ส่วนทางบ้านของคุณหญิงสายสมรย่าของดนัย ท่านเดินเข้าไปหาดนุพรและสายใจเมียของเขาที่กำลังอยู่ห้องรับแขกใหญ่ของบ้านทั้งสองอารมณ์ดี พูดคุยหัวเราะกันคิดคัก
" ตานุ เครื่องเพรชที่เมียแก่ยืมแม่ไปวันนั้นนะ เอามาคืนได้แล้วนะ ทำไมต้องให้แม่มาทวงถาม?" คุณหญิงสายสมรถามลูกชายบุญธรรมด้วยน้ำเสียงตำหนิ พลางปลายตามองเมียของดนุพรเล็กน้อย สายใจก้มหน้าลงทันที
" ผมให้ยายส้มหวานเอาไป ใส่ออกงานการกุศลครับ ยายส้มหวานยังไม่ได้เอามาคืนเลยครับคุณแม่" ดนุพรบอกออกมาเสียงนิ่ง แววตาจับจ้องหน้าแม่บุญธรรมไม่วางตา คุณหญิงสายสมรกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ
" ฉันให้เมียแกยืม แต่นี้เอาไปใส่เป็นทอดๆ แล้วถ้าหายละ แกมีปัญญาจ่าย?" คุณหญิงสายสมรถามออกมาน้ำเสียงตำหนิติเตียนลูกบุญธรรม ดนุพรทำหน้านิ่งกำหมัดแน่น ' อีแก่'
" ผมโทรบอกยายส้มหวานแล้วครับ ได้ยินว่าจะเอามาคืนให้อาทิตย์หน้าครับ" ดนุพรบอกน้ำอ่อนลง เขาจ้างช่างฝีมือดีทำเรียนแบบขึ้น
