“กูจะเตะรถมึงทุกคันแล้วกลับมากระทืบปากมึง”
“เฮีย~ ผมขอร้องอย่าทำเลย ผมเล่าเรื่องจริงไม่ได้แต่งเรื่องตอแหลอะไรเลยเฮีย ให้โอกาสผมเถอะให้ผมทำอะไรก็ได้”
“ได้! กูจะให้โอกาสมึงก็ได้ ถ้ามึงไม่ได้ตอแหลจริงๆ มึงไปเอาผู้หญิงคนนั้นมายืนยันกับกูภายใน 3 วัน ถ้ามึงหาตัวผู้หญิงที่มึงพูดถึงมาไม่ได้มึงเละทั้งคนทั้งรถแน่ไอ้เปอร์”
“วะ...ว่าไงนะเฮีย” ผมได้ยินโอกาสที่ไอ้ชัตเตอร์ให้เต็มสองหู แต่สุดท้ายก็ต้องถามย้ำเพราะผมอยากให้มันเป็นแค่อาการหูฝาดเท่านั้น
“ตามที่มึงได้ยินนั่นแหละไอ้คูเปอร์น้องรักของเฮีย” ไอ้ชัตเตอร์ยิ้มให้ผม ยิ้มเหมือนปีศาจที่จ้องจะกินหัวคนทีหลังด้วยความสะใจ
ทั้งที่ผมเพิ่งภาวนาให้ผมไม่ต้องพบเจอกับยัยผู้หญิงแรงควายคนนั้นอีกครั้งไม่ถึง10 วินาที เจ้ากรรมนายเวรที่มาในรูปแบบพี่ชายก็ออกคำสั่งให้ผมไปลากตัวยัยนั่นมายืนยัน
โว้ย!!!
กูแม่งยิ่งไม่อยากพบเจอยัยนั่นอีกครั้ง ชาตินี้ทั้งชาติก็ไม่อยากเจอแ
