บทที่12
“คุณหนู คุณหนูเจ้าคะ เรื่องใหญ่แล้วเจ้าค่ะ”
เสี่ยวอี้ที่วิ่งมาในเรือนอย่างตื่นตระหนกยิ่งทำให้หมิงอิงสงสัยเข้าไปใหญ่ว่าเพราะอะไรสาวใช้ของนางถึงได้ดูหวาดกลัวเช่นนี้
“มีอะไรกันเสี่ยวอี้” หมิงอิงกำลังจะทิ้งตัวลงพิงที่เตียงไม้ที่เอาไว้ใช้เอนกายพักตอนกลางวันแล้ว แต่กลับโดนสาวใช้ของตนฉุดขึ้นมาเสียก่อน
“มีเทียบเชิญมาเจ้าคะ”
“ของท่านพ่ออย่างนั้นหรือ” หมิงอิงกำลังจะทิ้งตัวลงนอนอีกรอบแต่กลับต้องกระเด้งตัวขึ้นสูงเพราะคำถัดมาของเสี่ยวอี้
“ไม่ใช่เจ้าค่ะจากพระสนมต้วนพระมารดาขององค์ชายสามเจ้าค่ะ”
ในหัวของหมิงอิงคิดเรียบเรียงเรื่องต่าง ๆ นี่ไม่ใช่เรื่องดี หากเป็นองค์ชายสามส่งเทียบมาเองยังจัดการได้ง่ายกว่านี่พระสนมส่งมาหรือเรื่องพระราชโองการจะยังไม่จบอย่างที่นางคิดกันนะ
“แล้วข้าต้องออกไปรับหรือไม่” หมิงอิงถามด้วยความสงสัย
“ไม่เจ้าค่ะใต้เท้าบอกไปแล้วว่าคุณหนูไม่สบาย ช่วงนี้คุณหนูก็คงไปไหนไ
