี้เชี่ยน

น่ะ นี่มันอะไรกัน?

หลิ่งหลินถามทั้งน้ำตา

มิใช่เสียใจ แต่นางกำลังเจ็บปวดไปทั่วลำไส้ ตับ ม้าม และปอด เนื่องจากพิษร้ายกำลังแล่นลามไปทั่วร่างกาย

ช่างน่าแปลกที่มันไม่จู่โจมหัวใจ

อั่ก! หลิ่งหลินสำลักโลหิตอีกระลอก

เจียเย่เห็นเช่นนั้น นางค่อยๆ ผลิยิ้มเย็นเหยียดหยันให้กับความทรมานของผู้เป็นนายหญิง

“อี้เชี่ยนน่ะแอบพึงใจในตัวนายท่านหลิ่งเฮ่อนานแล้ว ต่อหน้าท่านทำเป็นใสซื่อ ทำท่าบริสุทธิ์ไร้เดียงสา แต่ลับหลังกลับร่ายมารยาใส่สามีของท่านสารพัด แต่เป็นท่านที่โง่งมนัก ตอนนี้เป็นอย่างไร เห็นชัดเจนแล้วหรือไม่ พวกเขาสองคน ท่าทางรักกันมากเลยเจ้าค่ะ ลีลาร้อนแรงและรู้ใจกันปานนั้น เหมือนจะรักกันมานานแล้วด้วย มิน่าถึงได้สุขสมเหลือเกิน ย่อมลืมท่านที่เป็นภรรยา”

ภาพความรักอันร้อนแรงในลูกแก้วตาทิพย์ที่หลิ่งหลินได้เหลือบมองอีกครา สามียังคงร่วมรักกับศิษย์น้องของเขา ท่วงท่าล้วนบัดสี เสื้อผ้าไม่มี ช่วงกลางลำตัวที่เปล่าเปลือยนั้นกำลังแนบชิดสอดใส่ ประสานกันอย่างลึกซึ้งและถี่รัว

ช่างอุจาดตาสิ้นดี!

หลิ่งหลินกัดฟันระงับความเจ็บปวดทั่วสรรพางค์กาย มิใช่ไม่เคยระแคะระคาย มองมารยาสาไถยของอี้เชี่ยนไม่ออก เพียงแต่ต้องสนใจด้วยหรือ? สามีคนนี้ใครอยากได้ก็เอาไปสิ

หญิงสาวละสายตาจากภาพน่าอายนั้น เงยหน้ามองคนสนิทหนึ่งเดียวของตน “เจ้าสนใจสามีของข้า มากกว่าข้า ที่กำลังถูกพิษเล่นงาน?”

เรื่องนี้ต่างหากที่หลิ่งหลินคาดไม่ถึงและกำลังอึ้ง

เจียเย่ส่งเสียงจิจ๊ะอย่างขัดอกขัดใจ “นายหญิงสมควรใส่ใจเรื่องสามีถึงจะถูก ท่านถูกธาตุไฟเข้าแทรกเช่นนี้ ไม่ใช่ครั้งแรกเสียหน่อย สามีของท่านกำลังเริงรักกับหญิงชู้ ท่านดูสิ ดูให้เต็มตา”

นางชี้นิ้วสั่งอย่างโกรธา “ท่านควรไปหานังแพศยา จับมันแยกจากนายท่านซะ”

เจียเย่ยิ่งพูดยิ่งงุ่นง่าน "ก่อนนี้ข้าบอกแล้ว เตือนแล้ว ว่านังศิษย์นั่น มันคิดไม่ซื่อกับเขา แต่ท่านก็เอาแต่ฝึกวิชา ฮึ! แต่งงานตามคำสั่งผู้อาวุโสแล้วอย่างไร นายหญิง ท่านอย่าลืม เขาคือสามีของท่าน สมควรอยู่ข้างกายท่าน เหมือนกับข้าเองที่อยู่กับท่านตลอดเวลา แต่นี่อะไร ท่านปล่อยให้เขาไปไกลตา ในขณะที่ข้าต้องอยู่ในถ้ำบ้าๆ นี่กับท่าน ข้าทนไม่ไหวแล้วนะ”