ท่าทางที่คนทั้งสองกระโดดจับมือกันตอนรู้ว่าชนะอันดับหนึ่ง ทำให้คนรอบข้างรู้สึกว่าพวกเขาช่างเหมาะสมกัน ปรินดาหันหน้าไปหาพราวพราย “พี่พราว พี่ผักกับพี่มีนดูแล้วเหมาะสมกันจัง” “ใช่ เคมีเข้ากันเลยล่ะ” “ถ้าบอกว่าเคยเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องมหาลัยเดียวกัน เป็นไปได้ไหมว่า....” ปรินดาวิเคราะห์จากภาษากายแล้วรู้สึกว่าสองคนนี้เหมือนจะมีเรื่องกุ๊กกิ๊กกัน มาก่อน “ปุ้ย ปุ้ยลืมคิงไปแล้วเหรอ?” พราวพรายสั่งให้ปุ้ยแทนคำเรียกท่านประธานว่าคิง หากว่าต้องพูดเกี่ยวพันไปถึงทักษพรเพื่อไม่ให้คนอื่นรู้ “ไม่ลืมหรอกค่ะ แต่พี่พราวดูสิ พี่มีนเค้าก็น่ารักดูดีเข้ากับพี่ผักเหมือนกันนะคะ เห็นแบบนี้อดจิ้นไม่ได้เลยค่ะ” ปรินดากดหยุดถ่ายวิดีโอในโทรศัพท์มือถือแล้วหันมาทำตาฝันหวานกับพราวพราย “ดูสายตาพี่มีนแล้ว คิดมากกว่าน้องแน่นอนค่ะ เขาว่าสายตามันหลอกกันไม่ได้” ปรินดาเอ่ยประโยดท้ายคล้ายจะร้องเป็นเพลง พราวพรายนิ่วหน้า เธอเองก็