ดูแล
1367 คำ
ไม่สบาย
" พี่สายน้ำ " ธาราที่มองเห็นสายน้ำก็ยิ้มกว้างออกมาราวกับลืมความเจ็บปวดเมื่อครู่อย่างแล้วสิ้น ทำเอาเหมยที่มาก่อนต้องมองหน้าสายน้ำอย่างไม่พอใจ เมื่อเห็นว่าเขาไม่เป็นอะไรมากและสามารถทำการแข่งต่อไปได้ทุกคนจึงออกจากสนามทันที
หลังจากจบการแข่งขันธาราก็เดินมาที่จุดแพทย์อีกครั้งเพื่อเช็คอาการ
" ปวดหัวไหมครับ " ธาราพยักหน้าตอบรับ อคิณรีบวิ่งออกมาดูอาการ
" ไหวป่ะวะ " เขาเปิดผมที่ปกหน้าของธาราออกมองรอยชนที่ปูดแดง ธาราพยักหน้าให้เพื่อนอย่างรู้กัน
พิธีปิดการแข่งขันจัดขึ้นในช่วงเย็นของวัน ชายหนุ่มที่นังอยู่โต๊ะม้ารอกลับบ้านพร้อมกับสาวรุ่นพี่
" นี่กลับยังไงขับรถไหวหรือเปล่า " สายน้ำเดินมาถึงก็ถามขึ้นทันที
" ขับไม่ไหว ขับให้หน่อย " ธาราเงยหน้ามองพร้อมกับจ้องนัยตาลึกจนหญิงสาวต้องหลบสายตาของเขา
" กุญแจมา " ธาราส่งกุญแจให้พร้อมกับรอยยิ้มร้ายมุมปาก
" ขึ้นมาสิ " สายน้ำคร่อมรถก่อนจะหันบอกธาราที่ยืนมองเธอยิ้มๆอยู่ด้านหลัง
" แน่ใจนะ "
" หรือจะขับเอง? " สายน้ำทำหน้ามุ่ยใส่ธารา ก่อนที่เขาจะขึ้นซ้อนท้ายสายน้ำแบบเก้ๆกังๆ รถแล่นออกตามถนนด้วยความเร็วที่ไม่มากนัก
" ดีดี ไม่ต้องเกร็ง " ธาราโน้มตัวลงพูดกับสายน้ำด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้มมันใกล้จนหญิงสาวรับรู้ได้ถึงลมเย็นที่สัมผัสกับใบหูเธอ
" ไม่ได้เกร็งเธอขยับออกไปหน่อย พี่จะตก " ธารานั่งเบียดมาจนสายน้ำตูดจะหล่นเบาะ มือหนาจับที่เอวเล็กของสายน้ำเพื่อประคองก่อนจะขยับถอยหลังออกมาพอให้สายน้ำมีพื้นที่นั่งได้สบายมากขึ้น
" พี่สายน้ำ อยู่เป็นเพื่อนหน่อยได้ไหมเหมือนจะไม่สบาย " ธาราเอ่ยขึ้นเสียงงอมเมื่อมาถึงบ้านหลังใหญ่ของเขา ทว่าพ่อกับแม่ไม่อยู่อีกตามเคย ให้เขาอยู่กับแม่บ้านและคนขับรถเท่านั้น
สายน้ำใช้มืออังที่หน้าผากอย่างที่เคยทำก่อนจะพบว่าตัวรุมรุมจริงๆ มือเล็กกดโทรศัพท์ยุกยิกก่อนจะคุยกับปลายสาย
" แม่คะวันนี้น้ำกลับค่ำนิดนึงนะคะ "
" อยู่บ้านธาราค่ะ เหมือนน้องจะไม่ค่อยสบาย "
" ค่ะแม่ " สายน้ำกดวางสายก่อนมองหน้าธาราและพยักหน้าให้เข้าบ้าน เด็กหนุ่มหันหลังให้ก่อนจะยกยิ้มร้ายที่มุมปากหยัก
" อยากกินอะไร "
" อยากกินต้มจืดหมูสับฝีมือพี่ "
" งั้นไปอาบน้ำ เปลี่ยนชุดเสร็จแล้วลงตามพี่ไปกินข้างล่าง จะไปทำรอ " สายน้ำเอ่ยก่อนจะเดินหันหลังตรงไปที่ประตู
" คร้าบบบบ " น้ำเสียงอ้อนยานทำเอาหญิงสาวเผลอแอบยิ้มออกมา
" น่ารักชะมัดไอ้เด็กนี่มันทำให้แกใจสั่นขนาดนี้เลยหรอวะสายน้ำ " สายน้ำบ่นอุบอิบกับตัวเองก่อนจะเดินเข้าไปในครัว
" ป้านวลสวัสดีค่ะ " สายน้ำเอ่ยทักทายป้าแม่บ้านประจำของที่นี่อย่างคุ้นเคย
" อ้าวคุณสายน้ำ ทานอะไรมารึยังคะ " ป้านวลยิ้มตอบทักทายอย่างเป็นมิตร
" ธาราเหมือนจะไม่สบายค่ะอ้อนอยากกินต้มจืดหมูสับ มีของครบไหมคะ "
" ครบค่ะ ป้าพึ่งไปตลาดมาเมื่อเย็น เดี๋ยวป้าเตรียมให้นะคะ " พูดจบป้านวลก็เดินไปที่ตู้เย็นขนาดใหญ่
" ป้านวลเดี๋ยวน้ำทำเองคาะ ป้านวลไปพักเถอะค่ะ ขอบคุณนะคะ "
" เอาอย่างั้นหรอคะ " สายน้ำพยักหน้าหงึกๆ ก่อนที่ป้านวลจะเดินออกไปทางหลังบ้านเพื่อพักผ่อนเพราะเวลาก็เกือบจะดึกแล้ว สายน้ำใช้เวลาทำไม่นานอาหารก็พร้อมขึ้นโต้ะ ธาราที่ใช้ชุดนอนเสื้อยืดสีขางกับกางเกงวอมสีน้ำเงินเดินเช็ดผมลงมากับผ้าขนหนูผืนเล็ก
" หอมจังเลยยยย "
" เสร็จแล้วมากินได้เลย " สายน้ำยกจานข้าวออกมาสองจานวางไว้ที่โต๊ะพร้อมกับหมูทอด ต้มจืดหมูสับ และผักลวกของโปรดเธอ
" หืมมมมม อร่อยยยยย " ธาราเอ่ยเสียงยาวด้วยน้ำเสียงหวาน จนสายน้ำยิ้มร่ากับคำชม
" อร่อยก็กินเยอะๆจะได้กินยา " เด็กหนุ่มกินอาหารที่เธอทำ ตักเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ สายน้ำที่เห็นคนกินกินอร่อยขนาดนี้เธอคนทำก็ยิ้มมีความสุขไม่น้อย
" อ่ะนี่ กินแล้วขึ้นไปนอน พี่จะกลับ " หลังจากเก็บจานไปล้างเรียบร้อยสายน้ำจึงไปหยิบยาแก้ไข้มาให้พร้อมกับน้ำ1แก้ว ยื่นให้ธารา
" งื้ออออ อยู่ก่อนเผื่อไข้ขึ้นดึกๆทำไง " ธาราที่จับยามาไว้ในมือส่งเสียงงอแงใส่สายน้ำอีกครั้ง
" ก็ได้ๆ กินยาก่อน " สายน้ำที่แพ้ให้กับลูกอ้อนของเขาแบบนี้ทุกครั้งไป เมื่อขึ้นมาที่ห้องของธาราที่เปิดแอร์ไว้เย็นฉ่ำ เขาก็กระโดดขึ้นนอนบนเตียงที่มีผ้าห่มสีน้ำเงินปูอยู่ทันที
" ขอยืมเสื้อหน่อยอยากอาบน้ำ "
" อยู่ในตู้ ใส่ได้ตามสบาย " ธาราที่เจอฤทธิ์ยาทำให้ง่วงเร็วกว่าปกติพูดตอบกลับสายน้ำงัวเงีย กอดหมอนข้างแน่น สายน้ำจึงถือวิสาสะหยิบผ้าขนหนูในตู้ออกมากับเสื้อยืดสีน้ำเงินของเขาเดินเข้าไปอาบน้ำ เมื่อออกมาก็พบว่าคนบนเตียงหลับไปแล้วจนมีเสียงกรนนิดๆ มือเล็กอังที่หน้าผากก่อนจะพบว่ามันร้อนจี๋ เธอต้องหาผ้าขนหนุผืนเล็กชุบน้ำเช็ดตัวเพื่อลดไข้และวางไว้ที่หน้าผาก คนที่ไข้หนักตอนนี้ไม่รู้สึกตัวปล่อยให้เธอจับพลิกไปมาราวกับตุ๊กตา
" อื้อออออ หนาววววว " เสียงแหบพร่าเอ่ยขึ้นจนสายน้ำที่นอนอยู่โซฟารุ้สึกตัวก่อนเธอจึงลุกเดินไปดู
" ธารา ธารา " สายน้ำเอ่ยเรียกพร้อมกับมือแตะที่แขนแผ่วเบา
" หนาววววว " ธาราคว้ามือเล็กมากอดแนบอกสักพักก่อนที่สายน้ำจึงหารีโมทเพื่อลดความเย็นของเครื่องปรับอากาศ
" กินยาก่อน " สายน้ำที่ดูเวลาครบ6ชั่วโมงแล้วไข้ยังไม่ลดจึงเอายากับน้ำอุ่นมาให้พร้อมกับประคองธาราให้ลุกขึ้นมากินยา และในจังหวะที่วางชายหนุ่มลงเธอเสียการทรงตัวจนล้มไปกับเขา และจมูกโด่งรั้นก็กดแนบลงไปกับแก้มใสของเด็กหนุ่มที่หลับสนิทอยู่ สายน้ำรีบหยัดตัวขึ้นและกระชับผ้าห่มให้เขา ก่อนจะกลับไปนั่งที่โซฟาด้วยใจที่สั่นๆ
คนตัวเล็กแทบไม่ได้นอนเพราะมัวแต่ดูแลเด็กหนุ่มต้องตื่นมาเช็ดตัวให้ทั้งคืน ที่ตอนนี้เหมือนไข้จะเริ่มลด และกว่าเธอจะได้นอนก็ปาเข้าไปตี4 ร่างเล็กเอนหลังลงบนโซฟาตัวยาวพร้อมกับกระชับผ้าห่มแน่นก่อนจะหลับไหลในห้วงนิทรา
" หนูสายน้ำ สายน้ำลูก " หญิงวัยกลางคนเอ่ยเรียกหญิงสาวที่หลับไหลจนเธอตื่นมาด้วยท่าทางงัวเงีย
" คุณป้าชลาลัย " สายน้ำรีบลุกขึ้นนั่งด้วยท่าปกติก่อนมองไปรอบห้องก็ยังพบกับธาราที่นอนขดตัวในผ้าห่มนิ่ง
" พอดีธาราไม่สบายขอให้น้ำมาอยู่เป็นเพื่อนแต่น้ำเผลอหลับไปค่ะคุณป้า " สายน้ำรีบอธิบายก่อนที่จะถูกเข้าใจผิด
" ขอบใจหนูมากนะที่มาช่วยดูและน้องแทนป้า " หญิงวัยกลางคนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอบอุ่น
" ป้าโทรบอกแม่หนูให้แล้วนะ ไปพักเถอะห้องข้างๆป้าให้ป้านวลจัดห้องให้แล้ว นอนแบบนี้ปวดหลังแย่เลย " สายน้ำลุกตามไปอย่างว่าง่ายทิ้งให้ธารานอนในห้องคนเดียว
เมื่อถึงห้องกว้างที่ถูกจัดที่นอนไว้ให้เรียบร้อยพร้อมกับเครื่องปรับอากาศที่เปิดไว้ให้จนเย็นเฉียบสายน้ำแทรกตัวเข้าในผ้าห่มผืนหนาก่อนจะหลับไหลในห้วงนิทราอีกครั้ง
- ผู้เขียน
