ที่พักมีทั้งเป็นอยู่บนอาคารและแบบวิลล่าเป็นหลัง พนักงานที่อายุมากหน่อยสมัครใจจะพักบนอาคารใหญ่ พอพนักงานแยกย้ายเข้าไปเก็บกระเป๋าได้สักพักก็แต่งตัวสบายๆ ออกมาร่วมกิจกรรมกัน
วรภัทรยืนมองทักษพรอย่างเหม่อๆ จนน้องสาวเดินมาทัก
“ถ้าเขาไม่มีใจ พี่ภัทรก็ตัดใจเถอะค่ะ”
“ทำไงได้ ทางนั้นเล่นเอาแม่มาออกหน้า พี่ก็แพ้เต็มประตูสิ”
วัลภายกมือตบต้นแขนพี่ชาย “เอาน่า พี่ภัทรดู พนักงานสาวๆ สวยๆ ของวินเนอร์มีเยอะแยะ ลองเล็งดูสักคนดีไหมคะ?”
“ภา” พี่ชายลงเสียงหนัก
“ค่ะๆ ไม่เอาก็ไม่เอา ไปๆ หาอะไรเย็นๆ ดื่มกันเถอะ”
สี่สาวจากบริษัทสกายกิฟต์ลากกระเป๋าไปเก็บในห้องพักแล้วก็เรียกกันออกไปร่วมกิจกรรมที่ด้านนอก ทักษพรสวมเสื้อยืดสีขาวพิมพ์ลายการ์ตูน กางเกงวอร์มสีดำมีแถบสีขาวสามเส้นและสวมรองเท้าผ้าใบสีเทา เดินอยู่ริมสุด พอกำลังจะเลี้ยวเข้าห้องอาหารก็ได้ยินเสียงเรียก
“น้องผักกาด”
ทักษพรหันไปตามเสียง พอเห็นชายหนุ่มรูปร่
