14. เจ้านาย

1943 คำ

"หึ.." บูรพาแค่นเสียงหัวเราะออกมา ก่อนจะสอดมือหนา เข้าไปประคองท้ายทอยของอีกคนเอาไว้ ความตั้งใจ คือไม่ต้องการให้เธอหลบหลีกใบหน้าไปไหน "ก็ธรรมดาไหมล่ะ บทอยากได้ ก็ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ บทจะไป มันก็คงไม่ได้ยากอยู่แล้วไง" "เดี๋ยวนะ คือนายหรือเปล่าล่ะ ที่เป็นคนเอ่ยคำว่าหย่า นายที่กล่าวหาว่าฉันอวดเก่ง อวดดี นายท้าฉันนี่ ว่าควรหย่า ถ้าชีวิตนี้ฉันขาดนายได้" "คุณขาดผมได้?" คิ้วหนาเข้มเลิกร่นอย่างคนที่กำลังตั้งคำถาม ความใกล้ชิดระหว่างสองร่าง ทำให้ตาคมสัมผัสกับใบหน้างดงามของหญิงสาวอดีตคนรักอย่างชัดเจน "สามปีก่อนที่นายเลือกทิ้งฉัน ฉันก็ยังอยู่ของฉันได้ ต่อจากนี้ถึงฉันจะไม่มีนาย แต่ฉันก็อยู่ของฉันได้อยู่ดี" ลีลายันกายหมายตั้งใจจะผละห่าง แต่ข้อมือก็ถูกกระชากจนร่างล้มลงไปบนหน้าตักของอีกคนอีกครั้ง "ก็ในเมื่อเราต่างกัน แปลกงั้นเหรอถ้าผมจะเจียมตัว" หัวใจดวงน้อยกระตุกแปล๊บอย่างรุนแรง เขาอ้างเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม