บูรพาพ่นลมหายใจออกมาหนักๆ เมื่อความกดดันกำลังบีบบังคับให้เขาต้องทำในสิ่งที่เขาไม่อยากทำ เขารู้ดีแหละว่า ความจริงสุดท้ายมันก็คือความความจริง หากความจริงในข้อนี้ เป็นความจริงเพียงเรื่องเดียว ที่เขาไม่อยากจะยอมรับมัน
บูรพาก้าวขาเข้าไปภายในห้องนอนอีกครั้ง เมื่อเห็นร่างบอบบางที่อยู่ในชุดนอนเสื้อแขนตุ๊กตา เดินออกมาจากห้องแต่งตัว ใบหน้าสวยหวานที่ปราศจากเครื่องสำอาง หันมาในตำแหน่งที่เขาอยู่ ก่อนที่ดวงตาคู่นั้นจะลดมองต่ำ ก่อนจะชะงักไปเมื่อเห็นโทรศัพท์มือถือ อยู่ในมือของเขา
"หน้าเครียดขนาดนั้น มีงานด่วนหรอ"
สีหน้าและน้ำเสียงของลีลา บ่งบอกว่าเธอไม่ได้จริงจังกับคำถามนั้นมากมาย แต่กลับกลายเป็นคำพูดของเขา ที่เรียกความสนใจจากเธอ
"ผมมีเรื่องต้องคุยกับคุณ"
ครู่หนึ่งที่ลีลาชะงักไป เพราะแว๊บหนึ่ง ที่เธอเห็นความกังวลที่ฉายชัดอยู่ในดวงตาของเขาอย่างชัดเจน
"นายก็ไปอาบน้ำก่อนสิ ฉันก็มีเรื่องต้องคุยกับนายเ
