ตอนที่26
หลังจากก้าวผ่านความเสียใจได้ในระดับหนึ่งสมองก็เริ่มได้ตริตรองสิ่งอื่น องศาที่เกลียดเธอนักหนากลับอยู่เคียงข้างข้ามวันข้ามคืนและคืนนี้ก็เป็นอีกคืนหนึ่งที่อ้อมกอดของเขามันอบอุ่นที่สุดสำหรับคนที่กำลังเปียกปอน ดวงตาคู่สวยแหงนมองคนที่หลับไปก่อนเธอแล้วแต่ยังกอดรัดเธอไว้แน่น เกิดความช่างใจขึ้นมาว่าหากหวั่นไหวกับเขาขึ้นมาคงไม่ใช่เรื่องดี
“จะไปไหน”
“ริน..อึดอัดค่ะ อยากนอนคนเดียวมากกว่า”
“เมื่อคืนทำไมนอนได้”
“ก็เมื่อคืนรินไม่ได้นอนนี่คะ”
“อย่าไป!” องศาเผลอเรียกเธอเสียงไม่เบานักเมื่อเธอกำลังจะไปจากอ้อมกอดของเขา
“เวลานอนโรงแรมฉันกลัวผี” แววตาใสซื่อมองเขาอย่างไม่อยากจะเชื่อ แต่ก็นอนอยู่ในอ้อมกอดของเขาเหมือนเดิม เธอเหนื่อยเกินกว่าจะคิดอะไรซับซ้อนแล้ว
.....
“นาทีสุดท้ายแล้วนะคะพ่อ เราจะจากกันจริง ๆ แล้วนะ” มวลกระดูกโปรยปรายไปกับสายน้ำเช่นเดียวกับหยาดน้ำตาของหญิงสาว เธอถูกอีกคนคว้ามากอดไว
