ทุกคนต่างเข้านอนกันหมดแล้ว มีเพียงธาวิศที่ยังกลัดกลุ้มกับเรื่องที่ตนสงสัยอยู่ ใจจริงเขาอยากจะลงไปถามนิภาให้รู้เรื่องกลางดึกนี่ด้วยซ้ำ แต่ก็ทำได้แค่เพียงเปิดหน้าต่าง มองไปยังบ้านพักแม่บ้านเท่านั้นเอง คืนนี้เขาคงจะหลับไม่ลงอย่างแน่นอน
แต่ว่าเช้าขึ้นมา เขาก็ยังไม่มีโอกาสได้เห็นหน้านิภาอีกอยู่ดี จะเอ่ยปากถามตรง ๆ ก็เกรงคนอื่นจะสงสัย ได้แต่รอจนบิดามารดาออกไปทำงานก่อน ถึงได้กล้าถามยายหนึ่ง
“ทำไมไม่เห็นน้องภาเลยครับยายหนึ่ง” เขาถามระหว่างที่ยายหนึ่งนำกาแฟมาให้
“วันนี้หนูภามาช่วยทำกับข้าวแล้วกลับไปซักผ้า ตากอยู่หลังบ้านต่อค่ะ”
“เหรอครับ” ธาวิศยกถ้วยกาแฟขึ้นจิบ นี่นิภาจงใจเลี่ยงไม่พบหน้าเขาจริง ๆ ไม่ใช่ว่าเขาคิดไปเองอย่างแน่นอน เขาตั้งใจจะไปหาหญิงสาวที่หลังบ้าน แต่โทรศัพท์ของคนรักก็ดังขึ้นเสียก่อน
“ครับลิล”
“แย่แล้วค่ะภูมิ ลิลงานเข้าด่วนเลยค่ะ” น้ำเสียงร้อนรนของคนรัก ทำให้เขาคิดว่าหญิงสาวต้อง
