บทที่2.อุบัติเหตุยะไม่ได้อ่อย
1540 คำ
“ฉิบหาย!” ชายหนุ่มสบถอย่างฉุนเฉียว ภาพในมโนหายวับ!! อารมณ์ที่คุกรุ่นก่อนหน้านั้นหดหาย แต่ไม่สามารถถอยหลังกลับได้ เมื่อร่างกายปวดร้าวรอการปลดปล่อย เขาจึงกัดฟันโหมกำลังเดินหน้าต่อ ทั้งๆ ที่อารมณ์หดหายไปจนหมด
สาวอวบส่ายเอวบางรับการโจนจ้วง ริมฝีปากอิ่มเต็มเผยออ้าเปล่งเสียงครางระรัว ปลายนิ้วเกี่ยวเกาะบ่ากว้างของคู่นอนแน่น ขยับเอวตอบโต้สุดฤทธิ์ เปล่งเสียงครางกระเส่า เมื่อใกล้แตะเพดานของความสุข ชายหนุ่มควบคับเร็วรี่ โหมกำลังครั้งสุดท้ายอารมณ์พุ่งสูงสุด ปล่อยความร้อนที่มีในกายในอุปกรณ์ป้องกัน พร้อมทั้งทรุดฮวบ เมื่อปลดปล่อยความต้องการของร่างกายได้สำเร็จ
“อ๊ายยยย...” วีวี่กรีดร้องเสียงลั่น เมื่อสามารถกระโดดขึ้นสวรรค์ชั้นเก้าได้สำเร็จ มวลความร้อนรอบๆ ตัวหมุนวนแตกกระจัดกระจาย ดาวตกนับหมื่นนับแสนที่ร่วงลงกระทบพื้นดิน ผิวกายเธอชายิบ กายสาวสั่นกระตุก ปลายเล็บแหลมคมจิกแน่นลงบนผิวเนื้อตึงแน่น
เจรามี่ถอดถอนกายแกร่งออกมาจากส่วนอ่อนไหว เขาพลิกตัวนอนลงด้านข้างแม่สาวอวบที่นอนหายใจระรวย พริ้มตาหลุบลง และมโนถึงหญิงสาวที่พบเจออีกครั้ง คงจะดีไม่น้อยถ้าสามารถสยบหญิงสาวจอมหยิ่งคนนั้นมานอนครางใต้ร่างเขาได้
“สักวันเราต้องได้เจอกัน ผมสัญญา”
ชายหนุ่มรำพัน สักวันคงมีโอกาส เขาสัญญาว่าจะจัดการกับหล่อน สยบแม่สาวจอมหยิ่งให้ศิโรราบ ลวงล่อหญิงสาวให้ตกอยู่ในเกมพิศวาสร้อนแรง
หน้าที่รับผิดชอบของนิสาก็คือการอำนวยความสะดวกกับลูกค้าที่เข้ามาติดต่อกับโรงแรม Grand Hotels.และประสานงานในทุกๆ เรื่องภายในองค์กร หล่อนเป็นคนมีมนุษย์สัมพันธ์ดี จึงทำให้มีผู้ชายหมุนเวียนเข้ามาในชีวิตหลายคน มีหนุ่มๆ แวะมาขายขนมจีบไม่ขาด แต่นิสาก็ยังไม่ได้ตกลงปลงใจกับหนุ่มคนไหน เมื่อเธอยังไม่เจอคนที่ถูกใจ
“นิสาขออรไปห้องน้ำแป๊บนะ ถ้าพี่หมวยมาตาม นิสาก็บอกพี่เขาให้รออรหน่อย เดี๋ยวอรมาจ้ะ”
“ได้จ้ะ…” นิสารับคำ แล้วก็ก้มหน้าทำงานที่เหลือต่อ
“อรไปไหนล่ะ? พี่บอกให้รออยู่นี่เดี๋ยวพี่มา” พี่หมวยเป็นหัวหน้าฝ่ายประชาสัมพันธ์ เธอบ่นพึม เมื่อเดินมาถึงหน้าเคาเตอร์แต่ไม่เจอผู้ช่วยอย่างที่ตนเองต้องการ
“อรขอไปเข้าห้องน้ำค่ะ อีกซักครู่ก็คงมา” นิสาเงยหน้าขึ้น เธอตอบคำถามแทนเพื่อนร่วมงาน
“มันจะไม่ทันนะสิถ้ามัวแต่รออร ผู้ใหญ่คอยนานมันไม่ดี นิสามากับพี่เลยก็แล้วกันจ้ะ” เมื่อหัวหน้าสั่ง ลูกน้องที่ดีก็ไม่สามารถปฏิเสธได้
“มาสิจ้ะนิสา เอาสมุดโน๊ตมาด้วย เผื่อท่านต้องการอะไรเพิ่มจะได้จดไว้”
นิสาฉวยสมุดโน้ตรีบก้าวตามหัวหน้าไป สองสาวเดินตรงไปยังห้องทำงานของท่านประธาน ที่มาทำงานแทนโดมินิคมีอดีตท่านประธานคอยเป็นพี่เลี้ยงให้ CEOคนใหม่มีศักดิ์เป็นน้องชาย นิสาเคยพบ และปะทะคารมกันนิดหน่อย เธอจึงไม่อยากพบหน้าชายหนุ่มซักเท่าไหร่ เจรามี่ เป็นหนุ่มหล่อติดอันดับ1 ใน 10 ผู้ชายที่ผู้หญิงอยากควงด้วยมากที่สุด เพราะเขาเป็นนักแข่งรถชื่อดัง โดยส่วนตัวแล้ว นิสายอมรับว่าเจรามี่นั้นมีเสน่ห์ เขาเป็นผู้ชายสูงโปร่ง ผิวออกสีแทนนิดๆ เพราะเล่นกีฬากลางแจ้งตาเป็นส่วนใหญ่ ตาสีคาราเมลฉ่ำ รับกับจมูกโด่งแหลมได้รูป ริมฝีปากหนาหยักรวมแล้วสะดุด แม้จะอยู่ในระยะไกลๆ แต่นิสัยส่วนตัวของเขา ทำให้นิสาปลื้มไม่ลง ผู้ชายที่เกิดมามีพร้อม พื้นฐานครอบครัวร่ำรวย พวกเขาเหล่านั้น มักมองผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเป็นแค่ขนมกินเล่น ใช้สำหรับขบเคี้ยวยามเหงา
นิสาเคยเจอมากับตัว แววตาของเขาแปลความหมายอื่นไม่ได้เลย แววตาหมิ่นแคลนชัดเจน เธอจึงไม่เข้าใจว่าทำไมผู้หญิงส่วนใหญ่ยังชื่นชอบผู้ชายคนนี้กันนัก เธอเดินตามพี่หมวยไปติดๆ แอบเบ้ปากให้ชายหนุ่มที่เป็นเจ้านายสูงสุดไม่ได้ เธอได้ยินเสียงพี่หมวยชมเจรามี่ไม่ขาดปากตลอดเวลาที่เดินไปยังห้องท่านประธานนั่นแหละ
“คุณเจนี่เขาดูดีจังเลยนะนิสา มองสบตาทีไรหัวใจแทบละลาย คนอะไรหล่อจัด กล้ามเป็นมัดๆ หุ่นก็เป๊ะเสียจนใจสั่น”
“ค่ะ” นิสารับคำ แล้วแอบย่นจมูกใส่ เธอหมั่นไส้ชายหนุ่มจนสุดทน
“ยัยอรคงเสียดายแทบบ้าเลยล่ะ ที่พลาดการได้เจอกับคุณเจครั้งนี้ พี่รอไม่ได้จริงๆ นี่ก็โทร.มาตามจนสายจะไหม้ เตรียมเอกสารไปเสนอไม่ทันแล้ว ไม่รู้ว่าต้องการจะเปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง เห็นเรียกทุกแผนกเขาพบหมด เหลือแต่แผนกเรา” พี่หมวยบ่นพึม
“อุ่ย!! นิสาเข้าไปก่อนนะ พี่ลืมเอกสารไว้ในห้อง เดี๋ยวพี่ตามไป ถ้าคุณเจถาม นิสาตอบไปก่อนได้เลย เดี๋ยวพี่ตามเข้าไปชี้แจ้งซ้ำอีกครั้ง”
พอเลี้ยวมุมตึกก็จะถึงห้องท่านประธาน นิสาจึงหยุดถอนใจแรงๆ เธอชะโงกหน้าสำรวจตัวเองกับกระจก ตามประสาผู้หญิงรักสวยรักงามและชอบแต่งตัว ถ้ามองจากลักษณะภายนอกของนิสาแล้ว หญิงสาวจะถูกจัดอยู่ในจำพวกสาวแก่นเซี้ยวเปรี้ยวซ่า เธอมักจะแต่งตัวสวย หรือไม่ก็หวือหวา รูปร่างสูงโปร่ง แถมยังมีสัดส่วนที่ผู้ชายต้องมองตามจนเหลียวหลัง หน้าอกอวบอัด เต่งตึงชูชัน เอวคอดบาง สะโพกผาย ช่วงขาเรียวยาว หญิงสาวไม่เคยอายหากมีคนมอง แต่ใครจะรู้ล่ะ ขนาดสวยขนาดน้องๆ นางงามจนป่านนี้เธอก็ยังไม่มีแฟนทั้งๆ ที่มีผู้ชายคอยเข้ามาข้องเกี่ยวอยู่เรื่อยๆ แต่ก็ยังไม่มีคนที่ถูกใจเลยซักคน
หลังสำรวจความเรียบร้อยบนร่างกาย ใบหน้าและทรงผมตัวเองจนพอใจ เธอจึงยกปลายนิ้วขึ้นหยิกแก้มใสเบาๆ ให้แก้มทั้งสองข้างแดงระเรื่อขึ้นมา เธออาจจะหมุนเร็วทำให้เกิดความรู้สึกว่าพื้นโลกเอียงวูบ!! กว่าจะตั้งตัวทัน เธอเสียหลักถลาลงบนพื้นคอนกรีต รู้สึกว่าเจ็บจี๊ดๆ ที่ข้างสะโพกแต่ก็ไม่มากเท่าไหร่ เหมือนมีอะไรซักอย่างรองรับอยู่ด้านล่างทั้งอุ่นซ่านและหอมกรุ่น จนเผลอตัวสูดกลิ่นหอมชื่นใจไว้ไม่ได้ นิสาขยับมือสำรวจ เธอไม่กล้าแม้แต่จะลืมตา
“สำรวจผมจนพอใจหรือยังครับ ถ้าพอใจก็ลุกขึ้นได้แล้ว หนัก หนักเอาเรื่องเหมือนกันนะครับคุณนี่”
นิสาลืมตาโพลง เธอรีบทรงตัวลุกขึ้นยืน แต่เพราะทั้งเขาและเธอยังไม่ได้ตั้งหลักดีพอ เธอจึงล้มลงไปทับเขาอีกครั้ง คราวนี้หน้าอกคัพซีกระแทกอัดเต็มเบ้าหน้า เพราะความตกใจซ้ำสอง นิสาเลยดิ้นรนเหมือนคนบ้า เธอเสียววาบ!! เมื่อปลายจมูกแหลมๆ ซุกซบตรงหน้าอกอวบพอดี ทำให้เกิดความอาย ผิวแก้มร้อนฉ่า มือที่ดันแผ่นอกของเจรามี่ไว้ พยายามดันตัวเองขึ้นไปยืนให้ได้ แต่แล้วเธอก็พลาดซ้ำ เป็นครั้งที่สาม...เธอวางมือในส่วนที่ไม่สมควรแตะต้องเป็นอย่างยิ่ง ความรู้สึกแรกที่ได้สัมผัส คือความแข็งแกร่งร้อนระอุจนมือของเธอแทบพอง เธอจึงรีบชักมือกลับ และตะเกียกตะกายลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล
หลังจากลุกขึ้นยืนได้สำเร็จ นิสารีบสำรวจตัวเอง เธอเงยหน้ามองคนที่ชนกันจนล้ม ดวงตากลมโตค่อยๆ เบิกกว้าง รีบยกมือปิดปากเพื่อกลั้นเสียงวี๊ด
“คุณ!”
เจรามี่ทรงตัวลุกขึ้นยืน หลังจากที่นิสากระโจนออกไปห่างๆ หล่อนทิ้งไว้แค่เพียงกลิ่นหอมๆ และความร้อนจากการสัมผัส ชายหนุ่มรู้สึกรุ่มร้อน อุณหภูมิระอุร้อนไปทั่วอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ความร้อนทั้งหมดวิ่งไปรวมยังจุดกึ่งกลางร่างกาย ชายหนุ่มแปลกใจตัวเอง เขาไม่ใช่ละอ่อนสอนขัน แค่สัมผัสบางเบาจะทำให้เกิดอารมณ์กำหนัดขึ้นมาได้ เขาแอบสำรวจผู้หญิงตรงหน้า ใบหน้าคุ้นๆ เหมือนเคยเจอกันมาก่อน
เขานั่งรอแผนกสุดท้ายที่ต้องเข้ามารายงานผลการทำงาน รออยู่เป็นนานสองนาน ยังไม่มีใครมาเข้ามาพบ จึงลุกออกมายืดเส้นยืดสาย แต่เมื่อเดินออกมาพ้นห้องประตูห้อง ก็เจอสาวสวยคนหนึ่งกำลังยืนอวดโฉมอยู่หน้ากระจก ขนาดเห็นแค่ด้านหลังยังรู้ว่าหุ่นดีชวนมอง มองไกลๆ เห็นไม่ชัด จึงขยับเดินเข้ามาใกล้ แต่ทว่าในขณะนั้นเอง นิสาก็หมุนตัวกลับมาอย่างรวดเร็วจนไม่ทันได้ตั้งตัว จึงเกิดการปะทะอย่างแรง จนทำให้ล้มลงไปกองที่พื้นด้วยกันทั้งคู่
- ผู้เขียน
