ดนัยก้มลงปิดริมฝีปากบางอีกรอบเพื่อย้ำเตือนว่าเขาและเธอไม่ได้ฝันไป ริมฝีปากหนาบดขยี้ริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยนลิ้นหนาเข้าไปควานหาความหวานอย่างไม่รู้เบื่อ ไล้ต้อนลิ้นเล็กพร้อมดูดหยอกเย้าอย่างอารมณ์ดี ส่วนมือหนาเริ่มอยู่ไม่สุขเลื่อนมาที่หน้าอกใหญ่พลางขย้ำเบาๆ
" อื้อ อื้อ " ต้นสนครางออกมาจากลำคอเล็ก มือบางยกขึ้นมาทุบหลังแกร่งเพื่อบอกว่าเธอกำลังจากขาดหายใจอีกรอบ
ก๊อกๆๆๆๆๆ เสียงเคาะประตูจากทางด้านนอกห้องนอนของเธอดังขึ้น
" สน ตื่นหรือยังลูก ?" คำถามของแม่ของเธอดังมาจากด้านนอกขัดจังหวะทั้งสอง ดนัยค่อยๆถอนริมฝีปากออกอย่างช้าๆ ลิ้นหนายังดื่มดูดดึงลิ้นเล็กออกมาจากปากน้ำลายยืดตามลิ้นทั้งสองออกมา ดวงตาทั้งสองจ้องกันหวานเยิ้มมือเล็กขย้ำเสื้อด้านหลังจนยับ มือที่ขย้ำหน้าอกใหญ่ หยุดชะงักพร้อมยกยิ้มให้กันและกัน
" สน ไม่สบายหรือเปล่า ทำไมเงียบ?" แม่ของเธอร้องถามด้วยความเป็นห่วง ต้นสนพยายามผลักคนตัวโตออกจ
