ทานตะวันพาร่างที่อ่อนล้าของตัวเองกลับมายังบ้าน มารดาที่นั่งรออยู่รีบวิ่งมาประคองร่างเล็กของบุตรสาวด้วยความเป็นห่วง จากนั้นก็พาไปนั่งบนโซฟา
“ซันนี่... เป็นอะไรไปลูก”
“ซันนี่ไม่ได้เป็นอะไรหรอกค่ะ แค่มึนหัวนิดหน่อย”
หล่อนโกหกออกไปแบบนั้น เพราะไม่อยากเล่าความจริงที่เกิดขึ้นให้กับมารดาฟัง หล่อนไม่ต้องการให้ใครมองบรูซไม่ดี
“งั้นขึ้นไปพักผ่อนนะ แม่จะพาไป”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะแม่ นั่งพักสักครู่ก็คงจะหาย”
เด็กสาวตอบเสียงอ่อนแรง ก่อนจะหันไปมองรอบๆ บ้าน
“แล้วนี่คุณพ่อไปไหนคะ ซันนี่มีเรื่องจะคุยกับคุณพ่อ”
“พ่อของลูกออกไปข้างนอกน่ะ เห็นว่าจะไปจัดการเรื่องงานแต่งของลูกกับพ่อบรูซ”
ทานตะวันน้ำตาไหลออกมาอีก หล่อนส่ายหน้าน้อยๆ
“แม่ขา... ซันนี่ไม่อยากแต่งงานกับพี่บรูซ เรายกเลิกเถอะนะคะ”
“เห็นจะไม่ได้หรอกซันนี่ พ่อของลูกคงไม่ยอม ลูกก็รู้นี่ว่าคุณพ่อรักชื่อเสียงวงศ์ตระกูลมากแค่ไหน”
“แต่ว่า... คืนนั้
