ธาราเด็กหนุ่มมัธยมในวัยย่างสู่วัยรุ่น ใบหน้าหล่อเหลากรอบหน้าคมชัดจมูกโด่งรับกับดวงตาสัดส่วนกำยำจากการเล่นกีฬาเป็นประจำทำให้เขาเป็นที่หมายปองของสาวในโรงเรียน ทว่าหัวใจหนึ่งเดียวของเขานั้นกลับเหลือพื้นที่ว่างไว้สำหรับเธอคนเดียวเท่านั้น
"สายน้ำ" สาวสวยรุ่นพี่ ทางบ้านของทั้งสองสนิทกันทำให้ในบางครั้งที่พ่อแม่ของธาราเดินทางไปดูธุรกิจที่ต่างจังหวัดหรือต่างประเทศสายน้ำจึงมักแวะเวียนมาดูแลธาราอยู่เสมอ
" พี่สายน้ำ อยู่เป็นเพื่อนหน่อยได้ไหมเหมือนจะไม่สบาย " ธาราเอ่ยขึ้นเมื่อมาถึงบ้านหลังใหญ่ของเขาทว่าพ่อกับแม่ไม่ค่อยอยู่ ให้เขาอยู่กับแม่บ้านและคนขับรถเท่านั้น
สายน้ำใช้มืออังที่หน้าผากอย่างที่เคยทำก่อนจะพบว่าตัวรุมรุมจริงๆ มือเล็กกดโทรศัพท์ยุกยิกก่อนจะคุยกับปลายสาย
" แม่คะวันนี้น้ำกลับค่ำนิดนึงนะคะ "
" อยู่บ้านธาราค่ะ เหมือนน้องจะไม่ค่อยสบาย " เธอบอกออกไปเขาไม่ได้ยินว่าปลายสายพูดอะไรกลับมา
" ค่ะแม่ " สายน้ำกดวางสายก่อนมองหน้าธาราและพยักหน้าให้เข้าบ้าน เด็กหนุ่มเผยรอยยิ้มกว้างก่อนจะเดินหันเข้าบ้านไปและขึ้นไปบนห้องนอน โดยมีสายน้ำเดินตามเข้าไปติดๆ
" อยากกินอะไร " สายน้ำเมื่อวางกระเป๋าสะพายลงที่โต้ะวางของแล้วจึงเอ่ยถามขึ้นเพราะหลังจากช่วงบ่ายมานี้เธอยังไม่เห็นธารากินอะไรเลย
" อยากกินต้มจืดหมูสับฝีมือพี่ " ธาราเอ่ยพร้อมทำเสียงอ้อนจนสายน้ำเริ่มทำตัวไม่ถูกอีกครั้ง
" งั้นไปอาบน้ำ เปลี่ยนชุดเสร็จแล้วลงตามพี่ไปกินข้างล่าง จะไปทำรอ " สายน้ำเอ่ยก่อนจะเดินหันหลังตรงไปที่ประตู
" รับทราบครับผม " ธาราเอ่ยเสียงดังจนสายน้ำอดที่จะยิ้มให้เขาไม่ได้
" น่ารักชะมัดไอ้เด็กนี่มันทำให้แกใจสั่นขนาดนี้เลยหรอวะสายน้ำ " สายน้ำที่เดินลงบันไดมาบ่นอุบอิบกับตัวเอง
" ป้านวลสวัสดีค่ะ " เมื่อเดินเข้ามาในครัวก็พบกันแม่บ้านเก่าแก่ของบ้านสายน้ำจึงเอ่ยทักทายอย่างเคยเพราะสายน้ำมาที่นี่อยู่บ่อยๆ
" อ้าวคุณสายน้ำ ทานอะไรมารึยังคะ " ป้านวลยิ้มตอบทักทายอย่างเป็นมิตร
" ธาราเหมือนจะไม่สบายค่ะอ้อนอยากกินต้มจืดหมูสับ มีของครบมั้ยคะ " สายน้ำเอ่ยบอกหญิงสูงวันพร้อมเดินเข้าครัวไปหา
" ครบค่ะ ป้าพึ่งไปตลาดมาเมื่อเย็น เดี๋ยวป้าเตรียมให้นะคะ " พูดจบป้านวลก็เดินไปที่ตู้เย็นขนาดใหญ่
" ป้านวลเดี๋ยวน้ำทำเองคาะ ป้านวลไปพักเถอะค่ะ ขอบคุณนะคะ " สายน้ำที่รู้สึกเกรงใจเป็นทุนเดิมจึงเอ่ยออกมาจากใจ
" เอาอย่างั้นหรอคะ " สายน้ำพยักหน้างึกก่อนที่ป้านวลจะเดินออกไปทางหลังบ้านเพื่อพักผ่อนเพราะเวลาก็เกือบจะดึกแล้ว สายน้ำใช้เวลาทำไม่นานอาหารก็พร้อมขึ้นโต้ะ ธาราที่ใช้ชุดนอนเสื้อยืดสีขางกับกางเกงวอมสีน้ำเงินเดินเช็ดผมลงมากับผ้าขนหนูผืนเล็ก
" หอมจังเลยยยย " เสียงเอ่ยลอบมาแต่ไกล
" เสร็จแล้วมากินได้เลย " สายน้ำยกจานข้าวออกมาสองจานวางไว้ที่โต๊ะพร้อมกับหมูทอด ต้มจืดหมูสับ และผักลวกของโปรดเธอ
ซู้ดดดดด
" หืมมมมม อร่อยยยยย " ธาราเอ่ยเสียงยาวด้วยน้ำเสียงหวาน จนสายน้ำยิ้มร่ากับคำชม
" อร่อยก็กินเยอะๆจะได้กินยา " เด็กหนุ่มกินอาหารที่เธอทำ ตักเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ สายน้ำที่เห็นคนกินกินอร่อยขนาดนี้เธอคนทำก็ยิ้มมีความสุขไม่น้อย
" อ่ะนี่ กินแล้วขึ้นไปนอน พี่จะกลับ " หลังจากเก็บจานไปล้างเรียบร้อยสายน้ำจึงไปหยิบยาแก้ไข้มาให้พร้อมกับน้ำ1แก้ว ยื่นให้ธารา
" งื้ออออ อยู่ก่อนเผื่อไข้ขึ้นดึกๆทำไง " ธาราที่จับยามาไว้ในมือส่งเสียงงอแงใส่สายน้ำอีกครั้ง
" ก็ได้ๆ กินยาก่อน " สายน้ำที่ทนกับลูกอ้อนไม่ไหวจนต้องยอมทำตาม
" ขอยืมเสื้อหน่อยอยากอาบน้ำ " เมื่อขึ้นมาที่ห้องของธาราที่เปิดแอร์ไว้เย็นฉ่ำ เขากลับกระโดดขึ้นนอนบนเตียงที่มีผ้าห่มสีน้ำเงินปูอยู่
" อยู่ในตู้อ่าครับ พี่สายน้ำเลือกเลย " ธาราเอ่ยเสียงงัวเงีย กอดหมอนข้างแน่น วายน้ำจึงถือวิสาสะหยิบผ้าขนหนูในตู้ออกมากับเสื้อยืดสีน้ำเงินของเขาเดินเข้าไปอาบน้ำ เมื่อออกมาก็พบว่าคนบนเตียงหลับไปแล้วจนมีเสียงกรนนิดๆ มือเล็กอัวที่หน้าผากที่ร้อนจี๋จนเธอต้องหาผ้าขนหนุผืนเล็กชุบน้ำเช็ดตัวเพื่อลดไข้และวางไว้ที่หน้าผาก คนที่ไข้หนักตอนนี้ไม่รู้สึกตัวลป่อยให้เธอจับพลิกไปมาราวกับตุ้กตา
" อื้อออออ หนาววววว " เสียงแหบพร่าเอ่ยขึ้นจนสายน้ำที่นอนอยู่โซฟารุ้สึกตัวก่อนจะลุกเปิดไฟไปดู
" ธารา ธารา " สายน้ำเอ่ยเรียกพร้อมกับมือแตะที่แขนแผ่วเบา
" หนาววววว " ธาราคว้ามือเล็กมากอดแนบอกสักพักก่อนที่สายน้ำจึงหารีโมทเพื่อลดความเย็นของเครื่องปรับอากาศ
" กินยาก่อน " สายน้ำที่ดูเวลาครบ6ชั่วโมงแล้วไข้ยังไม่ลดจึงเอายากับน้ำอุ่นมาให้พร้อมกับประคองธาราให้ลุกขึ้นมากินยา
