ตอนที่ 8
1239 คำ
บทที่ 8
จ้องมองกลีบสาวสีสดของหล่อนด้วยความหิวกระหาย และในที่สุดเขาก็เลือกที่จะผสานความเป็นชายขนาดมหึมาของตนเองเข้ากับร่องรักของแพทริเซีย ความหิวจัดทำให้เขาเลือกที่จะพุ่งพรวดเข้าไปอย่างรุนแรง แต่กระนั้นมันก็เข้าไปได้เพียงแค่ครึ่งตัวเท่านั้น มันคับแน่น แน่นมากจนฮาร์เวียต้องก้มมองสาวน้อยที่พึ่งร้องกรี๊ดออกมาด้วยสายตาเคลือบแคลงใจ
แพทริเซียเหมือนสาวบริสุทธิ์ ท่าทางและความคับแน่น แต่... มันจะเป็นไปได้ยังไงกันล่ะ ในเมื่อหล่อนเป็นเมียลับของคาร์โลส อะลอนโซ อิเกลเซียส หนุ่มสแปนิซคนนั้น
“ฉันคิดว่าเธอคงตัวเล็กกว่าฉันมาก...”
ชายหนุ่มพึมพำออกมาเสียงแหบพร่า แม้จะเห็นน้ำตาจากดวงตากลมโตของสาวน้อยใต้ร่างแต่เขาก็ไม่คิดจะปรานี ในสมองของเขาไม่เคยมีความคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะยังไม่เคยต้องมือชายอยู่เลยแม้แต่น้อย หล่อนกำลังเล่นละครต่างหาก หล่อนไม่ได้เจ็บจริงๆ หรอก
ฮาร์เวียพยายามไขข้อข้องใจด้วยเหตุผลเอาแต่ใจของตนเอง สมองพยายามนึกย้อนไปถึงบทรักแต่ละครั้งที่ผ่านมา แม้มันจะเลือนรางจนนึกหน้าของคู่สวาทไม่ออก แต่กระนั้นสมองของเขาก็ยังไม่เลอะเลือนจนจำไม่ได้ว่าทุกๆ คนไม่เคยมีใครแสดงท่าทางเจ็บปวดแบบนี้ออกมาเลย พวกหล่อนยิ้มรับ ร้องครวญครางและกล่าวชมว่าเขาเยี่ยมยอดตลอดเกมพิศวาส แถมยังร้องขอให้เขาเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
“แต่อีกหน่อยมันก็จะไม่เจ็บ”
คราวนี้ชายหนุ่มพุ่งเข้าไปจนหมดทั้งตัว และก็ทำให้รู้ว่าตัวเองได้ทำลายเยื่อบางๆ ภายในกายสาวของแพทริเซียจนมันขาดวิ่นไม่เหลือชิ้นดี ไม่มีทางที่เขาจะแยกไม่ออกว่ามันคือของจริงหรือถูกสร้างขึ้นมา ไม่อยากจะเชื่อว่าผู้หญิงคนนี้จะยังครองความสาวมาจนถึงมือของเขาได้ และหากเป็นอย่างนี้แพทริเซียก็ไม่ใช่เมียลับของคาร์โลสน่ะสิ
แล้วหล่อนเป็นใครกันล่ะ?
ฮาร์เวียสูดลมหายใจเข้าปอดให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ จ้องมองใบหน้าเปื้อนคราบน้ำตาของสาวน้อยที่ตอนนี้เป็นของตนเองโดยสมบูรณ์แล้วด้วยสายตาอ่อนโยนลง นิ้วแกร่งเขี่ยน้ำตาให้อย่างแผ่วเบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ ขณะต่อสู้กับความปรารถนาที่กำลังกัดกินร่างกายส่วนนั้นของตนเองอย่างสุดความสามารถ แต่สุดท้ายเขาก็ต้องพ่ายแพ้ต่อกล้ามเนื้อนุ่มแน่นของเจ้าหล่อนอย่างราบคาบ
หล่อนจะเป็นใครก็ช่างหัวมันเถอะ ไว้ถามหลังจากจบเกมรักนี้ก็ได้... ชายหนุ่มสรุปให้กับตัวเองก่อนจะค่อยๆ ส่ายวนสะโพกของตนเองที่แนบชิดกับเนินสาวเป็นจังหวะนุ่มนวลในตอนแรก ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นเร่าร้อน ดุดันเมื่อสาวน้อยเริ่มตอบสนองความต้องการของเขาได้อย่างทัดเทียมกัน
“โอ้ว... ยอดมากแพท เธอทั้งเล็กทั้งแคบ แถมยังรัดฉันแน่นเหลือเกิน”
ความหิวกระหายผลักดันให้ชายหนุ่มเดินหน้าด้วยความดิบเถื่อน สอดแทรกประสานเข้าใส่อย่างไม่ปรานี แม้อยากจะอ่อนโยน อยากจะนุ่มนวล แต่ความสวยงามและกล้ามเนื้อภายในซอกสาวที่บีบรัดเป็นจังหวะถี่ยิบก็ทำให้เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เป็นครั้งแรกในเกมสวาท เขาเดินหน้าผลักดันความเสียวซ่านเข้าใส่แพทริเซียอย่างดุเดือด โจนจ้วงชำแรกลึกเข้าไปด้วยจังหวะอำมหิต
“ฮาร์เวีย... แพท...”
ใบหน้างามสะบัดใบหน้ากับที่นอนความรัญจวนจำนวนมหาศาลทำให้ร่างงามระทดระทวยดิ้นพลาดๆ ด้วยความหิวกระหาย สองขาเรียวตวัดรอบเอวสอบของฮาร์เวียเอาไว้แน่น ขณะที่ฝ่ามือนุ่มลูบไล้ไปทั่วแผงอกกว้างที่เต็มไปด้วยเส้นขนนุ่มสีเข้มด้วยหัวใจรัก นิ้วเรียวสะกิดโดนหัวนมโดยบังเอิญ แต่กระนั้นก็ทำให้คนตัวโตถึงกับคำรามออกมาและรีบกระชากมือของหล่อนออกไปทันที
“อย่าทำแบบนี้คนสวย... เธออาจจะร่วงสวรรค์ได้ง่ายๆ”
ร่างกำยำสั่นระริกราวกับกำลังต่อสู้กับอะไรบางอย่างที่มีอำนาจเหนือกว่า และก็แน่นอนล่ะว่าต้องเป็นความสดสวยของผู้หญิงใต้ร่างอย่างแน่นอน
“เธอทำให้ฉันหมดการควบคุมตัวเอง... แพทริเซีย”
ความไร้เดียงสาที่เขาพึ่งได้พิสูจน์แล้วว่ามันคือความจริงไม่ใช่แสร้งทำของมาของเจ้าหล่อนนั้น ฉีกทึ้งความไอ้การควบคุมตัวเองที่เคยภูมิใจว่ามันดีเลิศที่สุดในโลกลงได้อย่างไม่มีชิ้นดี แค่เจ้าหล่อนแอ่นร่างขึ้นรับจังหวะรักแสนดุเดือดของเขาเพียงเท่านั้น แค่นี้เองเขาก็แทบจะปลดปล่อยตัวเองออกมา
“คนสวย... ฉันใกล้เต็มที่แล้ว”
เสียงของคนตัวโตที่กระหน่ำเข้าใส่ร่างของหล่อนนั้นมันช่างอัดแน่นไปด้วยแรงปรารถนาลึกล้ำ จนคนฟังอย่างหล่อนถึงกับต้องสะท้านเยือกกับคลื่นความหฤหรรษ์ที่เดินทางใกล้เข้ามาทุกขณะ เขาก้มลงรวบปลายถันข้างหนึ่งเข้าปากร้อนๆ ไปอีกครั้ง ก่อนจะซัดเข้าใส่ร่างบางของหล่อนเต็มแรง ร้อนจัด แรงจัด และเร็วจัด จนสวรรค์ชั้นฟ้ากระแทกลงมาใส่หน้าของหล่อนจนมึนเมา เผลอตัวจิกเล็บลงไปแผ่นหลังกว้างเต็มแรง แถมด้วยการกัดแรงๆ บนหัวไหล่ทรงพลังเพื่อระบายความเสียดสยิว ก่อนจะกรีดร้องออกมาครั้งแล้วครั้งเล่ากับเซ็กซ์ครั้งแล้วในชีวิตสาว เซ็กซ์สุดยอดที่ทำให้หล่อนลืมความเหนียมอายที่เคยมีติดตัวมาตลอดไปได้อย่างน่าอัศจรรย์
“โอ๊ะ... โอ้ว...สุดยอด”
คราวนี้เป็นนาทีทองของฮาร์เวียบ้าง เขาร้องคำรามออกมาลั่นห้องด้วยน้ำเสียงคล้ายกับกำลังเจ็บปวดที่สุดในชีวิต ร่างกำยำชุ่มเหงื่อเกร็งสะท้านอย่างรุนแรง ความเสียดเสียวที่เกิดขึ้นไปทั่วทุกอณูเนื้อทำให้เขากระหน่ำใส่อีกครั้งและอีกครั้งก่อนจะหยุดลงพร้อมๆ กับการแตกระส่ำของเชื้อพันธุ์อย่างรุนแรง ก่อนจะทิ้งตัวลงมาทับร่างอรชรที่นอนระทดระทวยกับความอำมหิตของตนเองราวกับต้องการยืดเวลาการแยกจาก
ร่างกายใหญ่โตมโหฬารของฮาร์เวียไม่ได้ทำให้หญิงสาวรู้สึกว่ามันหนักหนาแต่อย่างใด หล่อนกำลังพึงพอใจกับสิ่งที่ทั้งสองพึ่งกระทำร่วมกันมา รอยยิ้มละไมแต่งแต้มใบหน้างาม มือบางตวัดโอบรอบลำกายของผู้ชายที่ได้ชื่อว่าสามีคนแรกของตนเองด้วยความรู้สึกอ่อนหวานที่สุดในชีวิต
ฮาร์เวียแสดงออกมาชัดเจนว่าหลงใหลหล่อน ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่หล่อนจะพูดจาไพเราะและทำตัวน่ารักกับผู้ชายที่ได้ครอบครองเรือนกายของหล่อนคนนี้
“ฮาร์เวียคะ...”
“ฉันรู้ว่าเธอจะพูดอะไร...”
น้ำเสียงของเขากระด้างจนคนฟังอย่างหล่อนใจหาย ก่อนที่เขาจะผละออกห่างอย่างรวดเร็ว ทำราวกับว่าหล่อนไม่ใช่ผู้หญิงคนเดียวกันกับคนเมื่อกี้ที่เขาดื่มกินอย่างหิวกระหายอย่างนั้นแหละ
“แต่ฉันหมดแรง อยากพักผ่อน และอีกอย่าง...”
- ผู้เขียน
